trustworthy
۲٬۵۶۵
ویرایش
جز (←مطالعه بیشتر) |
(اصلاح ارقام) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
'''انشعاب امت پیامبر به هفتاد و سه فرقه''' در برخی از [[منابع روایی شیعه]] و [[اهلسنت]] بیان شده | '''انشعاب امت پیامبر به هفتاد و سه فرقه''' در برخی از [[منابع روایی شیعه]] و [[اهلسنت]] بیان شده است. این روایت دارای موافقان و مخالفانی است و هر کدام بر نظر خود دلایلی بیان نمودهاند. در بررسی محتوایی و دلالتی این روایت نیز به چند گروه تقسیم شده که برخی آن را نشاندهنده زیادی تعداد فرقهها بیان نموده که با وجود تقسیمبندی فرقههای یهودی و مسیحی با عدد خاص قابل پذیرش نیست و گروه دیگری این تقسیمبندی را مربوط به طول دوران وجود [[امت اسلامی]] بیان کردهاند و گفتهاند که برخی از فرقهها هنوز به وجود نیامدهاند. | ||
==منبع روایت== | ==منبع روایت== | ||
حدیث اختلاف امت بعد از [[پیامبر(ص)]] و افتراق آنان به هفتاد و سه فرقه در برخی از منابع روایی شیعه و اهلسنت با اندک اختلافی در عبارت آمده است، هر چند این روایت در [[صحیح مسلم]] و [[صحیح بخاری]] و | حدیث اختلاف امت بعد از [[پیامبر(ص)]] و افتراق آنان به هفتاد و سه فرقه در برخی از منابع روایی شیعه و اهلسنت با اندک اختلافی در عبارت آمده است، هر چند این روایت در [[صحیح مسلم]] و [[صحیح بخاری]] نیامده است و در [[کتب اربعه شیعه]] تنها در [[اعتبار کتاب کافی|کافی]] بیان شده است.<ref>كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۸، ص۲۲۴، ص۲۸۳.</ref> | ||
کتابهای اهل سنت که این حدیث در آن آمده عبارتاند: سنن ابن ماجه قزوینی؛ <ref>ابن ماجه، محمد بن يزيد، سنن ابن ماجه، بیروت، دار الجيل، چاپ اول، ۱۴۱۸ق، ج۵، ص۴۷۲، حدیث۳۹۹۲.</ref> سنن ابیداوود؛ <ref>ابوداود، سليمان بن اشعث، سنن أبي داود، مصر- قاهره، دار الحديث، چاپ اوول، ۱۴۲۰ق، ج۴، ص۱۹۶۹، حدیث۱.</ref> سنن ترمذی؛<ref>ترمذى، محمد بن عيسى، الجامع الصحيح و هو سنن الترمذي، مصر - قاهره، دار الحديث، چاپ اول، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۴۵۰، باب۱۸، حدیث۱.</ref> [[مسند احمد حنبل]]؛<ref>احمد بن حنبل، مسند احمد، بیروت، دار صادر، بیتا، ج4، ص12.</ref> [[مستدرک حاکم نیشابوری]].<ref>حاکم نیشابوری، محمد بن عبد الله، المستدرک علی الصحیحین، بیروت، دار المعرفه، ج۱، ص۱۲۹.</ref> | |||
کتابهای شیعه که این حدیث در آن آمده عبارتاند: کافی مرحوم کلینی؛ <ref>كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۸، ص۲۲۴، ص۲۸۳.</ref> [[خصال شیخ صدوق]]؛ <ref>صدوق، محمد بن علی، الخصال، قم، جامعه مدرسین، چاپ اول، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۸۵.</ref> امالی شیخ طوسی؛ <ref> طوسى، محمد بن الحسن، الأمالي، قم، دار الثقافه، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۵۲۳.</ref> الفضائل ابن شاذان.<ref>ابن شاذان قمى، أبو الفضل شاذان بن جبرئيل، الفضائل، قم، نشر رضی، چاپ دوم، ۱۳۶۳ش، ص۱۴۰.</ref> | |||
محققان و حدیثپژوهان از قدیم بر صحت و اعتبار حدیث از نظر سند و محتوای آن اختلاف دارند اما از نظر سند برخی نظیر [[ابن حزم اندلسی]] در کتاب [[ملل و نحل]] خود،<ref>اندلسی، ابن حزم، ملل و نحل، ج۱، ص۲۴۸.</ref> و نیز [[فخر رازی]] در [[تفسیر کبیر]]،<ref>رازی، فخرالدین، التفسیر الکبیر او مفاتیح الغیب، ج۲۲، ص۱۸۴</ref> ذیل آیه ۹۳ [[سوره انبیاء]] این حدیث را معتبر ندانسته و در صحت سند آن خدشه کرده است. | |||
==مخالفان اصل روایت== | ==مخالفان اصل روایت== | ||
خط ۲۱: | خط ۲۷: | ||
* برخی گفتهاند مقصود از رقم ۷۳ کنایه و مبالغه در کثرت و فزونی فرق اسلامی است نظیر اینکه گفته میشود اگر هفتاد بار هم به او بگوئی و نیز همانند آنچه قرآن فرموده که «اگر هفتاد بار هم برای آنان (منافقین) استغفار کنی خدا آنان را نمیآمرزد.»<ref>سوره توبه، آیه ۸۰.</ref> اما باید گفت سیاق روایت که نخست تعداد فرق یهود و نصاری را به ترتیب با رقم ۷۱ و ۷۲ و سپس فرق اسلامی را با رقم ۷۳ یادآوری میکند با این جواب سازگاری ندارد و باید منظور تعداد واقعی فرق اسلامی باشد. | * برخی گفتهاند مقصود از رقم ۷۳ کنایه و مبالغه در کثرت و فزونی فرق اسلامی است نظیر اینکه گفته میشود اگر هفتاد بار هم به او بگوئی و نیز همانند آنچه قرآن فرموده که «اگر هفتاد بار هم برای آنان (منافقین) استغفار کنی خدا آنان را نمیآمرزد.»<ref>سوره توبه، آیه ۸۰.</ref> اما باید گفت سیاق روایت که نخست تعداد فرق یهود و نصاری را به ترتیب با رقم ۷۱ و ۷۲ و سپس فرق اسلامی را با رقم ۷۳ یادآوری میکند با این جواب سازگاری ندارد و باید منظور تعداد واقعی فرق اسلامی باشد. | ||
* برخی دیگر گفتهاند آنچه محققان و مؤلفان ملل و نحل را در تطبیق این حدیث بر فرق اسلامی دچار اشکال کرده این است که از آنها خواسته شده حدیث را بر فرقههایی که در صدر اول یعنی تا حدود سه قرن بعد از پیامبر(ص) به وجود آمده، منطبق سازند و آنان نتوانستهاند در یک زمان تعداد ۷۳ فرقه را نشان بدهند و لذا در معنای حدیث دچار حیرت شده و شروع به شمارش فرقههای فرعی که تعداد آن بیشتر از رقم ۷۳ است، کردهاند. درحالیکه حدیث از پیدایش افتراق در امت اسلامی سخن میگوید و زمان آن را تعیین نکرده است. | * برخی دیگر گفتهاند آنچه محققان و مؤلفان ملل و نحل را در تطبیق این حدیث بر فرق اسلامی دچار اشکال کرده این است که از آنها خواسته شده حدیث را بر فرقههایی که در صدر اول یعنی تا حدود سه قرن بعد از پیامبر(ص) به وجود آمده، منطبق سازند و آنان نتوانستهاند در یک زمان تعداد ۷۳ فرقه را نشان بدهند و لذا در معنای حدیث دچار حیرت شده و شروع به شمارش فرقههای فرعی که تعداد آن بیشتر از رقم ۷۳ است، کردهاند. درحالیکه حدیث از پیدایش افتراق در امت اسلامی سخن میگوید و زمان آن را تعیین نکرده است. | ||
خط ۲۹: | خط ۳۴: | ||
==تقسیم فرقههای یهودی به ۷۱ و مسیحی به ۷۲ فرقه== | ==تقسیم فرقههای یهودی به ۷۱ و مسیحی به ۷۲ فرقه== | ||
اما در مورد فرقههای ۷۱ و ۷۲گانه یهودی و نصرانی که در حدیث پیامبر(ص) به آن اشاره شده نیز همان مطالبی که در مورد فرق اسلامی بیان شد، در کتابهای ملل و نحل بیان شده و برخی آن را حاکی از نهایت اختلاف یهود و نصاری بعد از پیامبرشان [[حضرت موسی(ع)]] و حضرت عیسی(ع) دانستهاند. برخی دیگر گفتهاند نصرانیها به طور قطعی به هفتاد و دو گروه و یهودیها به هفتاد و یک گروه تقسیم شده و اختلاف نمودند، آنگاه فرقههای یهودی و نصرانی را شمرده و به رقم ۷۱ و ۷۲ رساندهاند | اما در مورد فرقههای ۷۱ و ۷۲گانه یهودی و نصرانی که در حدیث پیامبر(ص) به آن اشاره شده نیز همان مطالبی که در مورد فرق اسلامی بیان شد، در کتابهای ملل و نحل بیان شده و برخی آن را حاکی از نهایت اختلاف یهود و نصاری بعد از پیامبرشان [[حضرت موسی(ع)]] و حضرت عیسی(ع) دانستهاند. برخی دیگر گفتهاند نصرانیها به طور قطعی به هفتاد و دو گروه و یهودیها به هفتاد و یک گروه تقسیم شده و اختلاف نمودند، آنگاه فرقههای یهودی و نصرانی را شمرده و به رقم ۷۱ و ۷۲ رساندهاند. شیخ طوسی در روایتی از امیرمومنان علی(ع) آورده است که فرمود: {{متن عربی|گروه نجات یافته از فرق متعدد یهودیها همانهایی بودند که بعد از موسی از [[یوشع بن نون]] پیروی کردند و فرقه ناجیه در میان مسیحیها همانهایی هست که از [[شمعون]] پیروی کردند. از شیعه نجات یابنده کسی است که از وصی رسول خدا(ص) علی(ع) پیروی کند.}}<ref> طوسى، محمد بن الحسن، الأمالي، قم، دار الثقافه، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۵۲۳.</ref> | ||
{{پایان پاسخ}} | {{پایان پاسخ}} | ||