پرش به محتوا

علی(ع) نفس رسول خدا(ص): تفاوت میان نسخه‌ها

تکمیل اولیه مدخل
(ایجاد مدخل: علی(ع) نفس رسول خدا(ص) به مناسبت روز مباهله)
 
(تکمیل اولیه مدخل)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش|fabbasi}}
{{شروع متن}}
{{شروع متن}}
{{سوال}}
{{سوال}}


اگر علي به استناد «أنفسنا» در آيه مباهله نفس پيامبر باشد، اشكالات فراواني پيش مي‌آيد از جمله:
اگر علی به استناد «أنفسنا» در آیه مباهله نفس پیامبر باشد، اشکالات فراوانی پیش می‌آید از جمله:
 
# علی باید همچون پیامبر، پیامبر می‌شد و این صحیح نیست چرا که پیامبر خاتم الأنبیاء است.
۱. علي بايد همچون پيامبر، پيامبر مي‌شد و اين صحيح نيست چرا كه پيامبر خاتم الأنبياء است.
# لازمه این اعتقاد این است که علی با دختر خود ازدواج کرده باشد.
 
# معنای أنفسنا از معنای أنفسکم مشخّص می‌شود، چرا که معنای أنفسکم یعنی شما نصارای نجران و اهل و اقرباء شما، نه اینکه مراد از أنفسکم اتحاد بین شخصیت‌های نصاری باشد، چطور شیعیان أنفسنا را دالّ بر مماثلت و مساوات بین علی و پیامبر می‌دانند؟
۲. لازمه اين اعتقاد اين است كه علي با دختر خود ازدواج كرده باشد.
 
۳. معناي أنفسنا از معناي أنفسكم مشخّص مي‌شود، چرا كه معناي أنفسكم يعني شما نصاراي نجران و اهل و اقرباء شما، نه اينكه مراد از أنفسكم اتحاد بين شخصيت‌هاي نصاري باشد، چطور شيعيان أنفسنا را دالّ بر مماثلت و مساوات بين علي و پيامبر مي‌دانند؟
{{پایان سوال}}
{{پایان سوال}}
{{پاسخ}}
{{پاسخ}}
مقتضاي مثليت و مانندي اين است که حضرت علي از هر جهت مثل و مانند و مساوي با پيامبر است مگر در نبوت، زيرا محمد(ص) خاتم پيامبران است.
مقتضای مثلیت و مانندی این است که حضرت علی از هر جهت مثل و مانند و مساوی با پیامبر است مگر در نبوت، زیرا محمد(ص) خاتم پیامبران است.
[[مباهله|آیه مباهله]] در مقام بیان جایگاه معنوی و اجتماعی حضرت علی(ع) است نه اینکه وی با رسول خدا یک جسم هستند تا ایراد شود چگونه وی با حضرت زهرا(س) ازدواج کرده است.
[[مباهله|آیه مباهله]] در مقام بیان جایگاه معنوی و اجتماعی حضرت علی(ع) است نه اینکه وی با رسول خدا یک جسم هستند تا ایراد شود چگونه وی با حضرت زهرا(س) ازدواج کرده است.
معنای انفسکم یعنی شما مسیحیان و معنای انفسنا یعنی ما که در عمل غیر از پیامبر خدا(ع) و علی(ع) کسی نبود. این به معنای اتحاد دو نفر در یک جسم نیست.
معنای انفسکم یعنی شما مسیحیان و معنای انفسنا یعنی ما که در عمل غیر از پیامبر خدا(ع) و علی(ع) کسی نبود. این به معنای اتحاد دو نفر در یک جسم نیست. بیان دو جایگاه معنوی است.


== متن آیه==
== متن آیه ==
{{قرآن بزرگ|فَمَنْ حَاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَی الْکاذِبینَ|


خداوند متعال جریان مباهله را چنین ترسیم نموده است:
ترجمه= هر گاه بعد از علم و دانشی که به تو رسیده (باز) کسانی با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را دعوت کنید، ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما نیز از نفوس خود، آن گاه مباهله کنیم و لعن خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.|سوره= آل عمران|آیه=۶۱}}


{{قرآن بزرگ|فَمَنْ حَاجَّكَ فيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكاذِبينَ|
== مباهله رسول خدا(ص) با مسیحیان ==
{{همچنین ببینید|مباهله}}
مباهله رویدادی تاریخی در صدر اسلام است که در آن [[حضرت محمد(ص)|پیامبر(ص)]] به همراه [[امام علی(ع)]]، [[حضرت فاطمه(س)]]، [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] در برابر [[مسیحیان]] نجران قرار گرفت تا با لعن‌کردن، حقانیت خود را ثابت کنند. آیه نهم سوره آل‌عمران مربوط به واقعه مباهله است.


ترجمه= هر گاه بعد از علم و دانشی كه به تو رسیده (باز) كسانی با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو بیایید ما فرزندان خود را دعوت كنیم، شما هم فرزندان خود را دعوت كنید، ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود دعوت كنیم، شما نیز از نفوس خود، آن گاه مباهله كنیم و لعن خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.|سوره= آل عمران|آیه=۶۱}}
در سال دهم هجری، وقتی دعوت به اسلام و استدلال پیامبر(ص) با نمایندگان مسیحیان نجران نتیجه نداد قرار بر مباهله شد. قبل از شروع مباهله، نمایندگان مسیحیان نجران منصرف شدند و پرداخت جزیه را قبول کردند و با مسلمانان صلح‌نامه امضا کردند.


== ختم نبوت همسو با نفس رسول خدا بودن امیرمومنان ==
درباره علت انصراف مسیحیان گفته شده که وقتی آنان دیدند که پیامبر(ص) با نزدیک‌ترین کسانش برای مباهله آمده است، به این نتیجه رسیدند که او پیامبر خداست و در ادعای خود صادق است؛ زیرا خانواده خود را برای مباهله آورده است.


خداوند متعال در اين آيه، علي (ع) را به تعبير {{قرآن|أَنْفُسَنا}} جان و نفس رسول خدا (ص) خوانده است. اتحاد و عينيت بين پيامبر اکرم (ص) و امیر مومنان امکان پذير نيست، پس مراد اين است که علی(ع) در مقام و منزلت دینی مثل و مانند پيامبر اکرم (ص) است و مقتضاي مثليت و مانندي اين است که حضرت علي(ع) از هر جهت مثل و مانند و مساوي با پيامبر است مگر در نبوت، زيرا محمد (ص) خاتم پيامبران است<ref>سوره احزاب، آیه ۴۰.</ref> و علي خليفه و جانشين وي است و این همان است که در حدیث منزلت بدان تصریح شده است: {{متن عربی| أَنْتَ‏ مِنِّي‏ بِمَنْزِلَه هَارُونَ‏ مِنْ مُوسَى إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِيَ‏ بَعْدِي}}<ref> كلينى، محمد بن یعقوب، الكافي، تهران، دار الکتب الاسلاميه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۱۰۷.</ref> ؛ «تو براي من به منزله هارون براي موسي هستي، جز اينكه بعد از من پيامبري نيست».
[[قرآن]] مجید با صراحت به پیامبر(ص) دستور می‌دهد که در مقابل کسانی که با استدلال و مذاکره قانع نمی‌شوند و اسلام نمی‌آورند، راه مباهله را در پیش بگیرد.<ref>سوره آل‌عمران، آیه ۶۱.</ref> مشهور میان عالمان اسلامی این است که روز مباهله، بیست و پنجم ذی‌الحجه سال دهم هجرت بوده است. به اتفاق همه مسلمانان، مکان مباهله اطراف مدینه و در صحرا بوده است.<ref>سبحانی، جعفر، فروغ ابدیت، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۴۴۲.</ref>


خداوند متعال در آیه اطاعت، اولوا الامر را در کنار خدا و رسول قرار داده است: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الأمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلا»<ref>سوره نساء، آیه٥٩.</ref>؛ «اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! اطاعت كنيد خدا را! و اطاعت كنيد پيامبر خدا و اولو الأمر را! و هرگاه در چيزى نزاع داشتيد، آن را به خدا و پيامبر بازگردانيد [و از آنها داورى بطلبيد] اگر به خدا و روز رستاخيز ايمان داريد! اين [كار] براى شما بهتر، و عاقبت و پايانش نيكوتر است‏».
== ختم نبوت همسو با نفس رسول خدا بودن امیرمومنان ==
 
خداوند متعال در این آیه، علی(ع) را به تعبیر {{قرآن|أَنْفُسَنا}} جان و نفس رسول خدا(ص) خوانده است. اتحاد و عینیت بین پیامبر اکرم(ص) و امیر مؤمنان امکان‌پذیر نیست، پس مراد این است که علی(ع) در مقام و منزلت دینی مثل و مانند پیامبر اکرم(ص) است و مقتضای مثلیت و مانندی این است که حضرت علی(ع) از هر جهت مثل و مانند و مساوی با پیامبر است مگر در نبوت، زیرا محمد(ص) خاتم پیامبران است<ref>سوره احزاب، آیه ۴۰.</ref> و علی خلیفه و جانشین وی است و این همان است که در حدیث منزلت بدان تصریح شده است: {{متن عربی| أَنْتَ مِنِّي بِمَنْزِلَه هَارُونَ مِنْ مُوسَى إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِيَ بَعْدِي|ترجمه=تو براي من به منزله هارون براي موسي هستي، جز اينكه بعد از من پيامبري نيست.}}<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۱۰۷.</ref>
اما کسی نمی‌گوید با این نگرش، پیامبر خدا و اولوا الامر خدا هستند و بلکه بدان معناست که اطاعت رسول و اولوا الامر هماند اطاعت خداست.
 
نفس رسول خدا بودن به معنای پیامبر بودن حضرت علی نیست و بلکه چون با رسالت حضرت محمد، نبوت خاتمه یافته است پس امیر مومنان غیر از نبوت بقیه مقامات معنوی و دینی رسول الله را داراست که امامت و ولایت جامعه، وجوب اطاعت از آن حضرت، معصوم بودن و تبیین احکام الهی از جمله این مقامات است.


از همین پاسخ می‌توان ایراد ازدواج امیر مومنان با حضرت زهرا را هم برطرف کرد زیرا نفس پیامبر بودن به معنای این نیست که از نظر جسم نیز دو نفر وجود ندارد؛ پیامبر و امیر مومنان هر کدام پدر و مادر جداگانه‌ای دارند و دختر رسول خدا می‌تواند با امیرمومنان ازدواج کند.
خداوند اولوا الامر را در کنار خدا و رسول قرار داده است: {{قرآن|یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الأمْرِ مِنْکُمْ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِی شَیْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَی اللَّهِ وَالرَّسُولِ إِنْ کُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ ذَلِکَ خَیْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِیلا|ترجمه=ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اطاعت کنید خدا را! و اطاعت کنید پیامبر خدا و اولو الأمر را! و هرگاه در چیزی نزاع داشتید، آن را به خدا و پیامبر بازگردانید [و از آنها داوری بطلبید] اگر به خدا و روز رستاخیز ایمان دارید! این [کار] برای شما بهتر، و عاقبت و پایانش نیکوتر است.|سوره =نساء|آیه=۵۹}} اما کسی نمی‌گوید با این نگرش، پیامبر خدا و اولوا الامر خدا هستند و بلکه بدان معناست که اطاعت رسول و اولوا الامر همانند اطاعت خداست.


== همسانی معنایی «أَنْفُسَنا» با «أَنْفُسَكُمْ» در آیه مباهله ==
نفس رسول خدا بودن به معنای پیامبر بودن حضرت علی نیست و بلکه چون با رسالت حضرت محمد، نبوت خاتمه یافته است پس [[امیرالمؤمنین|امیر مؤمنان]] علی(ع) غیر از نبوت، بقیه مقامات معنوی و دینی رسول الله(ص) را داراست. امامت و ولایت جامعه، وجوب اطاعت از آن حضرت، معصوم بودن و تبیین احکام الهی از جمله این مقامات است.


در آیه مباهله هر دو کلمه درست و به جا ترجمه شده است؛ زیرا «أَنْفُسَكُمْ» یعنی شما مسیحیان خودتان بیایید و «أَنْفُسَنا» یعنی ما هم نفس خود را می‌آوریم و «أَنْفُسَنا» متکلم مع الغیر است هم بر دو نفر مصداق پیدا می‌کند و هم به بیشتر از دو نفر و در مباهله تنها مصداق «أَنْفُسَنا» رسول خدا و امیر مومنان می‌باشد؛ بنابراین هیچ ایرادی ندارد که گفته شود امیرمومنان نفس رسول خدا قرار گرفته است.
نفس پیامبر بودن به معنای این نیست که از نظر جسم نیز دو نفر وجود ندارد و حکم یک نفر را دارند؛ پیامبر و امیر مؤمنان هر کدام پدر و مادر جداگانه‌ای دارند و دختر رسول خدا(ص) می‌تواند با امیرمومنان علی(ع) ازدواج کند.


این نگرش مخصوص شیعه نیست و بلکه اهل سنت نیز در کتاب‌ها خود، آيه مباهله را بيانگر فضیلت و امتیاز امیرمومنان علی بن ابی طالب می‌دانند؛ از جمله:
== همسانی معنایی «أَنْفُسَنا» با «أَنْفُسَکُمْ» در آیه مباهله ==
{{قرآن|أَنْفُسَکُمْ}} یعنی شما مسیحیان خودتان بیایید و {{قرآن|أَنْفُسَنا}} یعنی ما هم نفس خود را می‌آوریم. در مباهله تنها مصداق{{قرآن|أَنْفُسَنا}} رسول خدا(ص) و امیر مومنان(ع) می‌باشد؛ بنابراین هیچ ایرادی ندارد که گفته شود امیرمومنان نفس رسول خدا قرار گرفته است و ترجمه این دو کلمه هم درست است.


