trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
امام جواد(ع) خود نیز برای اثبات امامتش در کودکی استدلالهایی ارائه کرده است؛ از جمله به خلافت حضرت سلیمان(ع) نسبت به حضرت داوود(ع)، در کودکی اشاره میکرد و در این باره میگفت که خدا به داود(ع) وحى كرد كه سليمان(ع) را خليفه خود سازد با اين كه سليمان كودكى بود و گوسفند مىچرانيد و عالمان و عابدان بنىاسرائيل منكر آن شدند و اعتراض كردند.<ref>کلینی، الکافی، ج۱، ص۳۸۳.</ref> | امام جواد(ع) خود نیز برای اثبات امامتش در کودکی استدلالهایی ارائه کرده است؛ از جمله به خلافت حضرت سلیمان(ع) نسبت به حضرت داوود(ع)، در کودکی اشاره میکرد و در این باره میگفت که خدا به داود(ع) وحى كرد كه سليمان(ع) را خليفه خود سازد با اين كه سليمان كودكى بود و گوسفند مىچرانيد و عالمان و عابدان بنىاسرائيل منكر آن شدند و اعتراض كردند.<ref>کلینی، الکافی، ج۱، ص۳۸۳.</ref> | ||
همچنین برخی محققان برای اثبات امکان امامت امام جواد(ع) در کودکی استدلالهایی ارائه دادهاند؛ از جمله: درست است كه دوران شكوفايى عقل و جسم انسان معمولاً زمان خاصى دارد كه با رسيدن آن زمان، جسم و عقل بهحد كمال مى رسند، ولى چه مانع عقلی وجود دارد كه خداوند قادر حكيم، براى مصالحى، اين دوران را براى بعضى از بندگان خاص خود كوتاه کند. در تاریخ از آغاز تاكنون افرادى بودهاند كه از اين قاعده عادى مستثنا بودهاند و در پرتو عنايت خاصى كه از طرف خالق جهان به آنان شده، در سنين كودكى به مقام پيشوايى یک امت نائل شدهاند.<ref>پیشوایی، مهدی، سیره پیشوایان، قم، انتشارات مؤسسه امام صادق(ع)، ۱۳۹۰ش، ص۵۶۴.</ref> | |||
== اثبات امامت در جریان مجلس مناظره علمی == | == اثبات امامت در جریان مجلس مناظره علمی == | ||
به نقل از منابع، زمانی که امام رضا(ع) به شهادت رسید، گروهى از بزرگان شيعه در خانه عبدالرحمن بن حجاج در بغداد گرد آمدند و درباره امر امامت بعد از امام رضا(ع) به | به نقل از منابع، زمانی که امام رضا(ع) به شهادت رسید، گروهى از بزرگان شيعه در خانه عبدالرحمن بن حجاج در بغداد گرد آمدند و درباره امر امامت بعد از امام رضا(ع) به گفتوگو پرداختند. این گفتوگو به درگیری انجامید، چه اینکه برخی از شیعیان معتقد بودند که امام جواد(ع) بهدلیل کودکی نمیتواند امام باشد چون توانایی پاسخ به سؤالات شیعیان را ندارد. بزرگان شیعیان عراق در موسم حج برای رفع شبهات خود و یافتن امام به مدینه رفتند و در مجلسی که یکی از مدعیان امامت پس از امام رضا(ع) حاضر شده بود شرکت کردند. آنان برای سنجیدن او سؤالاتی پرسیدند که او از پاسخ گویی درماند. پس از آن، امام جواد(ع) وارد مجلس شد و ضمن تقبیح عمل عموی خود در دخالت در امری که شایستگی آن را ندارد به سؤالات شیعیان پاسخ داد.<ref>طبری، ابنرستم محمد بن جریر، دلائل الامامه، قم، منشورات الرضى، ۱۳۶۳ش، ص۲۰۴.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |