پرش به محتوا

پیش نویس:شهادت حضرت معصومه(س): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{درگاه|تاریخ|سنت}}
{{درگاه|تاریخ|سنت}}
[[حضرت معصومه(س)]] بعد از آمدن به ایران، در ساوه دچار مریضی می‌شوند. برخی محققین آن را ناشی از غم و اندوه مصائب، و برخی دیگر، ناشی از خوردن سم بیان می‌کنند. در نتیجه، هر دو قول [[شهادت]] و [[مرگ طبیعی]]، گزارش شده است.
[[حضرت معصومه(س)]] بعد از آمدن به ایران، در ساوه دچار مریضی می‌شوند. برخی محققین آن را ناشی از غم و اندوه مصائب، و برخی دیگر ناشی از خوردن سم بیان می‌کنند. در نتیجه، هر دو قول [[شهادت]] و [[مرگ طبیعی]]، گزارش شده است.
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}


خط ۱۵: خط ۱۵:
* [[محمد محمدی اشتهاردی]] می‌گوید: «بعضی علت بیماری آن حضرت را چنین نوشته‌اند: مردم ساوه در آن عصر از دشمنان سرسخت خاندان نبوت بودند، از این رو وقتی که موکب حضرت معصومه و همراهانش به ساوه رسید به آن حمله کردند و جنگ سختی درگرفت برادران و برادرزادگان حضرت معصومه در این جنگ به شهادت رسیدند حضرت معصومه همچون عمه اش [[زینب(س)]] وقتی که بدن‌های پاره‌پاره آنها را که ۲۳ تن بودند دید به شدت غمگین گشته و بر اثر آن بیمار شد و سپس روانه [[قم]] گردید، و در قم بیماری او ادامه یافت و پس از ۱۶ یا ۱۷ روز رحلت کرد.»<ref name=":02223">{{یادکرد کتاب|عنوان=حضرت معصومه فاطمه دوم|نام خانوادگی=محمدی اشتهاردی، محمد|ناشر=اخلاق|صفحه=40|مکان=قم|فصل=زندگی‌نامه حضرت معصومه(س) از آغاز تا شهادت|پی‌نوشت=آدرس صفحه بر اساس کتاب دیجیتالی نشر قائمیه می‌باشد.}}</ref>
* [[محمد محمدی اشتهاردی]] می‌گوید: «بعضی علت بیماری آن حضرت را چنین نوشته‌اند: مردم ساوه در آن عصر از دشمنان سرسخت خاندان نبوت بودند، از این رو وقتی که موکب حضرت معصومه و همراهانش به ساوه رسید به آن حمله کردند و جنگ سختی درگرفت برادران و برادرزادگان حضرت معصومه در این جنگ به شهادت رسیدند حضرت معصومه همچون عمه اش [[زینب(س)]] وقتی که بدن‌های پاره‌پاره آنها را که ۲۳ تن بودند دید به شدت غمگین گشته و بر اثر آن بیمار شد و سپس روانه [[قم]] گردید، و در قم بیماری او ادامه یافت و پس از ۱۶ یا ۱۷ روز رحلت کرد.»<ref name=":02223">{{یادکرد کتاب|عنوان=حضرت معصومه فاطمه دوم|نام خانوادگی=محمدی اشتهاردی، محمد|ناشر=اخلاق|صفحه=40|مکان=قم|فصل=زندگی‌نامه حضرت معصومه(س) از آغاز تا شهادت|پی‌نوشت=آدرس صفحه بر اساس کتاب دیجیتالی نشر قائمیه می‌باشد.}}</ref>
کتاب «تاریخ قم» نوشتهٔ حسن بن محمد القمی، در قرن چهار هجری قمری نوشته شده است و مرحوم علامه مجلسی و محدث قمی و بزرگان از علما به آن اعتماد کرده‌اند.<ref name=":0222">{{یادکرد کتاب|عنوان= حضرت معصومه فاطمه دوم |نام خانوادگی=محمدی اشتهاردی، محمد|ناشر=اخلاق|صفحه=39|مکان=قم|فصل=زندگی‌نامه حضرت معصومه(س) از آغاز تا شهادت|پی‌نوشت=آدرس صفحه بر اساس کتاب دیجیتالی نشر قائمیه می‌باشد.}}</ref>
کتاب «تاریخ قم» نوشتهٔ حسن بن محمد القمی، در قرن چهار هجری قمری نوشته شده است و مرحوم علامه مجلسی و محدث قمی و بزرگان از علما به آن اعتماد کرده‌اند.<ref name=":0222">{{یادکرد کتاب|عنوان= حضرت معصومه فاطمه دوم |نام خانوادگی=محمدی اشتهاردی، محمد|ناشر=اخلاق|صفحه=39|مکان=قم|فصل=زندگی‌نامه حضرت معصومه(س) از آغاز تا شهادت|پی‌نوشت=آدرس صفحه بر اساس کتاب دیجیتالی نشر قائمیه می‌باشد.}}</ref>
* [[سید محسن امین]] به نقل از کتاب معتبر «تاریخ قم» می‌نویسد: «فلما وصلت إلی ساوة مرضت فسالت کم بینها وبین قم. قالوا عشرة فراسخ فقالت احملونی إلیها فحملوها إلی قم… وکانت فی داره سبعة عشر یوما ثم توفیت رضی الله عنهما.» هنگامی که حضرت معصومه(س) به ساوه می‌رسند، مریض می‌گردند و سپس دستور می‌دهند که ایشان را به قم ببرند، و بعد از گشت ۱۷ روز، در خانه [[موسی به خزرج اشعری]]، دار فانی را وداع می‌گویند.<ref name=":022">{{یادکرد کتاب|عنوان= أعیان الشیعة |نام خانوادگی=الأمین، السید محسن|ناشر=دار التعارف للمطبوعات|جلد=8|صفحه=391|مکان=بیروت}}</ref><ref name=":03">{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ قم|سال=1361|نام=حسن بن محمد|نام خانوادگی=قمی|ناشر=توس|صفحه=213|مکان=تهران}}</ref> بنابراین عبارت، مرحوم قمی، هیچ اشاره ای به کشته شدن اهالی کاروان نکرده و فوت حضرت معصومه(س) را ناشی از غم این مصیبت بیان نمی‌کند.
* [[سید محسن امین]] به نقل از کتاب معتبر «تاریخ قم» می‌نویسد: «فلما وصلت إلی ساوة مرضت فسالت کم بینها وبین قم. قالوا عشرة فراسخ فقالت احملونی إلیها فحملوها إلی قم… وکانت فی داره سبعة عشر یوما ثم توفیت رضی الله عنهما.» هنگامی که حضرت معصومه(س) به ساوه می‌رسند، مریض می‌گردند و سپس دستور می‌دهند که ایشان را به قم ببرند، و بعد از گشت ۱۷ روز، در خانه [[موسی به خزرج اشعری]]، دار فانی را وداع می‌گویند.<ref name=":022">{{یادکرد کتاب|عنوان= أعیان الشیعة |نام خانوادگی=الأمین، السید محسن|ناشر=دار التعارف للمطبوعات|جلد=8|صفحه=391|مکان=بیروت}}</ref><ref name=":03">{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ قم|سال=1361|نام=حسن بن محمد|نام خانوادگی=قمی|ناشر=توس|صفحه=213|مکان=تهران}}</ref> بنابراین مرحوم قمی، هیچ اشاره ای به کشته شدن اهالی کاروان نکرده و فوت حضرت معصومه(س) را ناشی از غم این مصیبت بیان نمی‌کند.<ref name=":032">{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ قم|سال=1361|نام=حسن بن محمد|نام خانوادگی=قمی|ناشر=توس|صفحه=213|مکان=تهران}}</ref>


جناب اشتهاردی در پاورقی کتاب خود، این مطلب را به کتاب «ریاض الانساب-ص۱۵۰» ارجاع می‌دهند.<ref name=":02224">{{یادکرد کتاب|عنوان=حضرت معصومه فاطمه دوم|نام خانوادگی=محمدی اشتهاردی، محمد|ناشر=اخلاق|صفحه=39|مکان=قم|فصل=زندگی‌نامه حضرت معصومه(س) از آغاز تا شهادت}}</ref> کتاب «ریاض الانساب و مجمع الاعقاب و معروف به بحرالانساب فی نسب سادات سعادت آیات» تألیف آقا [[میرزا محمد شیرازی]] الشهیر بملک الکتاب(۱۲۶۴–۱۳۳۱هـ) می‌باشد. نسخه خطی این کتاب در کتابخانه مجلس شورای اسلامی موجود می‌باشد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=پایگاه اطلاع‌رسانی کتابخانه‌های ایران|وبگاه=lib.ir/book|نشانی=http://www.lib.ir/book/65216031/ریاض-الانساب-و-مجمع-الاعقاب-و-معروف-به-بحرالانساب/|عنوان=ریاض الانساب و مجمع الاعقاب و معروف به بحرالانساب فی نسب سادات سعادت آیات|تاریخ بازبینی=9 دی ۱۴۰۳}}</ref> در نتیجه این کتاب نیز منبع متاخر است و سند محکمی برای اثبات این ادعا نمی‌باشد.
