استغفار برای دیگران: تفاوت میان نسخه‌ها

خداوند در آیاتی از [[سوره نور]] به پیامبر اسلام(ص) دستور می‌دهد که برای دیگران [[استغفار]] کند. در آیات دیگری نیز به پیامبر(ص) گفته شده که برای مردان و زنان مؤمن و حتی گناه‌کاران استغفار نماید. قرآن از بی‌فایده‌بودن استغفار پیامبر(ص) برای [[منافقان]] سخن می‌گوید؛ اما اگر توبه کنند و پیامبر(ص) بر آنها استغفار کند، خداوند آنان را می‌بخشد.

مفسران، استغفار پیامبر(ص) برای دیگران را نشان از کمال مهربانی پیامبر(ص) نسبت به آنها می‌دانند. شیخ طوسی استغفار پیامبر(ص) برای مردم را به معنی لطفی در حق آنان دانسته که مغفرت خداوند را در پی خواهد داشت. این آیات مؤید موضوع شفاعت می‌باشد.

براساس آیات قرآن، پیامبران دیگر از جمله ابراهیم(ع)، یعقوب(ع) و موسی(ع) نیز برای دیگران، از جمله برای مؤمنان و برخی اعضای خانواده خود، استغفار کرده‌اند. استغفار [[ملائکه|فرشته‌ها]] برای انسان‌ها و استغفار مؤمنان برای یکدیگر از موارد دیگری است که در قرآن به آنها اشاره شده است.

خداوند در قرآن به [[حضرت محمد(ص)]] دستور می‌دهد برای دیگران استغفار کند:{{قرآن|اسْتَغْفِرْ لَهُمُ اللَّهَ|ترجمه=برای‌شان آمرزش بخواه|سوره=نور|آیه=۶۲}}. همچنین، به پیامبر توصیه شده برای مردان و زنان مؤمن،<ref>سوره محمد، آیه ۱۹.</ref> گناه‌کاران<ref>سوره آل عمران، آیه ۱۵۹.</ref> و زنان مؤمنی که برای بیعت با پیامبر اقدام کرده‌اند،<ref>سوره ممتحنه، آیه ۱۲.</ref> استغفار کند. در آیات دیگری، از بی‌فایده‌بودن استغفار پیامبر(ص) برای [[منافقان]] سخن گفته شده است؛<ref>سوره توبه، آیات ۸۰ و ۱۱۳. سوره منافقون، آیه ۵ و ۶.</ref> زیرا آنان به استغفار باور ندارند.<ref>سوره فتح، آیه۱۱.</ref> اما اگر توبه کنند و پیامبر برای‌شان استغفار کند، خداوند آنان را می‌بخشد.<ref>سوره نساء، آیه ۶۰.</ref>

مفسران، استغفار پیامبر(ص) برای دیگران نشان از کمال مهربانی پیامبر(ص) نسبت به آنها می‌دانند.<ref>طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر جوامع الجامع، ترجمه: احمد امیری شادمهری، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۵۶۰</ref> [[شیخ طوسی]] (۳۸۵–۴۶۰ق) استغفار پیامبر(ص) برای مردم را به معنای لطف در حق آنان دانسته که مغفرت خداوند را در پی خواهد داشت.<ref>طوسى، محمد بن حسن، التبيان في تفسير القرآن، بیروت، دار إحياء التراث العربي، چاپ اول، ج۷، ص۴۶۶.</ref> این آیات موضوع شفاعت را تایید می‌کند.<ref>فاضل موحدی لنکرانی، محمد، اخلاق فاضل، قم، مرکز فقهی ائمهٔ اطهار(ع)، ۱۳۸۹ش، ج۱، ص۲۵۹.</ref>

برخی مسلمانان برای خود و یکدیگر دعا کرده و طلب استغفار می‌کنند.<ref>سوره حشر، آیه۱۰.</ref> مفسران معتقدند این آیه عمومیت دارد و شامل همه مسلمانان می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، انتشارات، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش، ج۲۳، ص۵۲۲.</ref>

 

[[امام علی(ع)]] برای دیگران استفغار می‌کرد.<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۹۷.</ref>