پیش نویس:عزاداری ماه محرم: تفاوت میان نسخه‌ها

امام صادق(ع) در روایتی میفرماید: هنگامی که [[هلال ماه]] [[محرم]] دمیده می شود؛ [[ملائکه]] پیراهن امام حسین(ع) را خدمت حضرت زهرا(س) آورده و از [[عرش]] الهی آویزان می کنند، در حالیکه پاره پاره شده از ضربه های شمشیر و آغشته به خون است.

ما و شیعیانمان این پیراهن را با [[چشم بصیرت]]، و نه بصر می بینیم، پس اشک های ما سرازیر می شود.<ref>خصائص الزینبیه، ص۴۹</ref>

==سیره علما==

آیت الله سید علی قاضی طباطبایی، [[عارف]]، و استاد اخلاق حوزه علمیه نجف، در [[مستحبات]] عزاداری و [[زیارت ائمه(ع) با معرفت|زیارت]] سیدالشهداء(ع) کوتاهی و غفلت نکنید و روضه هفتگی و لو دو سه نفره باشد، اسباب گشایش امور است و اگر هفتگی ممکن نشد، دهه اول محرم ترک نشود.<ref>عطش، ص324، فرازی از وصیت نامه آیت الله قاضی</ref>

و همچنین آیت الله ملکی تبریزی [[عالم]] بزرگ شیعه فرمودند: سزاوار است حال دوستان [[آل محمد(ص)]] در دهه اول [[محرم الحرام]] تغییر نموده، و در دل و سیمای خود آثار اندوه و درد این مصیبت های بزرگ را آشکار نمایند. باید مقداری از لذت های زندگی را اعم از خوردن و نوشیدن و حتی خوابیدن به دست می آید ترک نموده، و مانند کسی باشند، که پدر یا فرزند خود را از دست داده است. نباید احترام ناموس بزرگ خدا و احترام [[«اول المسلمین» بودن پیامبر اسلام(ص)|پیامبر]](ص) و امام(ع)، کمتر از احترام خود و نزدیکانش باشد. اگر کسی نتواند در تمام دهه محرم این کار را انجام دهد حداقل در روز تاسوعا و عاشورا و شب یازدهم دست از برخی لذایذ بردارد مثلاً نان خالی بخورد یا آب کمتر بنوشد و خود را بیاد آن روزهای سخت اهل بیت(ع) به سختی اندازد در هر روز مقداری از وقت خود را در مکان های عمومی به عزاداری بپردازد، و نیز در دهه اول محرم هر روز امام حسین(ع) را با [[زیارت عاشورا]] زیارت نماید.<ref>المراقبات، فصل اول</ref>