automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
== زندگینامه == | == زندگینامه == | ||
علیبن حسینبن علیبن ابیطالب، امام چهارم از امامان دوازدهگانهٔ شیعه و یکی از چهارده معصوم است. مادرش شهربانو دختر یزدگرد بود. در باب زادگاه آن حضرت شرح حال نگاران اختلاف نظر دارند. بیشتر منابع محل ولادت وی را مدینه دانستهاند، اما بعضی زادگاه او را کوفه ذکر کردهاند. براساس منابع، علی بن حسین در سال ۳۸، یعنی دو سال پیش از شهادت جدّش علی(ع) زاده شد. امام سجاد دوساله بود که جدّش امام علی به شهادت رسید و دوازده ساله بود که عمویش امام حسن(ع) مسموم شد و از دنیا رفت و حدود ۲۳ سال در کنار پدرش | علیبن حسینبن علیبن ابیطالب، امام چهارم از امامان دوازدهگانهٔ شیعه و یکی از چهارده معصوم است. مادرش شهربانو دختر یزدگرد بود. در باب زادگاه آن حضرت شرح حال نگاران اختلاف نظر دارند. بیشتر منابع محل ولادت وی را مدینه دانستهاند، اما بعضی زادگاه او را کوفه ذکر کردهاند. براساس منابع، علی بن حسین در سال ۳۸، یعنی دو سال پیش از شهادت جدّش علی(ع) زاده شد. امام سجاد دوساله بود که جدّش امام علی به شهادت رسید و دوازده ساله بود که عمویش امام حسن(ع) مسموم شد و از دنیا رفت و حدود ۲۳ سال در کنار پدرش امام حسین(ع) زیست.<ref>باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.</ref> | ||
وی همچنین با پنج خلیفهٔ اموی یعنی [[یزیدبن معاویه]]، معاویه بن یزید، مروان بن حکم، عبدالملک بن مروان و ولیدبن عبدالملک و نیز با عبدالله بن زبیر معاصر بود و بیشتر دوران امامت آن حضرت در زمان خلافت [[عبدالملک بن مروان]] گذشت. امام سجاد پس از در امان ماندن از واقعه عاشورا به تقدیر الهی و پس از گذراندن دوران دشوار اسارت در مسیر کربلا تا دمشق، به مدینه بازگشت و به جز سفرهایی که برای ادای حج به مکه داشت باقی عمر را در مدینه گذراند. امام سجاد را به عبادت بسیار، خشیت در برابر خداوند و گزاردن حجهای متعدد ستوده و در وصف عبادت و مقام خوف و خشیت آن حضرت گفتهاند که در هنگام وضوگرفتن رنگ چهرهاش زرد میشد و چون از او سبب این حال را میپرسیدند | وی همچنین با پنج خلیفهٔ اموی یعنی [[یزیدبن معاویه]]، معاویه بن یزید، مروان بن حکم، عبدالملک بن مروان و ولیدبن عبدالملک و نیز با عبدالله بن زبیر معاصر بود و بیشتر دوران امامت آن حضرت در زمان خلافت [[عبدالملک بن مروان]] گذشت. امام سجاد پس از در امان ماندن از واقعه عاشورا به تقدیر الهی و پس از گذراندن دوران دشوار اسارت در مسیر کربلا تا دمشق، به مدینه بازگشت و به جز سفرهایی که برای ادای حج به مکه داشت باقی عمر را در مدینه گذراند. امام سجاد را به عبادت بسیار، خشیت در برابر خداوند و گزاردن حجهای متعدد ستوده و در وصف عبادت و مقام خوف و خشیت آن حضرت گفتهاند که در هنگام وضوگرفتن رنگ چهرهاش زرد میشد و چون از او سبب این حال را میپرسیدند میگفت، میدانید برای ایستادن در برابر چه کسی آماده میشوم. بنابر روایتی از امام صادق، امام سجاد شبیهترین فرد از اهل بیت به امیرمؤمنان از نظر بینش و رفتار بود. طابق روایات شیعی، امام سجاد بنابر وصیت پدرش امام حسین علیهماالسلام پس از ایشان به مقام امامت نایل شد.<ref>باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.</ref> | ||