# در صحيح مسلم چنين آمده است: معاويه از سعد بن ابي وقاص سؤال كرد: چرا تو لعن و سبّ علي بن ابي طالب نمي‌كني؟ سعد در جواب گفت: به خاطر سه امر: حديث منزلت در جنگ تبوك؛ داستان پرچم در جنگ خيبر و داستان مباهله، وقتي كه آيه «...تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُم...» نازل شد، پيامبر خدا، علي و فاطمه و حسن و حسين را فراخواند و گفت: بار خدايا! اينها اهل منند (اهل بيت من هستند).<ref>نیسابوری قشیری، مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ج۴، ص۱۸۷۱.</ref>
== آیه مباهله فضیلتی برای اهل بیت(ع) ==
# حامد حفني داود براین باور است که آيه مباهله دليل بر فضيلت و مقدم بودن علي بر ابوبكر و عمر است و اگر بخواهيم احاديث دال بر فضل علي بر آن دو را بيان كنيم، از صد تا روايت هم بيشتر است.<ref>حامد حفني داود، نظرات فی الکتب الخالده، مصر، قاهره، مطبوعات النجاح، چاپ اول، ۱۳۹۹ق، ص۱۸۴.</ref>
فضیلت بودن آیه مباهله برای اهل بیت معصوم، مخصوص شیعه نیست؛ اهل سنت نیز در کتاب‌ها خود، آیه مباهله را بیانگر فضیلت و امتیاز امیرمومنان علی بن ابی طالب می‌دانند.
# فتح الدين حنفي هم می‌نویسد: بدان كه اهل بيت پيامبر خدا عبارتند از علي، حسن و حسين و سيده نساء العالمين فاطمه زهرا كه روايات مشهور فراواني در كتب تفسير و حديث بر اين مطالب دلالت دارد و بالاترين دليل، آيه تطهير و آيه مباهله است كه بزرگان حديث از اهل سنت هم چون ترمذي، دولابي، بيهقي، احمد حنبل رئيس مذهب حنبلي اهل سنت، طبراني و ... اين‌ها را روايت كرده‌اند.<ref>حنفی، علی محمد، فلک النجاه فی الامامه و الصلاه، بی جا، مؤسسه دار الاسلام، چاپ دوم، ۱۴۱۸ق، ص۳۴.</ref>
# در صحیح مسلم چنین آمده است: معاویه از سعد بن ابی وقاص سؤال کرد: چرا تو لعن و سبّ علی بن ابی طالب نمی‌کنی؟ سعد در جواب گفت: به خاطر سه امر: حدیث منزلت در جنگ تبوک؛ داستان پرچم در جنگ خیبر و داستان مباهله، وقتی که آیه «... تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُم…» نازل شد، پیامبر خدا، علی و فاطمه و حسن و حسین را فراخواند و گفت: بار خدایا! اینها اهل منند (اهل بیت من هستند).<ref>نیسابوری قشیری، مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ج۴، ص۱۸۷۱.</ref>
# حامد حفنی داود براین باور است که آیه مباهله دلیل بر فضیلت و مقدم بودن علی بر ابوبکر و عمر است و اگر بخواهیم احادیث دال بر فضل علی بر آن دو را بیان کنیم، از صد تا روایت هم بیشتر است.<ref>حامد حفنی داود، نظرات فی الکتب الخالده، مصر، قاهره، مطبوعات النجاح، چاپ اول، ۱۳۹۹ق، ص۱۸۴.</ref>
# فتح الدین حنفی هم می‌نویسد: بدان که اهل بیت پیامبر خدا عبارتند از علی، حسن و حسین و سیده نساء العالمین فاطمه زهرا که روایات مشهور فراوانی در کتب تفسیر و حدیث بر این مطالب دلالت دارد و بالاترین دلیل، آیه تطهیر<ref>سوره احزاب، آیه۳۳.</ref> و آیه مباهله<ref>سوره آل عمران، آیه۶۱.</ref> است که بزرگان حدیث از اهل سنت هم چون ترمذی، دولابی، بیهقی، احمد حنبل رئیس مذهب حنبلی اهل سنت، طبرانی و … این‌ها را روایت کرده‌اند.<ref>حنفی، علی محمد، فلک النجاه فی الامامه و الصلاه، بی جا، مؤسسه دار الاسلام، چاپ دوم، ۱۴۱۸ق، ص۳۴.</ref>


