پرش به محتوا

مصادیق اهل‌بیت(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{پیش نویس|تکمیل}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}


خط ۹: خط ۸:


براساس [[آیه تطهیر]] و روایات وارد شده در مورد [[اهل بیت(ع)]] مانند [[حدیث کسا]]، [[حدیث ثقلین]] و ... روشن می‌شود مراد از اهل بیت پیامبر(ص) کسانی هستند که دارای مقام [[عصمت]] باشند، لذا مراد خصوص امامان دوازده‌گانه معصوم(ع) به همراه خود [[پیامبر(ص)]] و [[فاطمه زهرا(س)]] هستند و غیر از این [[چهارده معصوم(ع)]] فرد دیگری مصداق واژه «اهل البیت» نیست.
براساس [[آیه تطهیر]] و روایات وارد شده در مورد [[اهل بیت(ع)]] مانند [[حدیث کسا]]، [[حدیث ثقلین]] و ... روشن می‌شود مراد از اهل بیت پیامبر(ص) کسانی هستند که دارای مقام [[عصمت]] باشند، لذا مراد خصوص امامان دوازده‌گانه معصوم(ع) به همراه خود [[پیامبر(ص)]] و [[فاطمه زهرا(س)]] هستند و غیر از این [[چهارده معصوم(ع)]] فرد دیگری مصداق واژه «اهل البیت» نیست.
طبق احادیث وارد شده در این موضوع، معلوم می‌شود مراد از اهل بیت، عده خاصی از بستگان رسول خداست که این آیه در شأن آنان نازل شده است، یعنی علی و فاطمه و حسن و حسین(ع) که در زمان نزول این آیه کنار پیامبر(ص) حضور داشتند.


== معناشناسی ==
== معناشناسی ==
خط ۲۲: خط ۲۳:


== مراد از اهل بیت(ع) ==
== مراد از اهل بیت(ع) ==
از آیه ۳۳ [[سوره احزاب]] و احادیث مربوط به شأن نزول این آیه، به روشنی استفاده می‌شود مراد از «اهل بیت» تعداد خاصی از نزدیکان پیامبر خاتم(ص) است که دارای ویژگی عصمت هستند، چراکه ذیل آیه، آنان را به عنوان [[معصوم]] و مطهر از هر گونه عیب و خطائی، توصیف نموده است. اما اینکه تعداد اهل بیت چند نفر و چه کسانی هستند، از آیه مطلبی به دست نمی‌آید. بنابراین در این مورد باید به روایات مراجعه نمود تا معنا و [[تفسیر]] آیه را به‌دست آورد و بیت معهود و نیز اهل آن را شناخت. به طور کلی، واژه اهل بیت در احادیث نبوی چهار کاربرد مختلف دارد:
به طور کلی، واژه اهل بیت در احادیث نبوی چهار کاربرد مختلف دارد:
# کاربرد اعم آن، کسانی که هیچ‌گونه پیوند خویشاوندی نسبی یا سببی با پیامبر ندارند را شامل می‌شود. آنان مسلمانانی‌اند که در پیروی از پیامبر(ص) صادق و ثابت قدمند. چنانکه پیامبر(ص) [[سلمان فارسی]] و [[ابوذر غفاری]] را از اهل بیت به شمار آورده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مقاله «اهل بیت، دانشنامه کلام اسلامی|سال=1388|نام=علی|نام خانوادگی=ربانی گلپایگانی|جلد=1|صفحه=539 ـ 549}}</ref>
# کاربرد اعم آن، کسانی که هیچ‌گونه پیوند خویشاوندی نسبی یا سببی با پیامبر ندارند را شامل می‌شود. آنان مسلمانانی‌اند که در پیروی از پیامبر(ص) صادق و ثابت قدمند. چنانکه پیامبر(ص) [[سلمان فارسی]] و [[ابوذر غفاری]] را از اهل بیت به شمار آورده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مقاله «اهل بیت، دانشنامه کلام اسلامی|سال=1388|نام=علی|نام خانوادگی=ربانی گلپایگانی|جلد=1|صفحه=539 ـ 549}}</ref>
# کاربرد عام اهل بیت همه خویشاوندان نسبی پیامبر(ص) را دربر می‌گیرد، کسانی که صدقۀ واجب "زکات" بر آنان حرام شده است به طور مثال، تعبیر اهل بیت در خصوص عباس عموی پیامبر و فرزندان او به کار رفته است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مقاله «اهل بیت، دانشنامه کلام اسلامی|سال=1388|نام=علی|نام خانوادگی=ربانی گلپایگانی|جلد=1|صفحه=539 ـ 549}}</ref>
# کاربرد عام اهل بیت همه خویشاوندان نسبی پیامبر(ص) را دربر می‌گیرد، کسانی که صدقۀ واجب "زکات" بر آنان حرام شده است به طور مثال، تعبیر اهل بیت در خصوص عباس عموی پیامبر و فرزندان او به کار رفته است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مقاله «اهل بیت، دانشنامه کلام اسلامی|سال=1388|نام=علی|نام خانوادگی=ربانی گلپایگانی|جلد=1|صفحه=539 ـ 549}}</ref>
خط ۳۲: خط ۳۳:
# [[ام‌سلمه]] همسر پیامبر(ص) نقل نموده است که {{عربی|نزلت هذه الآیه فی بیتی ﴿انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا﴾ و کان فی البیت علی و فاطمه و الحسن و الحسین|ترجمه=این آیه در خانه من نازل شد در حالی که داخل خانه علی(ع) و فاطمه(س) و حسن(ع) و حسین(ع) حضور داشتند}}، سپس می‌گوید: من کنار در خانه بودم، به پیامبر(ص) عرض کردم وضعیت من چگونه است؟ فرمود: شما در نیکی هستی و پایان خوشی داری.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ بغداد|نام=احمد بن علی|نام خانوادگی=خطیب بغدادی|جلد=9|صفحه=128}}</ref>
# [[ام‌سلمه]] همسر پیامبر(ص) نقل نموده است که {{عربی|نزلت هذه الآیه فی بیتی ﴿انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا﴾ و کان فی البیت علی و فاطمه و الحسن و الحسین|ترجمه=این آیه در خانه من نازل شد در حالی که داخل خانه علی(ع) و فاطمه(س) و حسن(ع) و حسین(ع) حضور داشتند}}، سپس می‌گوید: من کنار در خانه بودم، به پیامبر(ص) عرض کردم وضعیت من چگونه است؟ فرمود: شما در نیکی هستی و پایان خوشی داری.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ بغداد|نام=احمد بن علی|نام خانوادگی=خطیب بغدادی|جلد=9|صفحه=128}}</ref>
# [[جابر بن عبدالله انصاری]] نیز نقل می‌کند وقتی آیه {{قرآن|انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا|ترجمه=|سوره=|آیه=}} نازل شد، جز علی و فاطمه و حسن و حسین(ع) کسی در آن خانه نبود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسير نور الثقلين‏|سال=1415|نام=عبد علی بن جمعه|نام خانوادگی=عروسی حویزی|ناشر=قم، اسماعیلیان|جلد=4|صفحه=277}}</ref>
# [[جابر بن عبدالله انصاری]] نیز نقل می‌کند وقتی آیه {{قرآن|انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا|ترجمه=|سوره=|آیه=}} نازل شد، جز علی و فاطمه و حسن و حسین(ع) کسی در آن خانه نبود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسير نور الثقلين‏|سال=1415|نام=عبد علی بن جمعه|نام خانوادگی=عروسی حویزی|ناشر=قم، اسماعیلیان|جلد=4|صفحه=277}}</ref>
طبق این احادیث، معلوم می‌شود مراد از اهل بیت، عده خاصی از بستگان رسول خداست که این آیه در شأن آنان نازل شده است، یعنی علی و فاطمه و حسن و حسین(ع) که در زمان نزول این آیه کنار پیامبر(ص) حضور داشتند. البته این احادیث، بیان‌گر شأن نزول آیه است و مصادیق اهل بیت را در پنج نفر منحصر نمی‌کند، بلکه گویای مصادیق آیه هنگام نزول آن است. لذا پیامبر اکرم(ص) این موضوع را توسعه داده و اصطلاح «اهل البیت» را در مورد دوازده نفر از امامان معصوم(ع) به کار برده است و مردم را به پیروی از آنان فرا خواند. احادیث «[[حدیث ثقلین|ثقلین]]» و «[[حدیث سفینه|سفینه]]»، بیان‌گر استمرار حضور اهل بیت در کنار قرآن به عنوان جریان ثابت و مداومی است که امر [[امامت]] و رهبری مردم را تا [[قیامت]] بر عهده دارند و هیچ‌گاه این دو از هم جدا نمی‌شوند.
بنابراین با توجه به [[آیه تطهیر]] و احادیث وارد شده در مورد اهل بیت(ع) روشن می‌شود مراد از اهل بیت پیامبر(ص)، خصوص امامان دوازده‌گانه معصوم(ع) به همراه خود پیامبر(ص) و فاطمه زهرا(س) هستند و غیر از این چهارده معصوم(ع) فرد دیگری مصداق واژه «اهل البیت» نیست.


{{پایان پاسخ}}
{{پایان پاسخ}}
خط ۶۸: خط ۶۵:
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
<references />
[[رده:اهل بیت]]
[[رده:اهل بیت]]
[[رده:پنج تن]]
[[رده:پنج تن]]