trustworthy
۳٬۲۱۰
ویرایش
Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' | بازبینی نویسنده =↵ | بازبینی =شد' به ' | ارزیابی کمی = | ارزیابی کیفی = ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
فرد کینهتوز دچار عذاب همیشگی بوده و احساس آسایش نمیکند. او به دلیل عدم پایبندی به دوستی، دوستان کمی دارد. فرد کینهتوز را بدترین همنشین دانستهاند. | فرد کینهتوز دچار عذاب همیشگی بوده و احساس آسایش نمیکند. او به دلیل عدم پایبندی به دوستی، دوستان کمی دارد. فرد کینهتوز را بدترین همنشین دانستهاند. | ||
شخص کینهتوز از ایمان حقیقی محروم است؛ زیرا بر پایه روایت، انسان مؤمن کینه به دل ندارد | شخص کینهتوز از ایمان حقیقی محروم است؛ زیرا بر پایه روایت، انسان مؤمن لحظهای بیشتر کینه به دل ندارد و زمانی که از برادر خود جدا شود، در دل خود کینهای نسبت به او نگه نمیدارد.<ref name=":1">محمدی ری شهری، میزان الحکمه، ترجمه حمیدرضا مشایخی، نشر دارالحدیث، چاپ اول، ۱۳۷۷، ج۳، ص۱۲۲۱، باب حقد.</ref> کینه موجب گناهان دیگری مانند حسادت، غیبت، تهمت، سرزنش، توبیخ و تحقیر دیگران نیز میشود. | ||
== درمان == | == درمان == | ||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
* توجه به [[پیامدهای کینه]]: آگاهی نسبت به اینکه کینهتوزی فایدهای برای شخص کینهتوز ندارد؛ بلکه باعث میشود او همیشه در ناراحتی باشد. | * توجه به [[پیامدهای کینه]]: آگاهی نسبت به اینکه کینهتوزی فایدهای برای شخص کینهتوز ندارد؛ بلکه باعث میشود او همیشه در ناراحتی باشد. | ||
* تقویت روحیه گذشت: اگر فرد مورد آزار یا توهین کسی قرار گرفت، به جای [[خشم]] و کینهتوزی نسبت به او، با صفت گذشت از او بگذرد؛ چرا که به گفته [[پیامبر(ص)]] بخشش، [[عزت]] و بزرگی انسان را میافزاید.<ref>عبدالله شبر، اخلاق شبرّ، ناشر هجرت، چاپ دوم، ۱۳۷۷، ص۲۵۳–۲۵۴.</ref> | * تقویت روحیه گذشت: اگر فرد مورد آزار یا توهین کسی قرار گرفت، به جای [[خشم]] و کینهتوزی نسبت به او، با صفت گذشت از او بگذرد؛ چرا که به گفته [[پیامبر(ص)]] بخشش، [[عزت]] و بزرگی انسان را میافزاید.<ref>عبدالله شبر، اخلاق شبرّ، ناشر هجرت، چاپ دوم، ۱۳۷۷، ص۲۵۳–۲۵۴.</ref> | ||
* رفتار دوستانه با شخص مورد | * رفتار دوستانه با شخص مورد کینه: در انجام خواستهها و برآوردن نیازهای او تلاش کند و نیکیهای او را در مجالس بیان کند.<ref name=":02">نراقی، احمد، معراج السعاده، ص۲۰۱.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |