پرش به محتوا

مقصود قرآن از مواظبت کردن از نماز: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}


== مقصود از مراقبت از نماز ==
== مقصود از مراقبت از نماز و اهمیت آن ==
خداوند متعال در آیهٔ ۹ سورهٔ مومنون در توصیف افراد با ایمان می‌فرماید: {{قرآن|وَالَّذِینَ هُمْ عَلَی صَلَوَاتِهِمْ یُحَافِظُونَ}} یعنی «آن‌ها که بر نمازهایشان مواظبت می‌نمایند»
خداوند متعال در آیهٔ ۹ [[سورهٔ مومنون]] در توصیف افراد با ایمان می‌فرماید: {{قرآن|وَالَّذِینَ هُمْ عَلَی صَلَوَاتِهِمْ یُحَافِظُونَ
| ترجمه = آن‌ها که بر نمازهایشان مواظبت می‌نمایند.
}} منظور از این‌که «نماز را محافظت می‌کنند» خود قرینهٔ این است که مراد، محافظت از عدد آن است؛ پس مؤمنین همواره مراقبند که هیچ‌یک از نمازهایشان فوت نشود. حق ایمان هم در این است که مؤمنین را به چنین مراقبتی بخواند.<ref>طباطبائی، محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، مترجم موسوی همدانی سید محمد باقر، ناشر، دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۱۵، ص۱۲.</ref>


منظور از این‌که «نماز را محافظت می‌کنند» خود قرینهٔ این است که مراد، محافظت از عدد آن است، پس مؤمنین همواره مراقبند که هیچ‌یک از نمازهایشان فوت نشود. حق ایمان هم در این است که مؤمنین را به چنین مراقبتی بخواند.<ref>طباطبائی، محمد حسین، ترجمه تفسیر المیزان، مترجم موسوی همدانی سید محمد باقر، ناشر، دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۱۵، ص۱۲.</ref>
[[امام باقر]] (ع) در ارتباط با اهمیت نماز می‌فرماید: «نماز اولین چیزی است که بندگی به‌وسیلهٔ آن محاسبه می‌شود؛ اگر مورد قبول درگاه خدا قرار گیرد، هر آنچه غیر از نماز است نیز قبول شود.»<ref>ثقه الاسلام کلینی، الکافی، ۸ جلد، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۶۵ش، باب من حافظ علی صلاته أو ضیعها، ج۳، ص۲۶۸.</ref>
 
امام باقر (ع) در ارتباط با اهمیت نماز می‌فرماید: «نماز اولین چیزی است که بندگی خدا به‌وسیلهٔ آن محاسبه می‌شود؛ اگر مورد قبول درگاه خدا قرار گیرد، هر آنچه غیر از نماز است نیز قبول شود. همانا نماز اگر در وقت خودش بالا رود، بر می‌گردد پیش صاحبش در حالی که سفید و نورانی است و می‌گوید مرا حفظ کردی، خدا حفظت کند و اگر در غیر وقتش انجام گرفته شود، بالا رود بدون آن که حدود و مقرراتش انجام داده شود، بر می‌گردد پیش صاحبش در حالی که سیاه و تاریک است و می‌گوید مرا ضایع کردی خدا ضایعت گرداند.»<ref>ثقه الاسلام کلینی، الکافی، ۸ جلد، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۶۵ش، باب من حافظ علی صلاته أو ضیعها، ج۳، ص۲۶۸.</ref>
 
تکرار کلمهٔ «صلوه» در این آیات مبین این آموزه است که:
 
اولاً مؤمنان به خشوع در نماز و ثانیاً محافظت از آن، یعنی اقامهٔ نماز در وقت مقرر و رعایت آداب آن، متعهد و دقیق باشند.


شهید مطهری در این مورد چنین می‌نویسد:<ref>مطهری، مرتضی، اسلام و مقتضیات زمان، ج۱، ص.</ref>
شهید مطهری در این مورد چنین می‌نویسد:<ref>مطهری، مرتضی، اسلام و مقتضیات زمان، ج۱، ص.</ref>
خط ۲۰: خط ۱۶:
«از نظر اسلام سرلوحهٔ تعلیمات، عبادت است. اگر عبادت درست باشد، آن دوتای دیگر (اخلاق اسلامی و اجتماعی بودن) درست می‌شود و اگر عبادت صحیح نباشد آن دو تای (اخلاق اسلامی و اجتماعی بودن) واقعیت پیدا نمی‌کند. باور نکنید که یک کسی در دنیا پیدا بشود که در مسائل اخلاقی و اجتماعی مسلمان خوبی باشد ولی در مسائل عبادی مسلمان خوبی نباشد. ما برای آدم بی‌نماز، چیزی از مسلمانی قائل نیستیم، که امیرالمؤمنین (ع) در این مورد چنین فرموده: بعد از ایمان به خدا چیزی در حد نماز نیست.
«از نظر اسلام سرلوحهٔ تعلیمات، عبادت است. اگر عبادت درست باشد، آن دوتای دیگر (اخلاق اسلامی و اجتماعی بودن) درست می‌شود و اگر عبادت صحیح نباشد آن دو تای (اخلاق اسلامی و اجتماعی بودن) واقعیت پیدا نمی‌کند. باور نکنید که یک کسی در دنیا پیدا بشود که در مسائل اخلاقی و اجتماعی مسلمان خوبی باشد ولی در مسائل عبادی مسلمان خوبی نباشد. ما برای آدم بی‌نماز، چیزی از مسلمانی قائل نیستیم، که امیرالمؤمنین (ع) در این مورد چنین فرموده: بعد از ایمان به خدا چیزی در حد نماز نیست.


پیامبر (ص) نیز می‌فرماید: نماز مثل چشمهٔ آب گرمی است که در خانهٔ انسان باشد و انسان روزی پنج بار در آن آب گرم شستشو بکند.
همچنین [[امام علی]] (ع) در [[نهج‌البلاغه]]<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۹۷.</ref> فرمودند: «تعاهدوا أمر الصلوه و حافظوا علیه» یعنی «نسبت به مسئلهٔ نماز متعهد بوده و از آن محافظت کنید.»
 
همچنین امام علی (ع) در نهج‌البلاغه<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۹۷.</ref> فرمودند: «تعاهدوا أمر الصلوه و حافظوا علیه» یعنی «نسبت به مسئلهٔ نماز متعهد بوده و از آن محافظت کنید.»


== مراحل و کیفیت مواظبت از نماز ==
== مراحل و کیفیت مواظبت از نماز ==
خط ۵۲: خط ۴۶:
'''حفظ دین و دوری از جهنم'''
'''حفظ دین و دوری از جهنم'''


پیامبر اکرم (ص) فرموده است: «هر کس نمازش را به عمد ترک کند، دینش را نابود کرده است و هر کس نمازش را در وقتش اقامه نکند، در «ویل»، یعنی دره‌ای در جهنم، داخل می‌شود.
[[پیامبر اکرم]] (ص) فرموده است: «هر کس نمازش را به عمد ترک کند، دینش را نابود کرده است و هر کس نمازش را در وقتش اقامه نکند، در «ویل»، یعنی دره‌ای در جهنم، داخل می‌شود.
 
خداوند متعال در سورهٔ ماعون در ارتباط با نمازگزاران سهل‌انگار چنین می‌فرماید:


{{قرآن|فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ. الَّذینَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ}}<ref>ماعون / ۴ و ۵.</ref> یعنی «پس وای بر نمازگزارانی، که از نمازشان غافلند».<ref>مازندرانی، ابن شهر آشوب، مناقب آل أبی طالب(ع)، ۴ جلد، مؤسسه انتشارات علامه قم، ۱۳۷۹ش، ج۴، ص۲۵۱.</ref>
خداوند متعال در سورهٔ ماعون در ارتباط با نمازگزاران سهل‌انگار چنین می‌فرماید:{{قرآن|فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ. الَّذینَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ
| ترجمه = پس وای بر نمازگزارانی، که از نمازشان غافلند.
}}<ref>ماعون / ۴ و ۵.</ref>


بنابراین چون رمز محافظت از دین و دوری از جهنم و عذاب‌های دردناک آن تنها در سایهٔ اقامهٔ نماز در اوقات اول وقت می‌باشد، ناخودآگاه ضمیر خداجوی انسان، او را به برپایی این فضیلت بی‌مانند هدایت خواهد داد.
بنابراین چون رمز محافظت از دین و دوری از جهنم و عذاب‌های دردناک آن تنها در سایهٔ اقامهٔ نماز در اوقات اول وقت می‌باشد، ناخودآگاه ضمیر خداجوی انسان، او را به برپایی این فضیلت بی‌مانند هدایت خواهد داد.
خط ۶۸: خط ۶۲:
'''وسیلهٔ ورود به بهشت'''
'''وسیلهٔ ورود به بهشت'''


امام صادق (ع) در روایتی از پیامبر اسلام اهمیت شاخص نماز را چنین تبیین فرمود:
[[امام صادق]] (ع) در روایتی از پیامبر اسلام اهمیت شاخص نماز را چنین تبیین فرمود:


«روزی پیامبر خدا (ص) داخل مسجد شد و دید که گروهی از اصحابش در آن مکان جمعند. فرمود: می‌دانید پروردگارتان به شما چه گفت؟ صحابه گفتند: خدا و پیامبرش داناترند. فرمود: پروردگارتان می‌گوید: هر کس این نمازهای پنج‌گانه واجب را در وقتش بخواند و بر آن‌ها مواظبت کند، مرا در روز قیامت خواهد دید. چنین بنده‌ای عهدی نزد من دارد که به موجب آن، او را در بهشت جای خواهم داد و هر کس نمازهایش را در وقتشان اقامه نکرده و بر آن‌ها مواظبت نورزیده باشد، سرانجامش با من است، اگر بخواهم عذابش می‌کنم و اگر بخواهم او را می‌آمرزم.»<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۴ جلد، انتشارات جامعه مدرسین قم، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۲۰۸.</ref>
«روزی پیامبر خدا (ص) داخل مسجد شد و دید که گروهی از اصحابش در آن مکان جمعند. فرمود: می‌دانید پروردگارتان به شما چه گفت؟ صحابه گفتند: خدا و پیامبرش داناترند. فرمود: پروردگارتان می‌گوید: هر کس این نمازهای پنج‌گانه واجب را در وقتش بخواند و بر آن‌ها مواظبت کند، مرا در روز قیامت خواهد دید. چنین بنده‌ای عهدی نزد من دارد که به موجب آن، او را در بهشت جای خواهم داد و هر کس نمازهایش را در وقتشان اقامه نکرده و بر آن‌ها مواظبت نورزیده باشد، سرانجامش با من است، اگر بخواهم عذابش می‌کنم و اگر بخواهم او را می‌آمرزم.»<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۴ جلد، انتشارات جامعه مدرسین قم، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۲۰۸.</ref>
۱۵٬۲۵۷

ویرایش