نبأ عظیم در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

در ادامه این آیه می‌گوید که چنين نيست كه آنها فكر مى‌‏كنند، و بزودى مى‌‏فهمند. باز هم چنين نيست كه آنها مى‏‌پندارند، و بزودى مى‏‌فهمند (كه قيامت حق است)!<ref>سوره نبأ، آیه۵-۴.</ref> سپس شگفتی‌های جهان هستی را بیان می‌کند.<ref>سوره نبأ، آیه۱۶-۶.</ref> بعد از آن می‌گوید روز جدايى، ميعاد همگان است! روزى كه در «صور» دميده مى‏‌شود و شما فوج فوج (به محشر) مى‌‏آييد!<ref>سوره نبأ، آیه۱۸-۱۷.</ref> و تا آخر سوره از رخدادهای برپایی قیامت، بهشتیان و جهنمیان سخن می‌گوید.<ref>سوره نبأ، آیه۴۰-۱۹.</ref>

برخی مفسران شیعه معتقدند مراد از «نبأ عظیم» در آیه ۲ سوره نبأ امام علی(ع) است.<ref>الرازي، ابوالفتوح،  روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن، ج۲۰، ص۱۱۱</ref> امام علی(ع) در روایتی، خود را خبر بزرگی دانسته که در [[خلافت امام علی(ع)|جانشینی او]] پس از [[پیامبر(ص)]] اختلاف کردند.<ref>کلینی، محمد، کافی، ج۱، ص۲۰۷، روایت ۳.</ref> برخی تفاسیر شیعه آن را [[امام علی(ع)]]، [[پیامبر(ص)]]،<ref>موسوی سبزواری، عبدالاعلی، مواهب علیه، نجف، الادب، ۱۴۰۴ق، ج۴، ص۳۸۰.</ref> [[قرآن]]<ref>طبرسی، فضل، مجمع البیان، گروه مترجمان، تهران، انتشارات فراهانی، چاپ اول، ۱۳۵۰ش، ذیل آیه.</ref> دانسته‌اند. این تفاسیر در بیان معنای باطنی بوده و منافاتی با معنای قیامت از این لفظ ندارد.