automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
'''حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ''' بخشی از آیه ۱۷۳ آلعمران، «خدا ما را بس است و چه نیکو یاوری است.» معنا شده است. | '''حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ''' بخشی از آیه ۱۷۳ آلعمران، «خدا ما را بس است و چه نیکو یاوری است.» معنا شده است. | ||
==بیان آیه== | ==بیان آیه== | ||
این آیه درباره کسانی است که عده ای به آنها گفتند: لشكر دشمن، اجتماع كرده و آماده حملهاند، از آنها بترسيد اما آنها نه تنها نترسيدند، بلكه بعكس بر ايمان آنها افزوده شد و گفتند: خدا ما را كافى است و او بهترين حامى است". به دنبال اين استقامت و ايمان و پايمردى آشكار، قرآن، (در آیه بعد) نتيجه عمل آنها را بيان كرده و ميگويد: «آنها از اين ميدان، با نعمت و فضل پروردگار برگشتند.» چه نعمت و فضلى از اين بالاتر كه بدون وارد شدن، در يك برخورد خطرناك با دشمن، دشمن از آنها گريخت و سالم و بدون درد سر به مدينه مراجعت نمودند.<ref>تفسير نمونه، | این آیه درباره کسانی است که عده ای به آنها گفتند: لشكر دشمن، اجتماع كرده و آماده حملهاند، از آنها بترسيد اما آنها نه تنها نترسيدند، بلكه بعكس بر ايمان آنها افزوده شد و گفتند: خدا ما را كافى است و او بهترين حامى است". به دنبال اين استقامت و ايمان و پايمردى آشكار، قرآن، (در آیه بعد) نتيجه عمل آنها را بيان كرده و ميگويد: «آنها از اين ميدان، با نعمت و فضل پروردگار برگشتند.» چه نعمت و فضلى از اين بالاتر كه بدون وارد شدن، در يك برخورد خطرناك با دشمن، دشمن از آنها گريخت و سالم و بدون درد سر به مدينه مراجعت نمودند.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۱۷۷. | ||
</ref> | </ref> | ||
== متن و ترجمه آیه == | == متن و ترجمه آیه == |