trustworthy
۱۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
و از طرف دیگر؛ چون خداوند نه زاینده و نه زائیده شده و نه چیزی مثل او است.<ref>«لم یلد و لم یولد». توحید، ۳؛ «لیس کمثله شیء». شوری ۱۱.</ref> و از موارد کاربرد قیاسی و سماعی مؤنث مجازی هم نیست، پس براساس قواعد زبان عربی برای ذات متعالی خداوند باید از ضمایر، اسامی و صفات به صورت مذکر مجازی استفاده نمود. | و از طرف دیگر؛ چون خداوند نه زاینده و نه زائیده شده و نه چیزی مثل او است.<ref>«لم یلد و لم یولد». توحید، ۳؛ «لیس کمثله شیء». شوری ۱۱.</ref> و از موارد کاربرد قیاسی و سماعی مؤنث مجازی هم نیست، پس براساس قواعد زبان عربی برای ذات متعالی خداوند باید از ضمایر، اسامی و صفات به صورت مذکر مجازی استفاده نمود. | ||
به این نکته هم باید توجه داشت که نشانههای لفظی مؤنث و مذکر، بار ارزشی ندارند و نشانه و دلیل بر کرامت و منزلت نیست؛ لذا اگر نشانههای لفظی | به این نکته هم باید توجه داشت که نشانههای لفظی مؤنث و مذکر، بار ارزشی ندارند و نشانه و دلیل بر کرامت و منزلت نیست؛ لذا اگر نشانههای لفظی مذکر، به خاطر [[آیه کرامت|کرامت]] و منزلت خاص، دارای ارزش بود، برای غیر انسان و برخی از موجودات پلیدی؛ مثل [[شیطان در قرآن|شیطان]] و ابلیس … نباید از افعال یا اسامی یا ضمایر و … دارای نشانههای لفظی مذکر استفاده میشد. | ||
همینطور اگر نشانههای لفظی مؤنث، دلیل و نشانهٔ نقص و بیارزشی بود، برای موجودات با ارزشی؛ مانند: خورشید: شمس، «زمین»: ارض، «مردان»: الرجال، «آب»: ماء و …، و برای بهترین اعمال و بهترین جایگاهها مثل؛ «نماز»: صلوة، «زکات»: زکاة، جنت، نشانههای لفظی مؤنث نمیآوردند.<ref>ر. ک. جوادی آملی، عبدالله، زن در آینه جلال و جمال، ص ۷۸.</ref> | همینطور اگر نشانههای لفظی مؤنث، دلیل و نشانهٔ نقص و بیارزشی بود، برای موجودات با ارزشی؛ مانند: خورشید: شمس، «زمین»: ارض، «مردان»: الرجال، «آب»: ماء و …، و برای بهترین اعمال و بهترین جایگاهها مثل؛ «نماز»: صلوة، «زکات»: زکاة، جنت، نشانههای لفظی مؤنث نمیآوردند.<ref>ر. ک. جوادی آملی، عبدالله، زن در آینه جلال و جمال، ص ۷۸.</ref> |