trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
رساله سه اصل را نمونهای عالى از دفاع از عرفان و فلسفه دانستهاند. گفته شده که ملاصدرا در این رساله مخالفت با عرفان و تفكر فلسفى را معلول جهل به خويشتن و دنيادوستى و خودفريبى تلقی کرده است.<ref>لگنهاوزن، محمد، «اقتراح: دفاع عقلانی از دین»، نقد و نظر، شماره ۳-۴، تابستان و پاییز ۱۳۷۳ش، ص۲۱. </ref> ملاصدرا در این کتاب اشخاص عالمنما و ظاهربين را از عوام خطرناکتر دانسته و آنان را بيش از عوام دشمنان واقعى معرفت مىداند.<ref>ملاصدرا، رساله سه اصل، مقدمه محقق، ص۲۹.</ref> | رساله سه اصل را نمونهای عالى از دفاع از عرفان و فلسفه دانستهاند. گفته شده که ملاصدرا در این رساله مخالفت با عرفان و تفكر فلسفى را معلول جهل به خويشتن و دنيادوستى و خودفريبى تلقی کرده است.<ref>لگنهاوزن، محمد، «اقتراح: دفاع عقلانی از دین»، نقد و نظر، شماره ۳-۴، تابستان و پاییز ۱۳۷۳ش، ص۲۱. </ref> ملاصدرا در این کتاب اشخاص عالمنما و ظاهربين را از عوام خطرناکتر دانسته و آنان را بيش از عوام دشمنان واقعى معرفت مىداند.<ref>ملاصدرا، رساله سه اصل، مقدمه محقق، ص۲۹.</ref> | ||
از نظر نصر، رسالۀ سه اصل شامل مطالب مهم و مباحث لطيف و دقيق عرفانى و علمى و اخلاقى است. ملاصدرا در این اثر برای مطالب خود از آيات قرآنى، احاديث پيغمبر(ص)، ائمه اطهار(ع) و گفتار و اشعار بزرگان عرفان، مانند عطار و اوحدى و مولانا، شواهدى آورده و براهين خود را با آن | از نظر نصر، رسالۀ سه اصل شامل مطالب مهم و مباحث لطيف و دقيق عرفانى و علمى و اخلاقى است. از نظر او، ملاصدرا در این اثر برای مطالب خود از آيات قرآنى، احاديث پيغمبر(ص)، ائمه اطهار(ع) و گفتار و اشعار بزرگان عرفان، مانند عطار و اوحدى و مولانا، شواهدى آورده و براهين خود را با آن مزين کرده است. از نظر نصر، اين اثر با همه ارزشمندی مورد توجه دانشمندان نبوده و کسانی که درباره آثار ملاصدرا به تحقیق پرداخته اند در کتاب های خود به آن اشاره نکرده اند.<ref>ملاصدرا، رساله سه اصل، مقدمه محقق، ص۳۱-۳۲.</ref> رساله سه اصل تنها رساله فارسی ملاصدرا و از معدود آثار او به زبان فارسی قلمداد شده است.<ref>استادی، رضا، «تألیفات ملاصدرا»، آیینه پژوهش، شماره ۵۷، ۱۳۷۸ش، ص۸۳.</ref> | ||
رساله سه اصل تنها رساله فارسی ملاصدرا و از معدود آثار او به زبان فارسی قلمداد شده است.<ref>استادی، رضا، «تألیفات ملاصدرا»، آیینه پژوهش، شماره ۵۷، ۱۳۷۸ش، ص۸۳.</ref> | |||
==نویسنده== | ==نویسنده== | ||
صدرالدین محمد بن ابراهیم شیرازی (درگذشته ۱۰۵۰ق)، مشهور به ملاصدرا و صدرالمتألهین، عالم شیعه، فیلسوف و بنیانگذار مکتب فلسفی حکمت متعالیه است. مکتب حکمت متعالیه، در کنار مکتب فلسفی مشاء و اشراق، یکی از سه مکتب فلسفی اسلامی بهشمار میرود.<ref>آشتیانی، سید جلالالدین، شرح حال و آراء فلسفی ملاصدرا، قم، مرکز انتشارات دفتر تبليغات اسلامی حوزه علميه قم، ۱۳۷۸ش، ص۲۱.</ref> مرتضی مطهری مکتب فلسفی ملاصدرا را تلفیقی از چهار مکتب اندیشهای در جهان اسلام دانسته است: مکتب فلسفی مشاء، مکتب فلسفی اشراق، عرفان نظری و کلام.<ref>مطهری، مرتضی، کلیات علوم اسلامی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۹ش، ص۱۲۳.</ref> | صدرالدین محمد بن ابراهیم شیرازی (درگذشته ۱۰۵۰ق)، مشهور به ملاصدرا و صدرالمتألهین، عالم شیعه، فیلسوف و بنیانگذار مکتب فلسفی حکمت متعالیه است. مکتب حکمت متعالیه، در کنار مکتب فلسفی مشاء و اشراق، یکی از سه مکتب فلسفی اسلامی بهشمار میرود.<ref>آشتیانی، سید جلالالدین، شرح حال و آراء فلسفی ملاصدرا، قم، مرکز انتشارات دفتر تبليغات اسلامی حوزه علميه قم، ۱۳۷۸ش، ص۲۱.</ref> مرتضی مطهری مکتب فلسفی ملاصدرا را تلفیقی از چهار مکتب اندیشهای در جهان اسلام دانسته است: مکتب فلسفی مشاء، مکتب فلسفی اشراق، عرفان نظری و کلام.<ref>مطهری، مرتضی، کلیات علوم اسلامی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۹ش، ص۱۲۳.</ref> |