تکفیر سیئات: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تکفیر سیئات''' به معنای از بین رفتن گناهان و بدی‌ها به وسیله برخی خوبی‌هاست. تکفیر سیئات مضمون برخی آیات قرآن است که معمولا با عبارت {{قرآن|وَيُكَفِّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِم}} در قرآن آمده است. ایمان، [[تقوا]]، توبه، نماز، احسان، [[عمل صالح]]، نیکی و [[مصداق‌های صدقه در روایات|صدقه]] از مواردی است که قرآن آنها را از عوامل تکفیر سیئات و از بین رفتن گناهان برشمرده است.

در آیه ۲۹ سوره انفال آمده است تقوا و ایمان سبب از بین رفتن گناهان می‌شود و آثار آن را از وجود شما برمی‌دارد.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱ش، ج۷، ص۱۴۴.</ref> زندگی با تقوا آثار شوم گناهان را از انسان می‌برد، در دنیا محبوب القلوب و در آخرت روسفیدش می‌کند.<ref>قرشی بنابی، علی‌اکبر، تفسیر احسن الحدیث، تهران، بعثت، ۱۳۷۵ش، ج۴، ص۱۱۸.</ref> آیه ۸ سوره تحریم به همه مؤمنین می‌گوید: توبه کنند، و سپس با تعبیر «عسی» این امید را می‌دهد که خدا گناهان‌شان را بپوشاند، و آنان را داخل بهشت‌هایی کند که نهرها از زیر آن روان است‏.<ref>طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات‏، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۵۶۳.</ref> در حقیقت یکی از ثمرات توبه بخشودگی سیئات و گناهان است.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۲۹۲.</ref>

برخی گفته‌اند تکفیر سیئات اشاره به آثار روانی و اجتماعی گناهان دارد که در پرتو تقوا و پرهیزکاری از میان می‌رود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، ۱۳۷۱ش، ج۷، ص۱۴۴.</ref> کلمه (کفر) در لغت عرب به معنای پوشاندن است،<ref>قرشى بنايى، على اكبر، قاموس قرآن، تهران، دار الكتب الاسلاميه، چاپ ششم، ۱۴۱۲ق، ج۶، ص۱۲۲.</ref> ولی در قرآن کریم استعمالش در عفو از گناهان شایع شده است.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۴، ص۳۲۳.</ref>

سیئات به معنای حادثه یا عملی است که زشتی و بدی را با خود همراه دارد، به همین جهت ای بسا که لفظ آن بر امور و مصائبی که آدمی را بدحال می‌کند اطلاق می‌شود: {{قرآن|وَ ما أَصابَکَ مِنْ سَیِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِکَ؛ هیچ مصیبتی بتو نمی‌رسد مگر از ناحیه خودت|سوره =نساء| آیه =۷۹}} و گاهی سیئات بر خود معصیت نیز اطلاق می‌شود: {{قرآن|وَ جَزاءُ سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِثْلُها| ترجمه=کیفر هر گناهی مصیبتی مثل خود آن است.|سوره= شوری|آیه= ۴۰}}  سیئة به معنای معصیت، گاهی بر مطلق گناهان اطلاق می‌شود، چه صغیره و چه کبیره‏.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۴، ص۳۲۴.</ref>