جناب اشتهاردی در پاورقی کتاب خود، این مطلب را به کتاب «ریاض الانساب-ص۱۵۰» ارجاع می‌دهند.<ref name=":02224">{{یادکرد کتاب|عنوان=حضرت معصومه فاطمه دوم|نام خانوادگی=محمدی اشتهاردی، محمد|ناشر=اخلاق|صفحه=39|مکان=قم|فصل=زندگی‌نامه حضرت معصومه(س) از آغاز تا شهادت}}</ref> کتاب «ریاض الانساب و مجمع الاعقاب و معروف به بحرالانساب فی نسب سادات سعادت آیات» تألیف آقا [[میرزا محمد شیرازی]] الشهیر بملک الکتاب(۱۲۶۴–۱۳۳۱هـ) می‌باشد. نسخه خطی این کتاب در کتابخانه مجلس شورای اسلامی موجود می‌باشد.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=پایگاه اطلاع‌رسانی کتابخانه‌های ایران|وبگاه=lib.ir/book|نشانی=http://www.lib.ir/book/65216031/ریاض-الانساب-و-مجمع-الاعقاب-و-معروف-به-بحرالانساب/|عنوان=ریاض الانساب و مجمع الاعقاب و معروف به بحرالانساب فی نسب سادات سعادت آیات|تاریخ بازبینی=9 دی ۱۴۰۳}}</ref> در نتیجه این کتاب نیز منبع متاخر است و سند محکمی برای اثبات این ادعا نمی‌باشد.
خط ۲۴: خط ۲۴:
لازم است ذکر شود که علامه سید جعفر مرتضی این مطالب را به نقل از کتاب قیام سادات علوی می‌نویسد.<ref name=":043">{{یادکرد کتاب|عنوان=الحیاة السیاسیة للإمام الرضا(ع)|نام خانوادگی=الحسینی العاملی|ناشر=مؤسسة النشر الإسلامی|صفحه=428|مکان=قم|نام=السید جعفر مرتضی}}</ref> این کتاب، نوشته علی اکبر تشید می‌باشد که از محققین معاصر است.
لازم است ذکر شود که علامه سید جعفر مرتضی این مطالب را به نقل از کتاب قیام سادات علوی می‌نویسد.<ref name=":043">{{یادکرد کتاب|عنوان=الحیاة السیاسیة للإمام الرضا(ع)|نام خانوادگی=الحسینی العاملی|ناشر=مؤسسة النشر الإسلامی|صفحه=428|مکان=قم|نام=السید جعفر مرتضی}}</ref> این کتاب، نوشته علی اکبر تشید می‌باشد که از محققین معاصر است.
* محمد محمدی اشتهاردی می‌نویسد: «در روایت دیگر آمده هارون بن موسی بن جعفر(ع) همراه ۲۳ نفر از بستگانش که یکی از آنها خواهرش حضرت معصومه(س) بود در یک کاروانی وارد ساوه شدند. دشمنان [[اهل بیت(ع)]] به هارون که در حال غذا خوردن بود حمله کردند و او را به شهادت رساندند و افراد دیگر کاروان را مجروح و پراکنده‌ساختند. نقل شده در غذای حضرت معصومه(ع) زهر ریختند و آن بانوی گرامی مسموم گشته و بستری شد و طولی نکشید که در قم به شهادت رسید. مطابق نقل بعضی مسموم نمودن آن حضرت توسط زنی در ساوه انجام شد.»<ref name=":02222">{{یادکرد کتاب|عنوان=حضرت معصومه فاطمه دوم|نام خانوادگی=محمدی اشتهاردی، محمد|ناشر=اخلاق|صفحه=40|مکان=قم|فصل=زندگی‌نامه حضرت معصومه(س) از آغاز تا شهادت|پی‌نوشت=آدرس صفحه بر اساس کتاب دیجیتالی نشر قائمیه می‌باشد.}}</ref>
* محمد محمدی اشتهاردی می‌نویسد: «در روایت دیگر آمده هارون بن موسی بن جعفر(ع) همراه ۲۳ نفر از بستگانش که یکی از آنها خواهرش حضرت معصومه(س) بود در یک کاروانی وارد ساوه شدند. دشمنان [[اهل بیت(ع)]] به هارون که در حال غذا خوردن بود حمله کردند و او را به شهادت رساندند و افراد دیگر کاروان را مجروح و پراکنده‌ساختند. نقل شده در غذای حضرت معصومه(ع) زهر ریختند و آن بانوی گرامی مسموم گشته و بستری شد و طولی نکشید که در قم به شهادت رسید. مطابق نقل بعضی مسموم نمودن آن حضرت توسط زنی در ساوه انجام شد.»<ref name=":02222">{{یادکرد کتاب|عنوان=حضرت معصومه فاطمه دوم|نام خانوادگی=محمدی اشتهاردی، محمد|ناشر=اخلاق|صفحه=40|مکان=قم|فصل=زندگی‌نامه حضرت معصومه(س) از آغاز تا شهادت|پی‌نوشت=آدرس صفحه بر اساس کتاب دیجیتالی نشر قائمیه می‌باشد.}}</ref>
جناب اشتهاردی این مطلب را از سید جعفر مرتضی و کتاب «وسیلة المعصومین-ص۶۸» اخذ کرده است. درباره منبع سیدجعفرمرتضی سخن گفتیم، اما کتاب «وسیلة المعصومیة» تألیف میرزا ابوطالب بیوک آقا واعظ حسینی تبریزی می‌باشد که از منابع معتبر و دسته اول بوده و نویسنده نیز از محققین متاخر محسوب می‌گردد.
جناب اشتهاردی این مطلب را از سید جعفر مرتضی و کتاب «وسیلة المعصومین-ص۶۸» اخذ کرده است.<ref name=":022222">{{یادکرد کتاب|عنوان=حضرت معصومه فاطمه دوم|نام خانوادگی=محمدی اشتهاردی، محمد|ناشر=اخلاق|صفحه=40|مکان=قم|فصل=زندگی‌نامه حضرت معصومه(س) از آغاز تا شهادت|پی‌نوشت=آدرس صفحه بر اساس کتاب دیجیتالی نشر قائمیه می‌باشد.}}</ref> درباره منبع سیدجعفرمرتضی سخن گفتیم، اما کتاب «[[وسیلة المعصومیة]]» تألیف میرزا ابوطالب بیوک آقا واعظ حسینی تبریزی می‌باشد که از منابع معتبر و دسته اول بوده و نویسنده نیز از محققین متاخر محسوب می‌گردد.


آقا بیوک، تاریخ وفات حضرت معصومه(س) را از کتاب «نزهة الأبرار فی نسب أولاد الأئمة الأطهار» اثر سید موسی الموسوی البرزنجی الشافعی المدنی اخذ کرده است. لکن کتاب نزهة الابرار در هیچ جایی معرفی نشده و مؤلف آن نیز مجهول است.<ref name=":04">{{یادکرد کتاب|عنوان=فاطمه معصومه(ع) و تاریخ. فرهنگ قم|سال=1383|نام=علی|نام خانوادگی=صدرایی خویی|ناشر=زائر آستان مقدس حضرت معصومه(ع)|صفحه=21|مکان=قم}}</ref>
میرزا طالب، تاریخ وفات حضرت معصومه(س) را از کتاب «[[نزهة الأبرار فی نسب أولاد الأئمة الأطهار]]» اثر سید موسی الموسوی البرزنجی الشافعی المدنی اخذ کرده است. لکن کتاب نزهة الابرار در هیچ جایی معرفی نشده و مؤلف آن نیز مجهول است.<ref name=":04">{{یادکرد کتاب|عنوان=فاطمه معصومه(ع) و تاریخ. فرهنگ قم|سال=1383|نام=علی|نام خانوادگی=صدرایی خویی|ناشر=زائر آستان مقدس حضرت معصومه(ع)|صفحه=21|مکان=قم}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==
trustworthy
۳۷۲

ویرایش