trustworthy
۴۷۹
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
در اسلام با اینکه به توسل و نذر، تأکید شده است اما اینها، انسان را از پزشک و درمان بینیاز نمیکند. در طول تاریخ، مسلمانان و شیعیان بر طبق توصیههای دینی، هم دعا و توسل داشتهاند و هم پزشک و دوا، هم به امور معنوی اهتمام ورزیده و هم به مسائل بهداشتی و پزشکی اعتنا کردهاند. در کشور ما و دیگر کشورهای مسلماننشین بسیاری از مراکز درمانی توسط افراد مسلمان و با انگیزههای دینی ساخته و وقف شده است. | در اسلام با اینکه به توسل و نذر، تأکید شده است اما اینها، انسان را از پزشک و درمان بینیاز نمیکند. در طول تاریخ، مسلمانان و شیعیان بر طبق توصیههای دینی، هم دعا و توسل داشتهاند و هم پزشک و دوا، هم به امور معنوی اهتمام ورزیده و هم به مسائل بهداشتی و پزشکی اعتنا کردهاند. در کشور ما و دیگر کشورهای مسلماننشین بسیاری از مراکز درمانی توسط افراد مسلمان و با انگیزههای دینی ساخته و وقف شده است. | ||
محققان توجه دادهاند که دو حیطه ایمان و علم، دو مسیر متفاوت هستند و نباید یکی از آنها را فدای دیگری کرد. شهید مطهری معتقد است علم به ما روشنایی و توانایی میبخشد و ایمان، عشق و امید؛ علم، ابزار میسازد و ایمان مقصد؛ علم طبیعتساز است و ایمان انسانساز.<ref>شهید مطهری، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، تهران، ج۲، ص۳۲.</ref> او معتقد است تاریخ نشان داده که تفکیک علم و ایمان از یکدیگر چه نتایجی خواهد داشت؛ آنجا که علم بوده و جای ایمان خالی مانده، تمام قدرت علمی صرف خودخواهیها و خودپرستیها، افزون طلبیها، برتری طلبیها و استثمارها شده است.<ref>شهید مطهری، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، تهران، ج۲، ص۳۷.</ref> | محققان توجه دادهاند که دو حیطه ایمان و علم، دو مسیر متفاوت هستند و نباید یکی از آنها را فدای دیگری کرد. شهید مطهری معتقد است علم به ما روشنایی و توانایی میبخشد و ایمان، عشق و امید؛ علم، ابزار میسازد و ایمان مقصد؛ علم طبیعتساز است و ایمان انسانساز.<ref>شهید مطهری، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، تهران، صدرا، ج۲، ص۳۲.</ref> او معتقد است تاریخ نشان داده که تفکیک علم و ایمان از یکدیگر چه نتایجی خواهد داشت؛ آنجا که علم بوده و جای ایمان خالی مانده، تمام قدرت علمی صرف خودخواهیها و خودپرستیها، افزون طلبیها، برتری طلبیها و استثمارها شده است.<ref>شهید مطهری، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، تهران، صدرا، ج۲، ص۳۷.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |