دعای یستشیر: تفاوت میان نسخه‌ها

سید بن طاووس(متوفای ۶۴۴هجری قمری)<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الحوادث الجامعه و التجارب النافعه فی المأه السابعه|نام=عبدالرزاق بن احمد|نام خانوادگی=ابن فوطی|ناشر=تهران‌، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی‌|جلد=1|صفحه=356}}</ref> این دعا را از ابوعبدالله احمد بن محمد بن غالب(متوفای ۲۷۵هجری قمری)<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=ميزان الاعتدال|سال=1382|نام=محمد بن احمد|نام خانوادگی=ذهبی|ناشر=بیروت، دار المعرفه للطباعه والنشر|جلد=1|صفحه=142}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=السنه|سال=1413|نام=عمرو|نام خانوادگی=ابن أبي عاصم|ناشر=بیروت، المكتب الإسلامي|صفحه=542}}</ref> نقل کرده است. احمد بن محمد بن غالب جعل حدیث می‌کرد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=قاموس الرجال|سال=1410|نام=محمد تقی|نام خانوادگی=شوشتری|ناشر=قم، مؤسسه النشر الإسلامی|جلد=1|صفحه=614}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الموضوعات|سال=1386|نام=عبد الرحمن بن علی|نام خانوادگی=ابن الجوزی|ناشر=مدینه منوره، المكتبه السلفيه|جلد=2|صفحه=134}}</ref> وی خود اعتراف کرده که احادیثی را ساخته و به دروغ به [[معصوم]] نسبت داده است.<ref>خطيب البغدادي، احمد بن علی، تاريخ بغداد، تحقيق: مصطفى عبد القادر عطا، بیروت، دار الكتب العلميه، چاپ اول، ۱۴۱۷ق/ ۱۹۹۷م، ج۵، ص۲۸۴. ذهبی، محمد بن احمد، ميزان الاعتدال، تحقيق : علي محمد البجاوي، بیروت، دار المعرفه للطباعه والنشر، چاپ اول، ۱۳۸۲ق/ ۱۹۶۳م، ج۱، ص۱۴۱.</ref>

نام عبدالله بن ابی‌حبیبه و خلیل بن سالم، دیگر راویان این دعا، در رجال [[شیعه]] نیامده است. برخی منابع [[اهل‌سنت]] عبدالله بن ابی‌حبیبه را از [[صحابه رسول‌خدا(ص)]] دانسته‌اند.<ref>أحمد بن حنبل،  مسند أحمد، بیروت، دار صادر، ج۴، ص۳۳۴. هيثمي، علی بن ابی بکر، مجمع الزوائد، بیروت، دار الكتب العلمية، ۱۴۰۸ق/ ۱۹۸۸م، ج۵، ص۸۲.</ref>

نام حرث بن عمیر آخرین راوی دعا نیز در منابع شیعه نیست. برخی از منابع اهل سنت وی را از اصحاب رسول خدا(ص) دانسته‌اند<ref>ابن حجر عسقلانی، فتح الباري، بيروت، دار المعرفه للطباعه والنشر، چاپ دوم، بی‌تا، ج۷، ص۳۹۳.</ref> که در زمان رسول خدا(ص) کشته شد.<ref>ابن سيد الناس، محمد بن عبد الله، السيره النبويه(عيون الأثر)، مؤسسه عز الدين للطباعه والنشر، ۱۴۰۶ق/ ۱۹۸۶م، ج۲، ص۱۶۵.</ref>

در چند فراز دعا، آیات قرآنی نیز ذکر شده است که با محتوای فرازهای دعا همسانی دارد.‏<ref>سوره طه، آیه۵و ۶. سوره بقره، آیه۲۸۵. سوره ممتحنه، آیه۴. سوره فاتحه، آیه۲. سوره ال عمران آیه۱۷۳.</ref>