پرش به محتوا

الگو:سوال برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div style="bor der: 1px solid #a7d7f9; padding: 10px; background-color: #fff4f0; border-radius: 5px; font-size: 115%">
<div style="bor der: 1px solid #a7d7f9; padding: 10px; background-color: #fff4f0; border-radius: 5px; font-size: 115%">
اگر امام حسین(ع) از شهادت خود آگاه بوده، پس باید به حکم شرع وصیت‌نامه‌ای داشته باشد؛ آیا چنین چیزی وجود دارد؟ محتوای آن چیست؟
می‌گویند امام سجاد(ع) در مجلس یزید علیه او سخنرانی کرده؛ امام(ع) در این سخنرانی چه گفته است؟
</div>
</div>


'''وصیت‌نامه امام حسین(ع)''' متنی است که او هنگام حرکت از مدینه به سوی مکه نوشت و در آن به‌روشنی هدف و فلسفه قیام خود، که اصلاح‌گری در امت پیامبر(ص) بود، را مورد تأکید قرار داد. [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] در این نامه روش اصلاح‌گری خود را از طریق [[امر به معروف و نهی از منکر]] حکومت و عمل بر اساس سیره [[پیامبر(ص)]] و امام علی(ع) معرفی کرده است.
'''خطبه امام سجاد(ع) در شام''' از مشهورترین سخنرانی‌های [[امام سجاد(ع)]] پس از عاشورا که امام ضمن آن توانست مشروعیت [[بنی‌امیه|حکومت اموی]] را متزلزل کند و تبلیغات چهل‌ساله آنان بر ضد امام علی(ع) و اهل‌بیت(ع) را خنثی نماید. خطوط اصلی محتوایی این خطبه بیان جایگاه اهل‌بیت(ع) برای روشن‌شدن میزان ناحق‌بودن عمل دستگاه خلافت نسبت به اهل‌بیت(ع) در [[واقعه کربلا]] دانسته شده است.


براساس منابع، این وصیت‌نامه را امام حسین(ع) در هنگام خروج از مدینه، در آخر رجب سال ۶۰ق، نوشت و آن را مهر کرد و به برادرش [[محمد بن حنفیه]] سپرد.
خطبه امام سجاد(ع) در شام نشان‌دهنده شجاعت و فصاحت او و جایگاهش در روشن‌کردن راه حق، از طریق زنده‌کردن پیام نهضت عاشورا، دانسته شده است. گفته شده که این سخنرانی فوراً تأثیر روشنگری برجای نهاد: اعتراض‌ها بر ضد عمل [[یزید بن معاویه]] بلند شد، شیون و گریه مجلس را فرا گرفت و جمعی بدون آنکه به خلیفه مسلمانان اقتدا کنند مجلس را ترک کردند.


امام حسین(ع) در این [[وصیت|وصیت‌نامه]] پس از برشمردن ایمان خود به عقاید اساسی اسلامی، از جمله [[توحید]]، [[نبوت]] و [[معاد]] به برشمردن دلایل خود برای قیام می‌پردازد. این وصيت‌نامه را بیانگر اهداف امام حسین(ع) از قيام آينده‌اش دانسته‌اند. امام(ع) در این وصیت‌نامه تأکید می‌کند که نه براى كشورگشايى قیام کرده و نه از سر هوس حكومت و سلطه بر مردم و نه برای به چنگ آوردن مال و مقام دنيا. او هدف قیام خود را اصلاح امت اسلام و برطرف‌ساختن كژی‌هايى بر می‌شمرد كه بر اثر حكومت نااهلان به وجود آمده بود. همچنین، احياى امر به معروف و نهى از منكر و سنت و سيره پیامبر(ص) و [[امام على(ع)]] از جمله اهداف او بوده است.
بنا بر منابع، خطبه امام سجاد(ع) در شام پس از واقعه عاشورا و زمانی که بازماندگان این رخداد به اسیری به شام برده شدند، ایراد شده است. مطابق روایتی یزید به خطیب درباری خود دستور داد بر منبر برود و معاویة بن ابی‌سفیان را مورد ستایش قرار دهد و نسبت به [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] و خاندانش بدگویی کند. خطیب نیز چنین کرد که کارش با اعتراض امام سجاد(ع) و درخواست برای ایراد سخنانی همراه شد؛ درخواستی که در ابتدا با آن موافقت نشد، ولی پس از اصرار مردم با سخنرانی امام(ع) موافقت شد.


{{چپ|[[وصیت‌نامه امام حسین(ع)|... مطالعه بیشتر]]}}
{{چپ|[[خطبه امام سجاد(ع) در شام|... مطالعه بیشتر]]}}
trustworthy
۷٬۳۴۶

ویرایش