پرش به محتوا

پیدایش تشیع در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (۱ نسخه واردشده)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۹: خط ۱۹:
قم نخستین شهری است که در ایران به تشیع گرایش پیدا کرد. پیشینه تشیع قم به ربع آخر قرن اول هجری بازمی‌گردد.<ref>جعفریان، تاریخ تشیع در ایران، ص۲۱۰.</ref> مذهب مردم قم پیش از فتح این شهر توسط اعراب [[زرتشتی]] بوده است.<ref>‌فقیهی، علی‌اصغر، تاریخ مذهبی قم (بخش اول از تاریخ جامع قم)، قم، آستانه مقدسه قم (انتشارات زائر)، ۱۳۷۸ش، ص۱۹–۲۰.</ref>
قم نخستین شهری است که در ایران به تشیع گرایش پیدا کرد. پیشینه تشیع قم به ربع آخر قرن اول هجری بازمی‌گردد.<ref>جعفریان، تاریخ تشیع در ایران، ص۲۱۰.</ref> مذهب مردم قم پیش از فتح این شهر توسط اعراب [[زرتشتی]] بوده است.<ref>‌فقیهی، علی‌اصغر، تاریخ مذهبی قم (بخش اول از تاریخ جامع قم)، قم، آستانه مقدسه قم (انتشارات زائر)، ۱۳۷۸ش، ص۱۹–۲۰.</ref>


رواج تشیع در قم ناشی از مهاجرت قبیله‌ای از عرب‌های یمنی به نام [[اشعریان]] به قم است. نامدارترین اشعریان سعد بن مالک بن عامر اشعری و برادرش [[سائب بن مالک]] بودند. افراد این خاندان در عراق دارای گرایش شیعی بودند و در تحولات سیاسی آن سرزمین علیه [[امویان]] شرکت فعال داشتند. سائب بن مالک از بزرگان شیعیان کوفه و از یاران [[مختار بن ابی‌عبیده ثقفی]] بود و در سال ۶۷ق در جنگ با لشکر مصعب بن زبیر کشته شد. فرزندان سعد و سائب در سده اول قمری در امور سیاسی عراق و ایران و مبارزات ضد اموی شرکت داشتند. پس از قتل محمد بن سائب در کوفه به دست [[حجاج بن یوسف ثقفی]]، فرزندان او و دیگر اعضای خاندان اشعری تحت تعقیب و فشار حکومت قرار گرفتند و ناچار شدند تا عراق را ترک کنند. قسمت عمده‌ای از آنان به شهر قم کوچیدند.<ref>یوسفی اشکوری، حسن، «اشعریان»، تهران، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۷۹ش، ذیل واژه.</ref>
رواج تشیع در قم ناشی از مهاجرت قبیله‌ای از عرب‌های یمنی به نام [[اشعریان]] به قم است. نامدارترین اشعریان سعد بن مالک بن عامر اشعری و برادرش [[سائب بن مالک]] بودند. افراد این خاندان در عراق دارای گرایش شیعی بودند و در تحولات سیاسی آن سرزمین علیه [[امویان]] شرکت فعال داشتند. سائب بن مالک از بزرگان شیعیان کوفه و از یاران [[مختار بن ابی‌عبیده ثقفی]] بود و در سال ۶۷ق در جنگ با لشکر مصعب بن زبیر کشته شد. فرزندان سعد و سائب در سده اول قمری در امور سیاسی عراق و ایران و مبارزات ضد اموی شرکت داشتند. پس از قتل محمد بن سائب در کوفه به دست [[حجاج بن یوسف ثقفی]]، فرزندان او و دیگر اعضای خاندان اشعری تحت تعقیب و فشار حکومت قرار گرفتند و ناچار شدند عراق را ترک کنند. قسمت عمده‌ای از آنان به شهر قم کوچیدند.<ref>یوسفی اشکوری، حسن، «اشعریان»، تهران، مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۷۹ش، ذیل واژه.</ref>


ورود اشعریان به قم باعث نفوذ و گسترش اسلام شیعی در آن شهر شد. نخستین کسی از اشعریان که به ترویج تشیع در قم پرداخت [[موسی بن عبدالله بن سعد اشعری]] بود. اشعریان خیلی زود قم را به‌صورت یکی از پایگاه‌های تشیع درآوردند.<ref>یوسفی اشکوری، «اشعریان»، ذیل واژه؛ نیز برای اطلاع بیشتر ن. ک: فقیهی، تاریخ مذهبی قم، ص۴۲–۵۶.</ref> آنان در تثبیت تشیع در ایران و ترویج تشیع در شهرهای اطراف قم، مانند کاشان، آوه و فراهان، تأثیرگذار بودند.<ref>جعفریان، تاریخ تشیع در ایران، ص۲۰۷–۲۱۶.</ref>
ورود اشعریان به قم باعث نفوذ و گسترش اسلام شیعی در آن شهر شد. نخستین کسی از اشعریان که به ترویج تشیع در قم پرداخت [[موسی بن عبدالله بن سعد اشعری]] بود. اشعریان خیلی زود قم را به‌صورت یکی از پایگاه‌های تشیع درآوردند.<ref>یوسفی اشکوری، «اشعریان»، ذیل واژه؛ نیز برای اطلاع بیشتر ن. ک: فقیهی، تاریخ مذهبی قم، ص۴۲–۵۶.</ref> آنان در تثبیت تشیع در ایران و ترویج تشیع در شهرهای اطراف قم، مانند کاشان، آوه و فراهان، تأثیرگذار بودند.<ref>جعفریان، تاریخ تشیع در ایران، ص۲۰۷–۲۱۶.</ref>
خط ۳۸: خط ۳۸:
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = ادیان و مذاهب
  | شاخه اصلی = ادیان و مذاهب
  | شاخه فرعی۱ = شیعه امامیه
  | شاخه فرعی۱ = اسلام
  | شاخه فرعی۲ = تاریخ شیعه
  | شاخه فرعی۲ = شیعه
  | شاخه فرعی۳ =
  | شاخه فرعی۳ = تاریخ شیعه
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
trustworthy
۶۹۸

ویرایش