پرش به محتوا

رابطه عشق حقیقی با عشق مجازی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}


عشق، تقسیم به دو قسم حقیقی و مجازی می‌شود. عشق مجازی نیز خود دارای دو قسم حیوانی و نفسانی است. مراد از عشق حقیقی عشق به خداوند است. مراد از عشق حیوانی همان عشق شهوانی است و عشق نفسانی به عشق عفیف می شود که به موجودات زیبا تعلق می‌گیرد. در اینکه عشق مجازی به معنای عشق عفیف مکمل عشق حقیقی است نظریات مختلفی وجود دارد.
عشق، تقسیم به دو قسم حقیقی و مجازی می‌شود. عشق مجازی نیز خود دارای دو قسم حیوانی و نفسانی است. مراد از عشق حقیقی عشق به خداوند است. مراد از عشق حیوانی همان عشق شهوانی است و عشق نفسانی به عشق عفیف می شود که به موجودات زیبا تعلق می‌گیرد. در اینکه عشق مجازی مکمل عشق حقیقی است به اعتبار اختلاف در معنای عشق مجازی دو دیدگاه وجود دارد.


== رابطه عشق مجازی به معنای عشق عفیف با عشق حقیقی==
== رابطه عشق مجازی به معنای عشق عفیف با عشق حقیقی==
خط ۱۷: خط ۱۷:
طبق این دیدگاه، عشق مجازی بدین معنا، نه تنها منافاتی با عشق حقیقی ندارد، بلکه راه رسیدن به آن است و عشق مجازی و حقیقی بدین معنا به‌طور یقین مکمل همدیگرند؛ لذا وقتی تاریخ را مطالعه می‌کنید که هر کدام از یاران پیامبر یا ائمه(ع) که عشق و محبت بیشتر به پیامبر و امام داشته است، محبت خدا در دل او فراوانتر بوده است. و این معنا در همه زمان‌ها و هم‌اکنون نیز به آسانی قابل درک است؛ مثلاً افرادی که به اهل بیت(ع) بیشتر عشق و علاقه دارند، به خدا نزدیک‌تر و باتقواترند و بیشتر مواظبندکه خلاف دستور خدا عمل نکنند و ریشه این مواظبت، به عشق و محبت نسبت به خداوند، مربوط می‌شود؛ چون کسی که خدا را دوست دارد، در پی جلب رضایت او بیشتر تلاش می‌کند.
طبق این دیدگاه، عشق مجازی بدین معنا، نه تنها منافاتی با عشق حقیقی ندارد، بلکه راه رسیدن به آن است و عشق مجازی و حقیقی بدین معنا به‌طور یقین مکمل همدیگرند؛ لذا وقتی تاریخ را مطالعه می‌کنید که هر کدام از یاران پیامبر یا ائمه(ع) که عشق و محبت بیشتر به پیامبر و امام داشته است، محبت خدا در دل او فراوانتر بوده است. و این معنا در همه زمان‌ها و هم‌اکنون نیز به آسانی قابل درک است؛ مثلاً افرادی که به اهل بیت(ع) بیشتر عشق و علاقه دارند، به خدا نزدیک‌تر و باتقواترند و بیشتر مواظبندکه خلاف دستور خدا عمل نکنند و ریشه این مواظبت، به عشق و محبت نسبت به خداوند، مربوط می‌شود؛ چون کسی که خدا را دوست دارد، در پی جلب رضایت او بیشتر تلاش می‌کند.


در قرآن کریم، این حقیقت که عشق به انسان کامل پلی است که انسان را به عشق حقیقی یعنی محبت خدا می‌رساند، در این آیه اشاره شده که فرمود: {{قرآن|قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ‏ اللَّهَ فَاتَّبِعُوني‏ يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ|ترجمه= بگو اگر خدا را دوست دارید از من پیروی کنید تا خدا شما را دوست بدارد|سوره=آل عمران|آیه 31}}
در قرآن کریم، این حقیقت که عشق به انسان کامل پلی است که انسان را به عشق حقیقی یعنی محبت خدا می‌رساند، در این آیه اشاره شده که فرمود: {{قرآن|قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ‏ اللَّهَ فَاتَّبِعُوني‏ يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ|ترجمه= بگو اگر خدا را دوست دارید از من پیروی کنید تا خدا شما را دوست بدارد|سوره=آل عمران|آیه= 31}}


بی تردید، پیروی از پیامبر، بدون محبت او ممکن نیست و تا انسان کسی را دوست نداشته باشد، به حرف او گوش نمی‌دهد، چه این که محبت پیامبر، بدون محبت خداوند و جلب رضایت خدا امکان ندارد، چون پیامبر را مردم از آن جهت که فرستاده خداوند است، دوست می‌دارند و از او پیروی می‌کنند؛ بنابراین آیه یاد شده، دلیل خوبی برای این مسئله خواهد بود، و شاهد بر صحت این برداشت، این تحلیل است که گفته‌اند: «از ثمرات و برکات محبت، عمل بر طبق آن است و اگر این ثمره نباشد، باید دانست که محبت واقعی نبوده است. پس اظهار عشق با عمل به لوازم ایمان و محبت به خدا، شرط مهم عاشقی است، زیرا نزد اهل جذبه و محبت، عزم بر طاعت از روی عشق و محبت پدید می‌آید؛ بنابراین اگر انسان دوستی کرد و به لوازم آن پای‌بند بود، باید از محبوب پیروی و تبعیت کند».<ref>. خسروپناه، عبدالحسین، مقالات عرفانی ۱ به مناسبت کنگره امام خمینی، نشر مؤسسه آثار امام، ۱۳۸۲ ش، ص۱۷۲.</ref>
بی تردید، پیروی از پیامبر، بدون محبت او ممکن نیست و تا انسان کسی را دوست نداشته باشد، به حرف او گوش نمی‌دهد، چه این که محبت پیامبر، بدون محبت خداوند و جلب رضایت خدا امکان ندارد، چون پیامبر را مردم از آن جهت که فرستاده خداوند است، دوست می‌دارند و از او پیروی می‌کنند؛ بنابراین آیه یاد شده، دلیل خوبی برای این مسئله خواهد بود، و شاهد بر صحت این تحلیل است که گفته‌اند: «از ثمرات و برکات محبت، عمل بر طبق آن است و اگر این ثمره نباشد، باید دانست که محبت واقعی نبوده است. پس اظهار عشق با عمل به لوازم ایمان و محبت به خدا، شرط مهم عاشقی است، زیرا نزد اهل جذبه و محبت، عزم بر طاعت از روی عشق و محبت پدید می‌آید؛ بنابراین اگر انسان دوستی کرد و به لوازم آن پای‌بند بود، باید از محبوب پیروی و تبعیت کند».<ref>. خسروپناه، عبدالحسین، مقالات عرفانی ۱ به مناسبت کنگره امام خمینی، نشر مؤسسه آثار امام، ۱۳۸۲ ش، ص۱۷۲.</ref>


همچنانکه انسان از عشق مجازی می‌تواند به عشق حقیقی برسد بالعکس از عشق به خداوند هم می‌توان به عشق مجازی رسید منتها با این فرق که این عشق به مخلوقات در پرتو عشق به حقتعالی رنگ و بوی عشق حقیقی را گرفته است. همچنانکه سعدی در اشعار خود می‌گوید:
{{پایان پاسخ}}
 
به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست{{پایان پاسخ}}
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی =
  | شاخه اصلی =ادیان و مذاهب
  | شاخه فرعی۱ =
  | شاخه فرعی۱ = اسلام
  | شاخه فرعی۲ =
  | شاخه فرعی۲ = تصوف
  | شاخه فرعی۳ =
  | شاخه فرعی۳ = عقاید تصوف
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه =
  | شناسه =شد
  | تیترها =
  | تیترها =شد
  | ویرایش =
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی =
  | لینک‌دهی =شد
  | ناوبری =
  | ناوبری =
  | نمایه =
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =
  | ارجاعات =
  | ارزیابی کمی =
  | ارزیابی کمی =شد
  | تکمیل =
  | تکمیل =شد
  | اولویت =
  | اولویت =ب
  | کیفیت =
  | کیفیت =ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
trustworthy
۷۴۱

ویرایش