== شهادت یا وفات == | == شهادت یا وفات == | ||
عموم منابع متقدم هنگام سخن گفتن از وفات امام سجاد از شهادت آن حضرت سخنی به میان نیاورده اند. قط ابن بابویه در ''الاعتقادات'' (ص ۹۸) از مسمومیت ایشان به دستور ولیدبن عبدالملک سخن گفته است. این قول در منابع متأخر شیعه و سنّی نیز دیده میشود. مورخان و محدّثان بر این مطلب اتفاق نظر دارند که امام سجاد در مدینه وفات کرد و در بقیع و در کنار عمویش امام حسن علیه السلام به خاک سپرده شد، اما سال وفات وی را به اختلاف، ۹۵، ۹۴، ۹۳ و ۹۲ ذکر کردهاند. عمر امام را در زمان وفات ۵۸، ۵۷ یا ۵۶ سال ذکر کردهاند که سبط ابن جوزی (ج۲، ص۴۱۳) ۵۸ سال را صحیحترین قول دانسته است. به گفتهٔ امام محمدباقر<sup>*</sup>، پدرش وصیت کرده بود که در وفاتش کسی را خبر نکنند و او را به سرعت به خاک بسپارند، بااین حال، به هنگام تشییع و دفن آن حضرت انبوهی از مردم حاضر بودند.<ref>باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.</ref> | عموم منابع متقدم هنگام سخن گفتن از وفات امام سجاد از شهادت آن حضرت سخنی به میان نیاورده اند. قط ابن بابویه در ''الاعتقادات'' (ص ۹۸) از مسمومیت ایشان به دستور ولیدبن عبدالملک سخن گفته است. این قول در منابع متأخر شیعه و سنّی نیز دیده میشود. مورخان و محدّثان بر این مطلب اتفاق نظر دارند که امام سجاد در مدینه وفات کرد و در بقیع و در کنار عمویش امام حسن علیه السلام به خاک سپرده شد، اما سال وفات وی را به اختلاف، ۹۵، ۹۴، ۹۳ و ۹۲ ذکر کردهاند. عمر امام را در زمان وفات ۵۸، ۵۷ یا ۵۶ سال ذکر کردهاند که سبط ابن جوزی (ج۲، ص۴۱۳) ۵۸ سال را صحیحترین قول دانسته است. به گفتهٔ امام محمدباقر<sup>*</sup>، پدرش وصیت کرده بود که در وفاتش کسی را خبر نکنند و او را به سرعت به خاک بسپارند، بااین حال، به هنگام تشییع و دفن آن حضرت انبوهی از مردم حاضر بودند.<ref>باغستانی، اسماعیل، و سیدمحمد عمادی حائری، «السجّاد، امام»، دانشنامه جهان اسلام، ج۲۳، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، ۱۳۹۶ش، ذیل مدخل.</ref> | ||
امام سجاد در | امام سجاد در عاشورای سال ۶۱ هجری به امامت رسیدند، و در سال ۹۴ مسموم و شهید شدند.<ref>خامنه ای، سیدعلی، پژوهشی در زندگی امام سجاد(ع)، ۱۳۶۱ش، ص۱۲.</ref> | ||
به سال | به سال ۳۸ ه. در مدینه به دنیا آمد. گفتهاند که مادر گرامیاش شهربانو، دختر یزدگرد سوم- پادشاه ایران- است. پنجاه و هفت سال در دنیا زیست: دو سال در روزگار امامت جدّش حضرت علیّ بن ابی طالب(ع)، ده سال در عهد امامت عمویش حضرت حسن بن علی(ع) و یازده سال در زمان امامت پدر والامقامش حضرت حسین بن علی(ع) و خود، سی و چهار سال امامت مسلمانان را بر عهده داشت (مصنفات شیخ مفید، ۱۱/ جزء دوم/ ۱۳۷). از القاب شریف او است: زینالعابدین و سجّاد. کنیه مبارکش ابوالحسن ثانی و ابومحمّد است.<ref>خطیبی کوشکک، محمد و همکاران، فرهنگ شیعه، قم، زمزم هدایت، ۱۳۸۶ش، ص۱۰۴.</ref> شهادت امام سجّاد(ع) در سال ۹۵ ه. پیش آمد و عاملان ولید بن عبدالملک، آن حضرت را در پنجاه و هفت سالگی به شهادت رساندند. مرقد مطهّر ایشان در قبرستان بقیع جای دارد.<ref>خطیبی کوشکک، محمد و همکاران، فرهنگ شیعه، قم، زمزم هدایت، ۱۳۸۶ش، ص۱۰۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |