دیوان‌سالاران، ناظمان (CommentStreams)، مدیران رابط کاربری، مدیران اشتراک فشاری، پنهانگران، مدیران، trustworthy
۶۰۳
ویرایش
امام سجاد علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
== معرفی و نسب امام سجاد(ع) == | == معرفی و نسب امام سجاد(ع) == | ||
امام زین‌العابدین، علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب(ع)، که به امام سجاد(ع) معروف است، چهارمین امام شیعیان و یکی از برجسته‌ترین چهره‌های تاریخ اسلام است. ایشان در سال ۳۸ هجری قمری (۶۵۸ میلادی) در مدینه متولد شدند. مادرشان، | امام زین‌العابدین، علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب(ع)، که به امام سجاد(ع) معروف است، چهارمین امام شیعیان و یکی از برجسته‌ترین چهره‌های تاریخ اسلام است. ایشان در سال ۳۸ هجری قمری (۶۵۸ میلادی) در [[مدینه]] متولد شدند. مادرشان، [[شهربانو]]، دختر یزدگرد سوم، آخرین شاه ساسانی بود، و پدرشان [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]]، سیدالشهداء، فرزند [[امام علی(ع)]] و حضرت [[فاطمه زهرا(س)]]، دختر [[پیامبر اسلام(ص)]] بودند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مقاتل الطالبین|سال=1949|نام=ابوالفرج|نام خانوادگی=اصفهانی|ناشر=دارالمعارف|جلد=|صفحه=88|مکان=قم}}</ref> | ||
امام سجاد(ع) به دلیل عبادت‌های طولانی و خشوع خاصشان، به لقب | امام سجاد(ع) به دلیل عبادت‌های طولانی و خشوع خاصشان، به لقب «[[زین‌العابدین]]» (زینت عبادت‌کنندگان) و «سجاد» (بسیار سجده‌کننده) شهرت یافتند. ایشان در یکی از حساس‌ترین دوره‌های تاریخ اسلام، یعنی پس از واقعه کربلا و در زمان سلطه بنی‌امیه، زندگی می‌کردند. نقش ایشان در حفظ و گسترش معارف اسلام و مبارزه غیرمستقیم با ظلم امویان از طریق تربیت شاگردان و نگارش ادعیه‌ای معنوی، همچون ''[[صحیفه سجادیه]]''، بسیار برجسته است. | ||
ایشان یکی از ستون‌های اساسی حفظ اسلام پس از واقعه عاشورا بودند و با بهره‌گیری از روش‌های غیرمستقیم مانند دعا، تربیت نفوس، و نشر معارف الهی، نقش مهمی در انتقال پیام عاشورا و ادامه راه امام حسین(ع) ایفا کردند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ تشیع در ایران|سال=1375|نام=رسول|نام خانوادگی=جعفریان|ناشر=انتشارات انصاریان|جلد=|صفحه=82|مکان=قم}}</ref> | ایشان یکی از ستون‌های اساسی حفظ اسلام پس از [[واقعه عاشورا]] بودند و با بهره‌گیری از روش‌های غیرمستقیم مانند دعا، تربیت نفوس، و نشر معارف الهی، نقش مهمی در انتقال پیام عاشورا و ادامه راه امام حسین(ع) ایفا کردند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ تشیع در ایران|سال=1375|نام=رسول|نام خانوادگی=جعفریان|ناشر=انتشارات انصاریان|جلد=|صفحه=82|مکان=قم}}</ref> | ||
== زندگی‌نامه و دوران کودکی == | == زندگی‌نامه و دوران کودکی == | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
امام زین‌العابدین(ع) در یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین وقایع تاریخ اسلام، یعنی واقعه عاشورا، حضور داشتند. ایشان در سال ۶۱ هجری قمری، همراه با پدر بزرگوارشان امام حسین(ع)، خانواده و یاران ایشان، از مدینه به کربلا آمدند. در روز عاشورا، به دلیل بیماری شدید، امام سجاد(ع) از شرکت در جنگ ناتوان بودند، اما نقش ایشان در حفظ پیام عاشورا و انتقال آن به نسل‌های بعدی بی‌بدیل بود. | امام زین‌العابدین(ع) در یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین وقایع تاریخ اسلام، یعنی واقعه عاشورا، حضور داشتند. ایشان در سال ۶۱ هجری قمری، همراه با پدر بزرگوارشان امام حسین(ع)، خانواده و یاران ایشان، از مدینه به کربلا آمدند. در روز عاشورا، به دلیل بیماری شدید، امام سجاد(ع) از شرکت در جنگ ناتوان بودند، اما نقش ایشان در حفظ پیام عاشورا و انتقال آن به نسل‌های بعدی بی‌بدیل بود. | ||
پس از شهادت امام حسین(ع) و یاران ایشان، امام سجاد(ع) به عنوان بزرگ‌ترین مرد بازمانده کاروان اهل بیت، مسئولیت سنگین پیام‌رسانی و افشاگری جنایات یزید را بر عهده گرفتند. ایشان در دوران اسارت، چه در کوفه و چه در شام، خطبه‌های روشنگرانه‌ای ایراد کردند که به افشای ماهیت حکومت بنی‌امیه و ظلمی که بر اهل بیت پیامبر(ص) روا داشته شده بود، انجامید. یکی از خطبه‌های معروف امام(ع)، خطبه ایشان در دربار یزید است که در آن با شجاعت و قدرت، به معرفی خود و اهل بیت پیامبر(ص) پرداختند و ماهیت واقعی حکومت یزید را آشکار ساختند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ تشیع در ایران|سال=1375|نام=رسول|نام خانوادگی=جعفریان|ناشر=انتشارات انصاریان|جلد=|صفحه=85|مکان=قم}}</ref> | پس از شهادت امام حسین(ع) و یاران ایشان، امام سجاد(ع) به عنوان بزرگ‌ترین مرد بازمانده کاروان اهل بیت، مسئولیت سنگین پیام‌رسانی و افشاگری جنایات یزید را بر عهده گرفتند. ایشان در دوران اسارت، چه در کوفه و چه در شام، خطبه‌های روشنگرانه‌ای ایراد کردند که به افشای ماهیت حکومت [[بنی‌امیه]] و ظلمی که بر اهل بیت پیامبر(ص) روا داشته شده بود، انجامید. یکی از خطبه‌های معروف امام(ع)، خطبه ایشان در دربار یزید است که در آن با شجاعت و قدرت، به معرفی خود و اهل بیت پیامبر(ص) پرداختند و ماهیت واقعی حکومت یزید را آشکار ساختند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ تشیع در ایران|سال=1375|نام=رسول|نام خانوادگی=جعفریان|ناشر=انتشارات انصاریان|جلد=|صفحه=85|مکان=قم}}</ref> | ||
نقش امام سجاد(ع) در حفظ معارف عاشورا و انتقال پیام آن بسیار حیاتی بود. ایشان با استفاده از ابزارهایی همچون دعا و تربیت شاگردان، به روشنی مفهوم مقاومت و حق‌طلبی را به جامعه اسلامی منتقل کردند. یکی از اقدامات ایشان، گریه و سوگواری طولانی برای شهیدان کربلا بود که به عنوان نمادی از مظلومیت اهل بیت(ع) شناخته می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فروغ ابدیت|سال=1362|نام=جعفر|نام خانوادگی=سبحانی|ناشر=انتشارات توحید|جلد=|صفحه=277|مکان=قم}}</ref> | نقش امام سجاد(ع) در حفظ معارف عاشورا و انتقال پیام آن بسیار حیاتی بود. ایشان با استفاده از ابزارهایی همچون دعا و تربیت شاگردان، به روشنی مفهوم مقاومت و حق‌طلبی را به جامعه اسلامی منتقل کردند. یکی از اقدامات ایشان، گریه و سوگواری طولانی برای شهیدان کربلا بود که به عنوان نمادی از مظلومیت اهل بیت(ع) شناخته می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=فروغ ابدیت|سال=1362|نام=جعفر|نام خانوادگی=سبحانی|ناشر=انتشارات توحید|جلد=|صفحه=277|مکان=قم}}</ref> | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
=== شرایط سخت سیاسی === | === شرایط سخت سیاسی === | ||
حکومت بنی‌امیه، به ویژه در دوران حاکمیت | حکومت بنی‌امیه، به ویژه در دوران حاکمیت [[عبدالملک بن مروان]] و [[ولید بن عبدالملک]]، سیاست‌های ظالمانه‌ای علیه اهل بیت و شیعیان در پیش گرفت. امام سجاد(ع) با درایت، از تقابل مستقیم با حکومت اجتناب کردند و به فعالیت‌های فرهنگی، تربیتی و عبادی روی آوردند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ تشیع در ایران|سال=1375|نام=رسول|نام خانوادگی=جعفریان|ناشر=انتشارات انصاریان|جلد=|صفحه=90|مکان=قم}}</ref> | ||
=== ترویج معارف اسلامی از طریق دعا === | === ترویج معارف اسلامی از طریق دعا === | ||
امام سجاد(ع) به دلیل فضای خفقان سیاسی، از قالب دعا و مناجات برای تعلیم معارف اسلامی و ترویج آموزه‌های اهل بیت استفاده کردند. ''صحیفه سجادیه'' که به | امام سجاد(ع) به دلیل فضای خفقان سیاسی، از قالب دعا و مناجات برای تعلیم معارف اسلامی و ترویج آموزه‌های اهل بیت استفاده کردند. ''صحیفه سجادیه'' که به «[[زبور آل محمد]]» نیز مشهور است، نمونه‌ای از این آموزه‌هاست. این کتاب شامل دعاهایی است که جنبه‌های مختلف عبادی، اجتماعی، اخلاقی و سیاسی را در بر می‌گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ تشیع در ایران|سال=1375|نام=رسول|نام خانوادگی=جعفریان|ناشر=انتشارات انصاریان|جلد=|صفحه=90|مکان=قم}}</ref> | ||
=== تربیت شاگردان === | === تربیت شاگردان === | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
== صحیفه سجادیه == | == صحیفه سجادیه == | ||
{{اصلی|صحیفه سجادیه}} | |||
صحیفه سجادیه مجموعه‌ای از دعاها و مناجات‌های امام زین‌العابدین(ع) است که به عنوان یکی از گنجینه‌های ارزشمند معارف اسلامی و شیعی شناخته می‌شود. این کتاب که به «زبور آل محمد» نیز معروف است، نه تنها اثری عبادی، بلکه حاوی آموزه‌های عمیق اخلاقی، اعتقادی، اجتماعی و سیاسی است. صحیفه سجادیه را می‌توان به‌عنوان راهنمایی برای پرورش روح، تقویت ارتباط با خداوند، و عمل به اصول عدالت و انسان‌دوستی معرفی کرد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=صحیفه سجادیه، ترجمه و شرح محمدباقر مجلسی|سال=1390|نام=محمدباقر|نام خانوادگی=مجلسی|ناشر=دارالمعرفه|صفحه=31}}</ref> | صحیفه سجادیه مجموعه‌ای از دعاها و مناجات‌های امام زین‌العابدین(ع) است که به عنوان یکی از گنجینه‌های ارزشمند معارف اسلامی و شیعی شناخته می‌شود. این کتاب که به «زبور آل محمد» نیز معروف است، نه تنها اثری عبادی، بلکه حاوی آموزه‌های عمیق اخلاقی، اعتقادی، اجتماعی و سیاسی است. صحیفه سجادیه را می‌توان به‌عنوان راهنمایی برای پرورش روح، تقویت ارتباط با خداوند، و عمل به اصول عدالت و انسان‌دوستی معرفی کرد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=صحیفه سجادیه، ترجمه و شرح محمدباقر مجلسی|سال=1390|نام=محمدباقر|نام خانوادگی=مجلسی|ناشر=دارالمعرفه|صفحه=31}}</ref> | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۸: | ||
=== شیوه شهادت === | === شیوه شهادت === | ||
امام زین‌العابدین(ع) به وسیله زهر مسموم شدند. این اقدام ناجوانمردانه، روش متداول بنی‌امیه برای از میان برداشتن مخالفان و تهدیدهای بالقوه بود. مسمومیت امام، روزها ایشان را در رنج و بیماری قرار داد، اما در این دوران نیز ایشان از ذکر و دعا دست برنداشتند و یاران خود را به صبر و تقوا توصیه کردند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحارالانوار|سال=1403|نام=محمدباقر|نام خانوادگی=مجلسی|ناشر=دارالاحیاء التراث العربی|جلد=46|صفحه=151|مکان=بیروت}}</ref> | امام زین‌العابدین(ع) به وسیله زهر مسموم شدند. این اقدام ناجوانمردانه، روش متداول بنی‌امیه برای از میان برداشتن مخالفان و تهدیدهای بالقوه بود. مسمومیت امام، روزها ایشان را در رنج و بیماری قرار داد، اما در این دوران نیز ایشان از ذکر و دعا دست برنداشتند و یاران خود را به صبر و [[تقوا]] توصیه کردند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحارالانوار|سال=1403|نام=محمدباقر|نام خانوادگی=مجلسی|ناشر=دارالاحیاء التراث العربی|جلد=46|صفحه=151|مکان=بیروت}}</ref> | ||
=== محل دفن === | === محل دفن === | ||