trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
تأثیر سخنان امام علی(ع) بر ادبیات فارسی: تفاوت میان نسخه‌ها
←عطار و مولوی و نهج البلاغه
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
==عطار و مولوی و نهج البلاغه== | ==عطار و مولوی و نهج البلاغه== | ||
در میان دیگر شاعران پارسی‌گوی، از تأثیرپذیری عطار نیشابوری، شاعر خراسانی درگذشته در قرن هفتم قمری، در این ابیات از نهج البلاغه یاد شده است:<ref>جعفری، «تأثیر نهج البلاغه بر ادب فارسی»، ص۲۲۷-۲۲۸.</ref> | در میان دیگر شاعران پارسی‌گوی، از تأثیرپذیری عطار نیشابوری، شاعر خراسانی درگذشته در قرن هفتم قمری، در این ابیات از نهج البلاغه یاد شده است:<ref>جعفری، «تأثیر نهج البلاغه بر ادب فارسی»، ص۲۲۷-۲۲۸.</ref> | ||
{{شعر|جمله جان‌ها ز کُنهت بی‌نشان|انبیا بر خاک راهت جان‌فشان|عقل اگر از تو وجودی پی برد|لیک هرگز ره به کنهت کی برد|هر کسی از تو نشانی داد باز|خود نشانت نیست ای دانای راز<ref> | {{شعر|جمله جان‌ها ز کُنهت بی‌نشان|انبیا بر خاک راهت جان‌فشان|عقل اگر از تو وجودی پی برد|لیک هرگز ره به کنهت کی برد|هر کسی از تو نشانی داد باز|خود نشانت نیست ای دانای راز<ref> عطار نیشابوری، فریدالدین محمد، منطق الطیر، تحقیق محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران، انتشارات سخن، ۱۳۸۳ش، ص۲۳۶.</ref> | ||
}}گفته شده<ref>جعفری، «تأثیر نهج البلاغه بر ادب فارسی»، ص۲۲۷-۲۲۸.</ref> که ابیات بالا برگرفته از این کلمات [[نهج البلاغه (کتاب)|نهج البلاغه]] است: {{متن عربی|الذي لا يُدرِكُهُ بُعدُ الهِمَمِ و لا يَنالُهُ غَوصُ الفِطَنِ الّذي لَيسَ لِصِفَتِهِ حَدٌّ مَحدودٌ و لا نَعتٌ مَوجودٌ|ترجمه=خداوندی که اندیشه‌های دورپرواز او را درک نکنند و زیرکان تیزهوش به عمق جلال و جبروت نرسند. خداوندی که فراخنای صفاتش را نه حدی است و نه نهایتی و وصف جمال و جلال او را سخنی درخور نتوان یافت}}.<ref>نهج البلاغه، ص۲۸-۲۹.</ref> | }}گفته شده<ref>جعفری، «تأثیر نهج البلاغه بر ادب فارسی»، ص۲۲۷-۲۲۸.</ref> که ابیات بالا برگرفته از این کلمات [[نهج البلاغه (کتاب)|نهج البلاغه]] است: {{متن عربی|الذي لا يُدرِكُهُ بُعدُ الهِمَمِ و لا يَنالُهُ غَوصُ الفِطَنِ الّذي لَيسَ لِصِفَتِهِ حَدٌّ مَحدودٌ و لا نَعتٌ مَوجودٌ|ترجمه=خداوندی که اندیشه‌های دورپرواز او را درک نکنند و زیرکان تیزهوش به عمق جلال و جبروت نرسند. خداوندی که فراخنای صفاتش را نه حدی است و نه نهایتی و وصف جمال و جلال او را سخنی درخور نتوان یافت}}.<ref>نهج البلاغه، ص۲۸-۲۹.</ref> | ||