trustworthy
۵۹۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
رابطه عاشقانهای که بین خداوند متعال و انسان وجود دارد، بسیار بالاتر از عشقهای زمینی است؛ به عبارتی عشق حیوانی و جنسی که انسان در زندگی دنیایی تجربه میکند (عشق مادر و فرزند، عشق به جنس مخالف) مجاز و الگویی برای عشق حقیقی است. بسیاری از بزرگان و شاعران از جمله [[حافظ]]، [[سعدی]] و [[مولانا]] نیز در اشعار خود به عشق مجازی زمینی برای رسیدن به عشق حقیقی اشاره کردهاند. در بیاناتی که از [[معصومین تنها وسیله برای شناخت خدا|معصومین | رابطه عاشقانهای که بین خداوند متعال و انسان وجود دارد، بسیار بالاتر از عشقهای زمینی است؛ به عبارتی عشق حیوانی و جنسی که انسان در زندگی دنیایی تجربه میکند (عشق مادر و فرزند، عشق به جنس مخالف) مجاز و الگویی برای عشق حقیقی است. بسیاری از بزرگان و شاعران از جمله [[حافظ]]، [[سعدی]] و [[مولانا]] نیز در اشعار خود به عشق مجازی زمینی برای رسیدن به عشق حقیقی اشاره کردهاند. در بیاناتی که از [[معصومین تنها وسیله برای شناخت خدا|معصومین(ع)]] به ما رسیده هم بخش زیادی از عبارات را واژگان صمیمی و عاشقانه پر کرده است؛ | ||
مانند این عبارت زیبا از [[امام سجاد]] (ع): '''{{عربی|اِلهي عُبَيْدُكَ بِفِنائِكَ، مِسْكِينُكَ بِفِنآئِكَ، فَقيرُكَ بِفِنآءِكَ }}''' <ref> قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، ترجمه عابدینی مطلق، نشر جمال، قم ۱۳۸۲، چاپ اول، جلد دوم، ص ۲۵ </ref> | مانند این عبارت زیبا از [[امام سجاد]] (ع): '''{{عربی|اِلهي عُبَيْدُكَ بِفِنائِكَ، مِسْكِينُكَ بِفِنآئِكَ، فَقيرُكَ بِفِنآءِكَ }}''' <ref> قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، ترجمه عابدینی مطلق، نشر جمال، قم ۱۳۸۲، چاپ اول، جلد دوم، ص ۲۵ </ref> |