تقرب الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

تقرب الهی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۹

۱۲ بایت اضافه‌شده ، ۸ دسامبر

←‏نزدیکی خدا به بنده

Mohammad7576

trustworthy

۶۶۰

ویرایش

@@ خط ۱۷: / خط ۱۷: @@
 == <small>نزدیکی خدا به بنده</small> ==
-نزدیکی خدا به بنده نیز از نوع نزدیکی حقیقی و واقعی است. مقصود از نزدیکی خدا به بندگان بلکه همه مخلوقات، نزدیکی مادی نیست زیرا خداوند مادی نیست تا نزدیک بودن او نیز مادی باشد. معنای نزدیک بودن خدا به بندگان احاطه و تسلط کامل بر آن ها است. یعنی خداوند بدین جهت به همه مخلوقات قریب است که احاطه و اشراف کامل و همه جانبه بر آن ها دارد. احاطه او به گونه ای است که حتی از خود بندگان و مخلوقات نیز به خودشان نزدیک تر است.
+نزدیکی خدا به بنده اولاً از نوع نزدیکی حقیقی و واقعی است و ثانیاً نزدیکی واقعی او به بندگان بلکه همه مخلوقات، نزدیکی مادی نیست زیرا خداوند مادی نیست تا نزدیک بودن او نیز مادی باشد. معنای نزدیک بودن خدا به بندگان احاطه و تسلط کامل بر آن ها است. یعنی خداوند بدین جهت به همه مخلوقات قریب است که احاطه و اشراف کامل و همه جانبه بر آن ها دارد. احاطه او به گونه ای است که حتی از خود بندگان و مخلوقات نیز به خودشان نزدیک تر است.
 [[امام سجاد(ع)]] در دعای سحر ماه رمضان که به [[دعای ابوحمزه ثمالی]] معروف است، چنین فرموده‌اند که {{متن عربی|أَنَّ الرَّاحِلَ إِلَیْکَ قَرِیبُ الْمَسَافَةِ|ترجمه=کوچ‌کننده به سوی تو راهش نزدیک است.}}<ref>شیخ طوسی، مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، بیروت، مؤسسة فقه الشیعة، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۵۸۲.</ref> در تفسیر این تعبیر آورده‌اند کسی که به سوی خداوند حرکت نماید فاصله معنوی او تا رسیدن به رحمت خداوند کوتاه می‌شود.