پرش به محتوا

وحدت اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۴: خط ۱۴:
[[قرآن کریم]] در آیه 103 آل عمران می فرماید:{{قرآن|وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّـهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّ‌قُوا ۚ وَاذْكُرُ‌وا نِعْمَتَ اللَّـهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا|ترجمه=و همگی به ریسمان خدا چنگ زنید، و پراکنده نشوید؛ و نعمت خدا را بر خود یاد کنید آنگاه که دشمنان (یکدیگر) بودید، پس میان دلهای شما الفت انداخت، تا به لطف او برادران هم شدید.}}
[[قرآن کریم]] در آیه 103 آل عمران می فرماید:{{قرآن|وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّـهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّ‌قُوا ۚ وَاذْكُرُ‌وا نِعْمَتَ اللَّـهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا|ترجمه=و همگی به ریسمان خدا چنگ زنید، و پراکنده نشوید؛ و نعمت خدا را بر خود یاد کنید آنگاه که دشمنان (یکدیگر) بودید، پس میان دلهای شما الفت انداخت، تا به لطف او برادران هم شدید.}}


در آیه شریفه فوق صریحاً دستور به اتحاد و عدم تفرقه میان مسلمانان داده شده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=المیزان فی تفسیر القرآن|عنوان کتاب=المیزان فی تفسیر القرآن|سال=1352|نام=محمد حسین|نام خانوادگی=طباطبایی|ناشر=موسسه الاعلمی للمطبوعات|جلد=3|صفحه=368 و 369|مکان=قم}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=حماسه حسینی|عنوان کتاب=حماسه حسینی|سال=1377|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدرا|جلد=1|صفحه=251|مکان=تهران}}</ref> این امر به عدم تفرقه یک امر و دستور اخلاقی و ارشادی نیست بلکه بیان گر دستوری است که خداوند انجام آن را واجب می دانند. به همین جهت وحدت یک فریضه و وظیفه قطعی قرآنی است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=48891|عنوان=بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامى‌ و جمعی از مسئولان نظام|تاریخ بازبینی=2 آبان 1400|سال=1403}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=امامت و رهبری|عنوان کتاب=پانزده گفتار|سال=1402|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدرا|صفحه=318|مکان=تهران}}</ref>
در آیه شریفه فوق صریحاً دستور به اتحاد و عدم تفرقه میان مسلمانان داده شده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=المیزان فی تفسیر القرآن|عنوان کتاب=المیزان فی تفسیر القرآن|سال=1352|نام=محمد حسین|نام خانوادگی=طباطبایی|ناشر=موسسه الاعلمی للمطبوعات|جلد=3|صفحه=368 و 369|مکان=قم}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=حماسه حسینی|عنوان کتاب=حماسه حسینی|سال=1377|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدرا|جلد=1|صفحه=251|مکان=تهران}}</ref> این امر به عدم تفرقه یک امر و دستور اخلاقی و ارشادی نیست بلکه بیان گر دستوری است که خداوند انجام آن را واجب می دانند. به همین جهت وحدت یک فریضه و وظیفه قطعی قرآنی است<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=48891|عنوان=بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامى‌ و جمعی از مسئولان نظام|تاریخ بازبینی=2 آبان 1400|سال=1403}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=امامت و رهبری|عنوان کتاب=پانزده گفتار|سال=1402|نام=مرتضی|نام خانوادگی=مطهری|ناشر=صدرا|صفحه=318|مکان=تهران}}</ref> و لذا سعی برای تحقق آن عبادت است.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=42974|عنوان=بیانات در دیدار کارگزاران حج|تاریخ بازبینی=12 تیر 1398|سال=1403}}</ref>


اهمیت مسئله وحدت تا حدی است که قرآن دستور مبارزه با کسی داده است که درصدد از بین بردن آن باشد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=57542|عنوان=بیانات در دیدار جمعی از علما و بزرگان اهل سنت کشور|تاریخ بازبینی=26 شهریور 1403|سال=1403}}</ref>
اهمیت مسئله وحدت تا حدی است که قرآن دستور مبارزه با کسی داده است که درصدد از بین بردن آن باشد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=57542|عنوان=بیانات در دیدار جمعی از علما و بزرگان اهل سنت کشور|تاریخ بازبینی=26 شهریور 1403|سال=1403}}</ref>
خط ۳۱: خط ۳۱:
== مراتب وحدت اسلامی ==
== مراتب وحدت اسلامی ==
وحدت اسلامی مراتبی دارد. اولین و پایین مرتبه این است که [[مذاهب اسلامی]]، جوامع و کشور های اسلامی با یک دیگر نزاع نداشته باشند؛ متعرض یک دیگر نشوند و به یک دیگر ضربه ای وارد نکنند. مرتبه بالاتر و بعدی این است که کشور ها و مذاهب اسلامی علاوه بر این که به یک دیگر ضربه نمی زنند و تعرض نمی کنند، با یک دیگر متحد می شوند و از یک دیگر دفاع می کنند تا در مقابل دشمن مشترک [[اسلام]] آسیبی نبینند. مرتبه بالاتر این است که مسلمین علاوه بر موارد مذکور نسبت به یک دیگر هم افزایی داشته باشند. اگر یک کشور اسلامی مثلاً در زمینه علمی، مالی، امنیتی، نظامی و ... توانی دارد که کشور یا کشور های دیگر از آن محروم هستند، درصدد کمک به این کشور های بر بیاید و برای افزایش و رشد آن ها در حد ظرفیت خود تلاش کند. مرتبه نهایی نیز این است که تمام مسلمین برای رسیدن به تمدن نوین اسلامی با یک دیگر متحد شوند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=44016|عنوان=بیانات در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی|تاریخ بازبینی=24 آبان 1398|سال=1403}}</ref> بدون تحقق وحدت اسلامی رسیدن به تمدن نوین اسلامی ممکن نخواهد بود.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=48891|عنوان=بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامى‌ و جمعی از مسئولان نظام|تاریخ بازبینی=2 آبان 1400|سال=1403}}</ref>
وحدت اسلامی مراتبی دارد. اولین و پایین مرتبه این است که [[مذاهب اسلامی]]، جوامع و کشور های اسلامی با یک دیگر نزاع نداشته باشند؛ متعرض یک دیگر نشوند و به یک دیگر ضربه ای وارد نکنند. مرتبه بالاتر و بعدی این است که کشور ها و مذاهب اسلامی علاوه بر این که به یک دیگر ضربه نمی زنند و تعرض نمی کنند، با یک دیگر متحد می شوند و از یک دیگر دفاع می کنند تا در مقابل دشمن مشترک [[اسلام]] آسیبی نبینند. مرتبه بالاتر این است که مسلمین علاوه بر موارد مذکور نسبت به یک دیگر هم افزایی داشته باشند. اگر یک کشور اسلامی مثلاً در زمینه علمی، مالی، امنیتی، نظامی و ... توانی دارد که کشور یا کشور های دیگر از آن محروم هستند، درصدد کمک به این کشور های بر بیاید و برای افزایش و رشد آن ها در حد ظرفیت خود تلاش کند. مرتبه نهایی نیز این است که تمام مسلمین برای رسیدن به تمدن نوین اسلامی با یک دیگر متحد شوند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=44016|عنوان=بیانات در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی|تاریخ بازبینی=24 آبان 1398|سال=1403}}</ref> بدون تحقق وحدت اسلامی رسیدن به تمدن نوین اسلامی ممکن نخواهد بود.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=48891|عنوان=بیانات در دیدار میهمانان کنفرانس وحدت اسلامى‌ و جمعی از مسئولان نظام|تاریخ بازبینی=2 آبان 1400|سال=1403}}</ref>
== ثمرات وحدت مسلمانان ==
== مطالعه بیشتر ==
== مطالعه بیشتر ==
* محمود طالقانی، وحدت و آزادی، چاپ مهرماه ۱۳۶۱، انتشارات میعاد فرهنگی آیت الله طالقانی.
* محمود طالقانی، وحدت و آزادی، چاپ مهرماه ۱۳۶۱، انتشارات میعاد فرهنگی آیت الله طالقانی.
trustworthy
۶۶۰

ویرایش