trustworthy
۶۸۵
ویرایش
دعای یستشیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
{{درگاه|سنت}} | {{درگاه|سنت}} | ||
'''دعای یستشیر''' دعایی است که | '''دعای یستشیر''' دعایی است که [[رسول‌خدا(ص)]] آن را به [[امیرالمؤمنین(ع)]] آموخت و آنرا گنجی از گنج‌های [[عرش خداوند]] توصیف کرده است. پیرامون این [[دعا]] توصیه شده آنرا در هر حال و برای هر سختی و آسانی بخوانند. پاداش‌هایی از جمله نزول آرامش و [[رحمت الهی]] و ساکن شدن در [[بهشت]] برای این دعا ذکر شده است. | ||
نام‌گذاری این دعا به | نام‌گذاری این دعا به یستشیر، برگرفته از فرازی از این دعاست که کلمه یستشیر در آن ذکر شده است. برخی سند این دعا را نامعتبر دانسته‌اند. | ||
== معرفی و جایگاه == | == معرفی و جایگاه == | ||
[[سید بن طاووس|سید بن طاووس]] در کتاب [[مهج‌‌الدعوات]] آورده که [[رسول‌خدا(ص)]] دعایی را به [[امیرالمؤمنین|امیرمومنان علی(ع)]] آموخت و دستور داد آن را در هر حال و برای هر سختی و آسانی بخواند، به جانشین خود بیاموزد و خواندن این دعا را ترک نکند تا خداوند را ملاقات کند. | [[سید بن طاووس|سید بن طاووس]] در کتاب [[مهج‌‌الدعوات]] آورده است که [[رسول‌خدا(ص)]] دعایی را به [[امیرالمؤمنین|امیرمومنان علی(ع)]] آموخت و دستور داد آن را در هر حال و برای هر سختی و آسانی بخواند، به جانشین خود بیاموزد و خواندن این دعا را ترک نکند تا خداوند را ملاقات کند. | ||
[[رسول اکرم(ص)]] در ادامه فرمود: {{متن عربی|یا علی! این دعا را هر صبح و شام بخوان زیرا گنجی از گنج‌های عرش الهی است}}. امیرالمؤمنین(ع) پرسید: آن دعا چیست؟ حضرت پاسخ داد: این دعایی است که بعد از بیان ثوابش، آن را به تو یاد می‌دهم. سلمان فارسی هم پرسش‌هایی کرد و رسول‌خدا(ص) برخی دیگر از آثار این دعا را بیان کرد.<ref name=":0">ابن طاووس، على بن موسى، مهج الدعوات و منهج العبادات، قم، دار الذخائر، چاپ اول، ۱۴۱۱ق، ص۱۲۲.</ref> | |||
سید بن طاووس برای این دعا آثار و پاداش‌هایی آورده است؛ از جمله: | سید بن طاووس برای این دعا آثار و پاداش‌هایی آورده است؛ از جمله: | ||
{{ستون|۲}} | {{ستون|۲}} | ||
# نزول آرامش و رحمت الهی؛ | |||
# برآورده شدن حاجات؛ | |||
# نجات از [[عذاب قبر]]؛ | |||
# ساکن شدن در بهشت؛ | |||
# زدوده شدن غم‌ها از قلب؛ | |||
# [[آمرزش گناهان]]. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
[[کفعمی]] در کتاب [[بلد الامین]] | [[کفعمی]] در کتاب [[بلد الامین]] متن دعا را بدون [[سلسله حدیث|سلسله سند]] آورده و به آثار آن اشاره نکرده است.<ref name=":1">كفعمى، ابراهيم بن على عاملى، البلد الأمين و الدرع الحصين، بيروت، موسسه الاعلمی للمطبوعات، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ص۳۸۰.</ref> | ||
== نام‌گذاری دعا به یستشیر== | == نام‌گذاری دعا به یستشیر == | ||
سید بن طاووس <ref name=":0"/> و کفعمی <ref name=":1"/> نامی برای دعا | سید بن طاووس<ref name=":0"/> و کفعمی <ref name=":1"/> نامی برای دعا بیان نکرده و تنها به عنوان دعایی از امیرالمومنین(ع) از آن یاد کرده‌اند. شیخ عباس قمی در [[مفاتیح الجنان]] این دعا را با عنوان دعای یستشیر یاد کرده است.<ref>قمی، عباس، مفاتیح الجنان، اسوه، ص۷۸.</ref>احتمال داده شده نام این دعا از عبارت {{عربی|وَلا خَلْقٍ مِنْ عِبادِهِ يسْتَشيرُ}} در فرازهای ابتدایی آن گرفته شده است. | ||
== سند دعا == | == سند دعا == | ||
سید بن طاووس(متوفای ۶۴۴هجری قمری)<ref>ابن فوطی، عبدالرزاق بن احمد، الحوادث الجامعه و التجارب النافعه فی المأه السابعه، ترجمه:عبدالحمید آیتی، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، بی‌تا، ج۱، ص۳۵۶.</ref> این دعا را از ابوعبدالله احمد بن محمد بن غالب(متوفای ۲۷۵هجری قمری)<ref>ذهبی، محمد بن احمد، ميزان الاعتدال، تحقيق : علي محمد البجاوي، بیروت، دار المعرفه للطباعه والنشر، چاپ اول، ۱۳۸۲ق/ ۱۹۶۳م، ج۱، ص۱۴۲. ابن أبي عاصم، عمرو، السنه، تحقيق: محمد ناصر الدين الألباني، بیروت، المكتب الإسلامي، چاپ سوم، ۱۴۱۳ق/ ۱۹۹۳م، ص۵۴۲.</ref> نقل کرده است. احمد بن محمد بن غالب جعل حدیث می‌کرد.<ref>شوشترى، محمد تقى، قاموس الرجال، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۶۱۴. ابن الجوزی، عبد الرحمن بن علی، الموضوعات، تحقيق: عبد الرحمن محمد عثمان، مدینه منوره، المكتبه السلفيه، چاپ اول، ۱۳۸۶ق/ ۱۹۶۶م، ج۲، ص۱۳۴.</ref> وی خود اعتراف کرده که احادیثی را ساخته و به دروغ به [[معصوم]] نسبت داده است.<ref>خطيب البغدادي، احمد بن علی، تاريخ بغداد، تحقيق: مصطفى عبد القادر عطا، بیروت، دار الكتب العلميه، چاپ اول، ۱۴۱۷ق/ ۱۹۹۷م، ج۵، ص۲۸۴. ذهبی، محمد بن احمد، ميزان الاعتدال، تحقيق : علي محمد البجاوي، بیروت، دار المعرفه للطباعه والنشر، چاپ اول، ۱۳۸۲ق/ ۱۹۶۳م، ج۱، ص۱۴۱.</ref> | |||
نام عبدالله بن ابی‌حبیبه و خلیل بن سالم، دیگر راویان این دعا، در رجال [[شیعه]] نیامده است. برخی منابع [[اهل‌سنت]] عبدالله بن ابی‌حبیبه را از [[صحابه رسول‌خدا(ص)]] دانسته‌اند.<ref>أحمد بن حنبل، مسند أحمد، بیروت، دار صادر، ج۴، ص۳۳۴. هيثمي، علی بن ابی بکر، مجمع الزوائد، بیروت، دار الكتب العلمية، ۱۴۰۸ق/ ۱۹۸۸م، ج۵، ص۸۲.</ref> | |||
نام حرث بن عمیر آخرین راوی دعا نیز در منابع شیعه نیست. برخی از منابع اهل سنت وی را از اصحاب رسول خدا(ص) دانسته‌اند<ref>ابن حجر عسقلانی، فتح الباري، بيروت، دار المعرفه للطباعه والنشر، چاپ دوم، بی‌تا، ج۷، ص۳۹۳.</ref> که در زمان رسول خدا(ص) کشته شد.<ref>ابن سيد الناس، محمد بن عبد الله، السيره النبويه(عيون الأثر)، مؤسسه عز الدين للطباعه والنشر، ۱۴۰۶ق/ ۱۹۸۶م، ج۲، ص۱۶۵.</ref> | |||
== محتوای دعا == | == محتوای دعا == | ||
دعا با حمد و ستایش الهی شروع می‌شود و با اعتراف به اینکه همه چیز در قدرت الهی است، تمام می‌شود. | دعا با حمد و ستایش الهی شروع می‌شود و با اعتراف به اینکه همه چیز در قدرت الهی است، تمام می‌شود. بزرگ شمردن پروردگار؛ بیان [[صفات خداوند]]؛ اظهار عجز و ناتوانی بنده در مقابل عظمت خدا و اینکه تنها خدا عطا کننده و عزت دهنده می‌باشد، از دیگر معارف والای این دعاست. | ||
بزرگ شمردن پروردگار؛ بیان صفات | |||
در چند فراز دعا، آیات قرآنی نیز ذکر شده است که با محتوای فرازهای دعا همسانی دارد.<ref>سوره طه، آیه۵و ۶. سوره بقره، آیه۲۸۵. سوره ممتحنه، آیه۴. سوره فاتحه، آیه۲. سوره ال عمران آیه۱۷۳.</ref> | در چند فراز دعا، آیات قرآنی نیز ذکر شده است که با محتوای فرازهای دعا همسانی دارد.<ref>سوره طه، آیه۵و ۶. سوره بقره، آیه۲۸۵. سوره ممتحنه، آیه۴. سوره فاتحه، آیه۲. سوره ال عمران آیه۱۷۳.</ref> | ||