برتری برخی روزها بر روزهای دیگر: تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ}}همه زمان‌ها، شب‌ها و روزها مربوط به خداوند است ولی برخی از زمان‌ها و مکان‌ها نسبت ویژه‌ای به خداوند دارد و شرافت آن زمان و مکان به آن چیزی است که آن را دربرگرفته است؛ و در چنین زمان و مکانی ظهور و حضور خدا برای انسان بیشتر و بهتر قابل مشاهده و احساس است. چنین ایامی در آیات و روایات «ایام الله» اطلاق شده است.

نسبت ویژه بعضی از زمان‌ها به خداوند، نعمت ویژه خداوند است که یادآوری آن دریچه‌هایی از روشنائی را به روی انسان می‌گشاید و زمینه شکرگزاری از عطا کننده نعمت‌ها را برای انسان فراهم می‌نماید. از جمله این روزها می‌توان به شب [[مبعث]]، [[شب قدر]]، عید [[فطر]]، [[عید قربان]]، عید [[غدیر]]، روز [[جمعه]] و... اشاره کرد.

ولادت و بعثت پیامبر اکرم(ص) عید غدیر، جمعه، عرفه، قدر، نیمه شعبان و… از «ایام الله» است که در ذیل به برخی از اینها اشاره می‌شود:

'''شب مبعث:''' شب ۲۷ ماه رجب از شب‌های متبرکه است. حضرت [[امام جواد(ع)]] فرموده است: همانا در رجب شبی است که بهتر است از تمام آنچه آفتاب بر آن می‌تابد. شبی که در سحرگاه آن [[پیامبر اکرم(ص)]] مبعوث به رسالت شد و عمل شیعیان ما در این شب برابر است با اجر عمل شصت سال.<ref>مکارم شیرازی، ناصر، مفاتیح نوین، ترجمه رسولی محلاتی، قم، مدرسه الامام علی بن ابی طالب، چاپ چهارم، ۱۳۸۵ش، ص۶۳۷؛ شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان، ص۲۴۶.</ref>

اهمیت شب مبعث پیامبر اکرم(ص) از آن جهت است که در سحرگاه آن، ایشان به پیامبری مبعوث شد و برای جهان تاریک بشریت چراغ هدایت به روشنائی قرآن به ارمغان آورد.

'''شب قدر:''' هیچ شبی از نظر فضیلت در تمام سال به فضیلت آن نمی‌رسد و طبق نظر صریح قرآن این شب از هزار ماه و تبعا عمل در آن از هزار ماه بهتر است. شبی که بهترین مائده آسمانی و روحانی و آخرین کتاب آسمانی بر آخرین پیامبر در آن شب نازل شد و در هر سال فرشتگان و اعظم آنها که «روح» نام دارد بر حجت خدا نازل می‌شود.<ref>مکارم شیرازی ناصر، تفسیر نمونه، دار الکتب الإسلامیه - تهران، چاپ اول، ۱۳۷۴ ش، ج۲۷، ص۱۸۴.</ref>

'''شب عید غدیر''': یکی دیگر از شب‌های مهم سال قمری است زیرا هر آنچه در سحرگاه شب مبعث از خیر و خوشبختی و کتاب هدایت به پیامبر اکرم(ص) عطا شد تا برای جامعه انسانی به ارمغان بیاورد و سعادت آخرت و دنیای آن را تأمین کند، همه اینها مشروط به ولایت امیر مؤمنان(ع) است. چنان‌که در آیه ۶۷ از سوره مائده به این مسئله تصریح شده است.<ref>طباطبایی سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم - قم، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ ق، ج۶، ص۴۲ الی ۵۳.</ref> و روایات بسیاری در منابع شیعه و سنی بر این مدعا دلالت دارد.<ref>ملکی تبریزی، میرزا جواد آقا، المراقبات، ترجمه علیرضا خسروی، قم، انتشارات انصاری، ۱۳۷۷ش، ص۴۵۶.</ref>

'''شب نیمه شعبان:''' از شب‌های با اهمیت سال است، به این جهت که شب تفضل خدا به بندگانش می‌باشد و روایات در فضیلت آن زیاد است، [[امام‌باقر(ع)]] می‌فرماید: شب نیمه شعبان افضل شب‌ها بعد از شب قدر است و در این شب خدا عطا می‌نماید به بندگان خود از فضل خود و می‌آمرزد ایشان را. پس کوشش کنید در تقرب جستن به خدا که خداوند به ذاتش سوگند یاد کرده که دست خالی برنگرداند سائلی را از درگاه خود مادامیکه معصیتی را طلب نکند و این شب را خدا برای ما قرار داده در قبال شب قدر که آن را برای پیامبرش قرار داده است.<ref>حاج شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان، ترجمه موسوی کلانتری، قم، انتشارات فاطمه الزهراء، چاپ سوم، ۱۳۷۶ش، ص۲۷۲.</ref>

'''روز جمعه:''' از میان شب‌ها و روزها شب و روز جمعه از حرمت و شرافتی ویژه برخوردار است. زیرا شب و روزی است که دعا در آن مستجاب است و کارهای خیری که دراین شبانه روز انجام می‌شود، اجر مضاعف و چند برابر دارد و روایات در مورد رعایت حرمت این شب و روز فراوان است. چون همان طوری که کارهای خیر ثواب مضاعف دارد انجام محرمات و دست آلوده کردن به گناه نیز عقوبت مضاعف دارد.

از امام باقر(ع) روایت شده که خداوند شب جمعه فرشته‌ای را مأمور می‌کند که از طرف خداوند ندا کند که: آیا بنده مؤمنی هست که پیش از طلوع صبح از گناه خود توبه کند تا توبه او را بپذیریم؟ آیا دعا کننده‌ای هست که دعایش را مستجاب کنیم؟ آیا مؤمن بیماری هست که مرا بخواند تا شفایش دهم؟<ref>حاج شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان، ترجمه موسوی کلانتری، قم، انتشارات فاطمه الزهراء، چاپ سوم، ۱۳۷۶ش، ص۴۷.</ref>