این عالم سنی در ادامه می‌نویسد: من دلایلی دارم که می‌رساند علی از بقیه انبیا، رسولان، ملائکه مقربین و همه مخلوقات خدای متعال به غیر از حضرت محمد (صلی الله علیه و سلم)ـ افضل است و از جمله این دلایل آیه مباهله است که خداوند علی را نفس محمد قرار داده و چون محمد افضل همه است پس علی نیز افضل از همه می‌باشد. <ref>فلک النجاه فی الامامه و الصلاه، پیشین، ص۱۸۴.</ref>
این عالم سنی در ادامه می‌نویسد: من دلایلی دارم که می‌رساند علی از بقیه انبیا، رسولان، ملائکه مقربین و همه مخلوقات خدای متعال به غیر از حضرت محمد افضل است و از جمله این دلایل آیه مباهله است که خداوند علی را نفس محمد قرار داده و چون محمد افضل همه است، پس علی نیز افضل از همه می‌باشد.<ref>حنفی، علی محمد، فلک النجاه فی الامامه و الصلاه، بی جا، مؤسسه دار الاسلام، چاپ دوم، ۱۴۱۸ق، ص۱۸۴.</ref>


برداشت اهل سنت از آیه مباهله، بیانگر فضیلت اهل بیت و حقانیت مولای متقیان است هر چند جو حاکم و خفقانی که بر جامعه اولیه اسلام حکم فرما بود نگذاشته است این فضیلت به اوج خود برسد ولی با این همه نتوانسته‌اند خورشید درخشان امامت و ولایت واهل بیت عصمت و طهارت ()) را خاموش کنند و در لابه لای کتاب‌های تفسیری و حدیثی خود به این حقانیت امیر مؤمنان ()) و اهل بیت لب به اعتراف گشوده‌اند: «يُرِيدُونَ لِيُطْفُِوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْكَافِرُون»َ<ref>سوره صف، آیه۸.</ref> ؛ «آنان می‌خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش سازند، ولی خداوند نور خود را کامل می‌کند هر چند کافران خوش نداشته باشند».
برداشت اهل سنت از آیه مباهله، بیانگر فضیلت اهل بیت و حقانیت مولای متقیان است هر چند جو حاکم و خفقانی که بر جامعه اولیه اسلام حکم فرما بود نگذاشته است این فضیلت به اوج خود برسد ولی با این همه نتوانسته‌اند خورشید درخشان امامت و ولایت واهل بیت عصمت و طهارت(ع) را خاموش کنند و در لابه لای کتاب‌های تفسیری و حدیثی خود به این حقانیت امیر مؤمنان(ع) و اهل بیت لب به اعتراف گشوده‌اند؛ هر چند عده‌ای تلاش دارند این فضایل دیده نشود اما اراده خدا بر آشکار شدن فضایل و حقانیت اهل بیت است: {{قرآن|یُرِیدُونَ لِیُطْفِوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْکَافِرُون|ترجمه= آنان می‌خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش سازند، ولی خداوند نور خود را کامل می‌کند هر چند کافران خوش نداشته باشند|سوره =صف| آیه=۸}}


==منابع==
== منابع ==
<references />
{{پانویس|۲}}
{{شاخه
{{شاخه
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه اصلی = علوم و معارف قرآن
  | شاخه فرعی۱ = امام‌شناسی در قرآن
  | شاخه فرعی۱ = امام‌شناسی در قرآن
  | شاخه فرعی۲ = آیه مباهله
  | شاخه فرعی۲ = آیه مباهله
  | شاخه فرعی۳ =  
  | شاخه فرعی۳ =
}}
}}
{{تکمیل مقاله
{{تکمیل مقاله
  | شناسه = شد
  | شناسه = شد
  | تیترها = شد
  | تیترها = شد
  | ویرایش =  
  | ویرایش =
  | لینک‌دهی = شد
  | لینک‌دهی = شد
  | ناوبری =  
  | ناوبری =
  | نمایه =  
  | نمایه =
  | تغییر مسیر =  
  | تغییر مسیر =
  | ارجاعات =  
  | ارجاعات =
  | بازبینی =  
  | بازبینی =
  | تکمیل =  
  | تکمیل =
  | اولویت = الف
  | اولویت = الف
  | کیفیت = ب
  | کیفیت = ب
}}
}}
{{پایان متن}}
{{پایان متن}}
trustworthy
۲٬۶۰۴

ویرایش