برزخ متصل و برزخ منفصل: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پایان سوال}}

{{پاسخ}}

== رویکرد دینی==

{{قرآن بزرگ| مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ (۱۹) بَیْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَا یَبْغِیَانِ (۲۰) |ترجمه= دو دریای [شیرین و شور] را روان ساخت در حالی که همواره باهم تلاقی و برخورد دارند؛ میان آن دو حایلی است که به هم تجاوز نمی‌کنند.|سوره=الرحمن|آیه=۱۹–۲۰}}  

{{قرآن بزرگ| وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَیٰ یَوْمِ یُبْعَثُونَ (۱۰۰) |ترجمه= و پیش رویشان برزخی است تا روزی که برانگیخته می‌شوند.|سوره=مومنون|آیه=۱۰۰}}  

==رویکرد فلسفی==

برزخ منفصل حدفاصل بین عالم حسّ و عالم آخرت است و جهانی بین آن دو شمرده می‌شود. به همین صورت، در انسان نیز این سه جهان قابل تصور است: عقل، خیال، اعضای حسی. همانطور که قوه خیال حد فاصلی است بین قوه عقل و اعضای حسی؛ عالم عقل هم حدفاصل جهان غیب و جهان حسّی است. از این جهت یکی را برزخ متصل می‌نامیم زیرا از انسان جدا نیست و دیگری را منفصل، زیرا از انسان جدا است.

خلاصه از نظر فلاسفه، بین عالم عقلی و عالم ماده، برزخ قرار دارد و در آن، آثار ماده مثل کمّ - کیف و... وجود دارد ولی خود ماده وجود ندارد.<ref>ابراهیمی دینانی، غلام‌حسین، شعاع اندیشه و شهود در فلسفه سهروردی، ص۳۶۳.</ref>

در وجودِ انسان نیز، سه عالم مانند تجرد، مثال و ماده به نام عقل، خیال و بدن خاکی متصور است. خیال را برزخ متصل گویند، چون میان بدن خاکی و عقل مجرّد قرار گرفته است. خیال آدمی مانند عالم مثال، ماده نیست؛ ولی آثار ماده، مانند: رنگ، بو و اشکال آن را دارد؛ از این رو او را مثال خوانند.<ref>حسینی طهرانی، سیدمحمدحسین، معادشناسی، ج۲، ص۱۹۵–۱۹۷.</ref>نفس آدمی که کاملاً مجرّد است، در برابر عالم تجرّد قرار دارد.

}}

سپس قیصری ادامه می‌دهد: آن برزخی که انسان پس از مفارقت از بدن جسمانی به آن وارد می‌شود، همین عالم مثال است. منتها آن جایگاهی از برزخ که انسان پس از مرگ به آن وارد می‌شود، غیر از آن برزخی است که از آن وارد دنیا شده است.

بهشت و دوزخ و ثواب و عقاب نیز بر اساس احادیث صحیح، در همین عالم مثالی است و در این عالم است، نعمت‌های قبر و سؤال نکیر و منکر در همان جا است. بحث و شنود چنانکه انبیاء خبر داده‌اند.<ref>یثربی، سید یحیی، عرفان نظری، ج۷، ص ۳۴۳.</ref>