اصلاح زبان: تفاوت میان نسخه‌ها

{{ستون|۲}}

* گفتگو کردن در اموری که به انسان مربوط نیست (و در سرنوشت او اثر مادّی و معنوی ندارد).

* بیهوده گویی و پرحرفی

* گفتگو در امور گناه آلود مانند وصف مجالس شراب و قمار و زنان آلوده

* جدال و مراء (منظور از «جدال» جرّو بحث‌هایی‌است که برای تحقیر دیگران انجام می‌شود، و «مراء» به معنی بحثهایی است که به عنوان اظهار فضل و برتری جویی است)

* خصومت و نزاع و لجاج در کلام

* تکلّف در سخن گفتن و تصنّع در سجع و قافیه پردازی و مانند آن

* بد زبانی و دشنام

* لعن کسی که مستحقّ لعن نیست

* غنا و اشعار (منظور اشعاری است که محتوای باطل دارد یا با آهنگ لهوی خوانده می‌شود)

* مزاح و شوخی‌های رکیک و زشت

* سخریّه و استهزای دیگران

* فاش کردن اسرار مردم

* وعده‌های دروغین

* دروغ و خبرهای خلاف گفتن.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، اخلاق در قرآن، مدرسه الامام علی بن ابی طالب(ع)، قم، ۱۳۷۷ش، ص۳۱۶.</ref>

* غیبت کردن

* سخن چینی (حرف این را برای آن بردن و میان دو نفر یا دو گروه نفاق و آشوب بپا کردن)

* نفاق در سخن (که در تعبیرات عربی به چنین کسان ذوللِّسانین گفته می‌شود؛ مثلًا، در پیش رو چیزی بگوید و در پشت سر چیز دیگر)

* مدح نا به جا و ستایش از کسانی که شایسته ستایش نیستند

* نسنجیده و بی‌مطالعه سخن گفتن که غالباً توأم با خطاها و خلافها است

* سؤال از مسائل پیچیده‌ای که درک آن خارج از توان فکری سؤال کننده است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، اخلاق در قرآن، مدرسه الامام علی بن ابی طالب(ع)، قم، ۱۳۷۷ش، ص۳۱۷.</ref>

* تهمت زدن

* شهادت به باطل

* خودستایی

* نشر شایعات بی‌اساس و اکاذیب، و اشاعه فحشاء، هرچند به عنوان ذکر احتمال باشد.

* خشونت در سخن و بی‌ادبی در کلام

* اصرار بی جا (مانند اصرار بنی‌اسرائیل در مورد گاوی که مأمور به ذبح آن بودند)

* ایذاء دیگران با گفتار، و به اصطلاح نیش زبان زدن

* مذمّت کسی که سزاوار مذمّت نیست

* کفران و ناسپاسی با زبان

* تبلیغ باطل و تشویق بر گناه و امر به منکر و نهی از معروف.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، اخلاق در قرآن، مدرسه الامام علی بن ابی طالب(ع)، قم، ۱۳۷۷ش، ص۳۱۸.</ref>

{{پایان}}