۳۶۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار، اصلاح ارقام) |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
== زراره و جایگاه او در بین اصحاب امامیه == | == زراره و جایگاه او در بین اصحاب امامیه == | ||
[[زرارة بن اعین شیبانی]] یکی از بزرگترین اصحاب امام باقر(ع) و امام صادق(ع) است که از این دو امام روایت نقل کرده است.<ref>طوسی، محمد بن حسن، رجال طوسی، ص 337، انتشارات حیدریه، نجف، | [[زرارة بن اعین شیبانی]] یکی از بزرگترین اصحاب امام باقر(ع) و امام صادق(ع) است که از این دو امام روایت نقل کرده است.<ref>طوسی، محمد بن حسن، رجال طوسی، ص 337، انتشارات حیدریه، نجف، ۱۳۸۱ق.</ref> | ||
اصل خانوادگی زراره به سرزمین «روم» میرسد. پدرش از اهالی روم بود که به عنوان برده در بنیشیبان زندگی میکرد و چون قرآن را فرا گرفت از جانب آنان آزاد شد.<ref>عاملی، محسن امین، أعیانالشیعة، ج 7، ص 46، دار التعارف، بیروت، 1406ق.</ref> | اصل خانوادگی زراره به سرزمین «روم» میرسد. پدرش از اهالی روم بود که به عنوان برده در بنیشیبان زندگی میکرد و چون قرآن را فرا گرفت از جانب آنان آزاد شد.<ref>عاملی، محسن امین، أعیانالشیعة، ج 7، ص 46، دار التعارف، بیروت، 1406ق.</ref> | ||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
در مقابل؛ درباره زراره چنی روایاتی نیز وارد شده است: | در مقابل؛ درباره زراره چنی روایاتی نیز وارد شده است: | ||
ابو بصیر از امام صادق(ع) دربارهٔ آیهٔ {{قرآن|الَّذِینَ آمَنُوا وَلَمْ یَلْبِسُوا إِیمَانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولٰئِکَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُمْ مُهْتَدُونَ |ترجمه= ( | ابو بصیر از امام صادق(ع) دربارهٔ آیهٔ {{قرآن|الَّذِینَ آمَنُوا وَلَمْ یَلْبِسُوا إِیمَانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولٰئِکَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُمْ مُهْتَدُونَ |ترجمه= (آری) آنها که ایمان آوردند، و ایمان خود را با شرک و ستم نیالودند، ایمنی تنها از آن آنهاست؛ و آنها هدایتیافتگانند. |سوره= انعام|آیه= ۸۲}} میپرسد که حضرت میفرمایند: «ای ابو بصیر من و تو باید از این ظلم به خداوند پناه ببریم، مصداق این آیه، زراره و ابو حنیفه و اصحابشان هستند.<ref>کشی، محمد بن عمر، رجال کشی، ص 146، دانشگاه مشهد، 1348 ش.</ref> | ||
کشی باز روایاتی را درباره زراره آورده است که گویا خواسته بین این دو دسته از روایات را توسط دیگر روایات امام صادق(ع) جمع کند و به اصطلاح، جمع مقبول روایی ارائه دهد. وی چنین آورده است: | کشی باز روایاتی را درباره زراره آورده است که گویا خواسته بین این دو دسته از روایات را توسط دیگر روایات امام صادق(ع) جمع کند و به اصطلاح، جمع مقبول روایی ارائه دهد. وی چنین آورده است: |
ویرایش