نماز غفیله: تفاوت میان نسخه‌ها

نماز غفیله (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۵۲

۵۸ بایت حذف‌شده ، ۲ آوریل

ابرابزار

A.rezapour

automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy

۱۶٬۰۱۱

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{شروع متن}}
 {{سوال}}
-آیا نماز غفيله سند معتبری دارد؟
+آیا نماز غفیله سند معتبری دارد؟
 {{پایان سوال}}
 {{پاسخ}}
-نماز غفيله دو رکعت نمازي است که ما بين نماز مغرب و عشا خوانده مي‌شود. در روايات تأکيد شده تا جايي که مقدور است، خواندن این نماز ترک نشود. نماز غفیله مستند به چند روایت از [[رسول خدا(ص)]] و [[ائمه هدی(ع)]] می‌باشد. با توجه به معتبر بودن سند برخی از این روایات، می‌توان گفت فتوای علما بر مستحب بودن این نماز، مستند به روایات معتبر است.
+نماز غفیله دو رکعت نمازی است که ما بین نماز مغرب و عشا خوانده می‌شود. در روایات تأکید شده تا جایی که مقدور است، خواندن این نماز ترک نشود. نماز غفیله مستند به چند روایت از [[رسول خدا(ص)]] و [[ائمه هدی(ع)]] می‌باشد. با توجه به معتبر بودن سند برخی از این روایات، می‌توان گفت فتوای علما بر مستحب بودن این نماز، مستند به روایات معتبر است.
-=== نحوه خواندن نماز غفیله ===
+== نحوه خواندن نماز غفیله ==
 [[امام صادق(ع)]] فرمود:
-{{عربی بزرگ| بین دو عشاء (بین نماز مغرب و عشاء) خوانده می‌شود. در رکعت اول بعد از حمد آيه ۸۷ و ۸۸ سوره انبياء<ref>{{قرآن|وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادى‏ فِي الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمينَ|۸۷ |فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنينَ|۸۸}}</ref> و در رکعت دوم پس از حمد آيه ۵۹ سوره انعام<ref>{{قرآن| وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَيْبِ لا يَعْلَمُها إِلاَّ هُوَ وَ يَعْلَمُ ما فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَه إِلاَّ يَعْلَمُها وَ لا حَبَّه في‏ ظُلُماتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا يابِسٍ إِلاَّ في‏ كِتابٍ مُبينٍ}}</ref> خوانده مي‌شود. در قنوت این ذکر گفته شود:
+{{عربی بزرگ| بین دو عشاء (بین نماز مغرب و عشاء) خوانده می‌شود. در رکعت اول بعد از حمد آيه ۸۷ و ۸۸ سوره انبياء<ref>{{قرآن|وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادى فِي الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمينَ|۸۷ |فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنينَ|۸۸}}</ref> و در رکعت دوم پس از حمد آیه ۵۹ سوره انعام<ref>{{قرآن| وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیْبِ لا یَعْلَمُها إِلاَّ هُوَ وَ یَعْلَمُ ما فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَه إِلاَّ یَعْلَمُها وَ لا حَبَّه فی ظُلُماتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ إِلاَّ فی کِتابٍ مُبینٍ}}</ref> خوانده می‌شود. در قنوت این ذکر گفته شود:
-اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ‏ بِمَفَاتِحِ‏ الْغَيْبِ‏ الَّتِي لَا يَعْلَمُهَا إِلَّا أَنْتَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِي كَذَا وَ كَذَا(به جای کذا و کذا حاجت خود را بخواهد)
+اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَفَاتِحِ الْغَیْبِ الَّتِی لَا یَعْلَمُهَا إِلَّا أَنْتَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِی کَذَا وَ کَذَا (به جای کذا و کذا حاجت خود را بخواهد)
-سپس بگوید: اللَّهُمَّ أَنْتَ وَلِيُّ نِعْمَتِي وَ الْقَادِرُ عَلَى طَلِبَتِي تَعْلَمُ حَاجَتِي فَأَسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ لَمَّا قَضَيْتَهَا لِي
+سپس بگوید: اللَّهُمَّ أَنْتَ وَلِیُّ نِعْمَتِی وَ الْقَادِرُ عَلَی طَلِبَتِی تَعْلَمُ حَاجَتِی فَأَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ لَمَّا قَضَیْتَهَا لِی
-سپس حاجت‌ها خود را بطلبد که خدا خواهد داد.<ref>كفعمى، ابراهيم، المصباح(جنه الأمان الواقيه)، قم، دار الرضی(زاهدی)، چاپ دوم، ۱۴۰۵ق، ص۳۹۸. طباطبايي يزدي، محمد کاظم، العروه الوثقي، قم، دفتر انتشارات اسلامي، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۲۴۷.</ref>}}
+سپس حاجت‌ها خود را بطلبد که خدا خواهد داد.<ref>کفعمی، ابراهیم، المصباح (جنه الأمان الواقیه)، قم، دار الرضی (زاهدی)، چاپ دوم، ۱۴۰۵ق، ص۳۹۸. طباطبایی یزدی، محمد کاظم، العروه الوثقی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۲۴۷.</ref>}}
-=== سند نماز غفیله ===
+== سند نماز غفیله ==
-* سند نماز غفیله در [[کتاب معانی الاخبار|کتاب معانی الاخبار]]،<ref>ابن بابويه، محمد، معاني الأخبار، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۳ق، باب معنى ساعه الغفله، ص۲۶۵، حدیث۱.</ref> معتبر است و همه راویان آن یعنی پدر شیخ صدوق، سعد بن عبد الله، احمد بن محمد بن خالد، سلیمان بن سماعه<ref>نجاشى، احمد، رجال النجاشي، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۱۸۴. حلى، حسن بن يوسف، رجال العلامه الحلي، قم، الشريف الرضي، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق، ص۷۸.</ref> و عاصم کوزی<ref>نجاشى، احمد، رجال النجاشي، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۳۰۱. حلى، حسن بن يوسف، رجال العلامه الحلي، قم، الشريف الرضي، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق، ص۱۲۵. تفرشى، مصطفى، نقد الرجال، قم، موسسه آل البيت(ع) لإحياء التراث، چاپ اول، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۷</ref> ثقه هستند.
+* سند نماز غفیله در [[کتاب معانی الاخبار]]،<ref>ابن بابویه، محمد، معانی الأخبار، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۳ق، باب معنی ساعه الغفله، ص۲۶۵، حدیث۱.</ref> معتبر است و همه راویان آن یعنی پدر شیخ صدوق، سعد بن عبدالله، احمد بن محمد بن خالد، سلیمان بن سماعه<ref>نجاشی، احمد، رجال النجاشی، قم، مؤسسه النشر الإسلامی، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۱۸۴. حلی، حسن بن یوسف، رجال العلامه الحلی، قم، الشریف الرضی، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق، ص۷۸.</ref> و عاصم کوزی<ref>نجاشی، احمد، رجال النجاشی، قم، مؤسسه النشر الإسلامی، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۳۰۱. حلی، حسن بن یوسف، رجال العلامه الحلی، قم، الشریف الرضی، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق، ص۱۲۵. تفرشی، مصطفی، نقد الرجال، قم، مؤسسه آل البیت(ع) لإحیاء التراث، چاپ اول، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۷</ref> ثقه هستند.
-* در سند [[کتاب علل الشرائع]]،<ref>ابن بابويه، محمد، علل الشرائع، قم، کتابفروشی داوری، چاپ اول، ۱۳۸۵ش، ج‏۲، ص۳۴۳، باب۴۵ باب العله التي من أجلها يستحب التنفل في ساعه الغفله، حدیث۱.</ref> محمد بن خالد برقی یکی از راویان این نماز است. برخی وی را به صراحت ثقه دانسته‌اند.<ref>طوسى، محمد بن الحسن، رجال الطوسي، قم، موسسه النشر الاسلامی، چاپ سوم، ۱۳۷۳ ش، ص۳۶۳.</ref> برخی وی را در حدیث ضعیف می‌دانند. <ref>نجاشى، احمد، رجال النجاشي، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۳۳۵.</ref> وی از افراد ضعیف زیاد حدیث نقل می‌کرد.<ref>حلي، حسن بن عليّ بن داود، الرجال، تهران، دانشگاه تهران، چاپ اول، ۱۳۴۲ ش، ص۳۰۹.</ref> با این نگاه خود محمد بن خالد ثقه است و چون بقیه راویان هم ثقه هستند، سند این روایت معتبر است.
+* در سند [[کتاب علل الشرائع]]،<ref>ابن بابویه، محمد، علل الشرائع، قم، کتابفروشی داوری، چاپ اول، ۱۳۸۵ش، ج‏۲، ص۳۴۳، باب۴۵ باب العله آلتی من أجلها یستحب التنفل فی ساعه الغفله، حدیث۱.</ref> محمد بن خالد برقی یکی از راویان این نماز است. برخی وی را به صراحت ثقه دانسته‌اند.<ref>طوسی، محمد بن الحسن، رجال الطوسی، قم، مؤسسه النشر الاسلامی، چاپ سوم، ۱۳۷۳ ش، ص۳۶۳.</ref> برخی وی را در حدیث ضعیف می‌دانند.<ref>نجاشی، احمد، رجال النجاشی، قم، مؤسسه النشر الإسلامی، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۳۳۵.</ref> وی از افراد ضعیف زیاد حدیث نقل می‌کرد.<ref>حلی، حسن بن علیّ بن داود، الرجال، تهران، دانشگاه تهران، چاپ اول، ۱۳۴۲ ش، ص۳۰۹.</ref> با این نگاه خود محمد بن خالد ثقه است و چون بقیه راویان هم ثقه هستند، سند این روایت معتبر است.
-* وهب بن وهب القاضی یکی از راویان این نماز در سند [[کتاب الامالی]] شیخ صدوق،<ref>ابن بابويه، محمد، الأمالي، تهران، کتابچی، چاپ ششم، ۱۳۷۶ش، ص۵۵۴، حدیث۱۰.</ref> [[کتاب ثواب الاعمال]] شیخ صدوق<ref>ابن بابويه، محمد، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، دار الشریف الرضض للنشر، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق، باب ثواب التنفل في ساعه الغفله، ص۴۴.</ref> و [[اعتبار کتاب تهذیب الاحکام شیخ طوسی|کتاب تهذیب الاحکام]] شیخ طوسی<ref>طوسى، محمد، تهذيب الأحكام، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۲، ص۲۴۳، حدیث۹۶۳.</ref> است. وی کذاب بوده و ثقه نیست و کتابش هم مورد اعتماد نمی‌باشد.<ref>كشى، محمد، اختيار معرفه الرجال، قم، موسسه آل البيت(ع) لإحياء التراث، چاپ اول، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۵۹۷. نجاشى، احمد، رجال النجاشي، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۴۳۰. حلى، حسن بن يوسف، رجال العلامه الحلي، قم، الشريف الرضي، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق، ص۲۶۲. اعرجى كاظمى، محسن، عده الرجال، قم، اسماعيليان، چاپ اول، ۱۴۱۵ق، ج۲، ۶۴.</ref>
+* وهب بن وهب القاضی یکی از راویان این نماز در سند [[کتاب الامالی]] شیخ صدوق،<ref>ابن بابویه، محمد، الأمالی، تهران، کتابچی، چاپ ششم، ۱۳۷۶ش، ص۵۵۴، حدیث۱۰.</ref> [[کتاب ثواب الاعمال]] شیخ صدوق<ref>ابن بابویه، محمد، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، دار الشریف الرضض للنشر، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق، باب ثواب التنفل فی ساعه الغفله، ص۴۴.</ref> و [[اعتبار کتاب تهذیب الاحکام شیخ طوسی|کتاب تهذیب الاحکام]] شیخ طوسی<ref>طوسی، محمد، تهذیب الأحکام، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق، ج۲، ص۲۴۳، حدیث۹۶۳.</ref> است. وی کذاب بوده و ثقه نیست و کتابش هم مورد اعتماد نمی‌باشد.<ref>کشی، محمد، اختیار معرفه الرجال، قم، مؤسسه آل البیت(ع) لإحیاء التراث، چاپ اول، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۵۹۷. نجاشی، احمد، رجال النجاشی، قم، مؤسسه النشر الإسلامی، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۴۳۰. حلی، حسن بن یوسف، رجال العلامه الحلی، قم، الشریف الرضی، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق، ص۲۶۲. اعرجی کاظمی، محسن، عده الرجال، قم، اسماعیلیان، چاپ اول، ۱۴۱۵ق، ج۲، ۶۴.</ref>
-* در سید بن طاووس در کتاب فلاح السائل و نجاح المسائل؛ <ref>ابن طاووس، على، فلاح السائل و نجاح المسائل، قم، بوستان کتاب، چاپ اول، ۱۴۰۶ق، ص۲۴۵، ذكر ما يختار ذكره من الصلوات بين العشاءين بالروايات أيضا.</ref> هر چند علی بن محمد بن یوسف،<ref>نجاشى، احمد، رجال النجاشي، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۲۶۸. حلى، حسن بن يوسف، رجال العلامه الحلي، قم، الشريف الرضي، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق، ص۱۰۱. تفرشى، مصطفى، نقد الرجال، قم، موسسه آل البيت(ع) لإحياء التراث، چاپ اول، ۱۳۷۷ش، ص۳۰۲.</ref> احمد بن محمد بن محمد بن سلیمان،<ref>نجاشى، احمد، رجال النجاشي، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۸۴.</ref> علی بن الحکم<ref>طوسى، محمد، فهرست كتب الشيعه و أصولهم و أسماء المصنفين و أصحاب الأصول، قم، مكتبه المحقق الطباطبائي، چاپ اول، ۱۴۲۰ق، ص۲۶۳. حلى، حسن بن يوسف، رجال العلامه الحلي، قم، الشريف الرضي، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق، ص۹۳.</ref> و هشام بن سالم<ref>نجاشى، احمد، رجال النجاشي، قم، مؤسسه النشر الإسلامي، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۴۳۴.</ref> از روایان این نماز ثقه هستند. اما نام محمد بن حسین الْأَشْتَرُ در کتب رجال نیامده است.<ref>نمازى شاهرودى، على، مستدركات علم رجال الحديث، تهران، فرزند مولف، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ج۷، ص۴۹.</ref> عَبَّاد بن یعقوب: از اهل سنت بود و در کتب رجال سخنی بر مدح یا ذم وی وجود ندارند.<ref>حلى، حسن بن يوسف، رجال العلامه الحلي، قم، الشريف الرضي، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق، ص۲۴۳.</ref>
+* در سید بن طاووس در کتاب فلاح السائل و نجاح المسائل؛<ref>ابن طاووس، علی، فلاح السائل و نجاح المسائل، قم، بوستان کتاب، چاپ اول، ۱۴۰۶ق، ص۲۴۵، ذکر ما یختار ذکره من الصلوات بین العشاءین بالروایات أیضا.</ref> هر چند علی بن محمد بن یوسف،<ref>نجاشی، احمد، رجال النجاشی، قم، مؤسسه النشر الإسلامی، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۲۶۸. حلی، حسن بن یوسف، رجال العلامه الحلی، قم، الشریف الرضی، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق، ص۱۰۱. تفرشی، مصطفی، نقد الرجال، قم، مؤسسه آل البیت(ع) لإحیاء التراث، چاپ اول، ۱۳۷۷ش، ص۳۰۲.</ref> احمد بن محمد بن محمد بن سلیمان،<ref>نجاشی، احمد، رجال النجاشی، قم، مؤسسه النشر الإسلامی، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۸۴.</ref> علی بن الحکم<ref>طوسی، محمد، فهرست کتب الشیعه و أصولهم و أسماء المصنفین و أصحاب الأصول، قم، مکتبه المحقق الطباطبائی، چاپ اول، ۱۴۲۰ق، ص۲۶۳. حلی، حسن بن یوسف، رجال العلامه الحلی، قم، الشریف الرضی، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق، ص۹۳.</ref> و هشام بن سالم<ref>نجاشی، احمد، رجال النجاشی، قم، مؤسسه النشر الإسلامی، چاپ ششم، ۱۳۶۵ش، ص۴۳۴.</ref> از روایان این نماز ثقه هستند. اما نام محمد بن حسین الْأَشْتَرُ در کتب رجال نیامده است.<ref>نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، تهران، فرزند مؤلف، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ج۷، ص۴۹.</ref> عَبَّاد بن یعقوب: از اهل سنت بود و در کتب رجال سخنی بر مدح یا ذم وی وجود ندارند.<ref>حلی، حسن بن یوسف، رجال العلامه الحلی، قم، الشریف الرضی، چاپ دوم، ۱۴۰۲ق، ص۲۴۳.</ref>
-* کفعمی در [[مصباح المتهجد|کتاب المصباح]]، برای این روایت سلسله سندی ذکر نکرده است.<ref>كفعمى، ابراهيم، المصباح(جنه الأمان الواقيه)، قم، دار الرضی(زاهدی)، چاپ دوم، ۱۴۰۵ق، ص۳۹۸. طباطبايي يزدي، محمد کاظم، العروه الوثقي، قم، دفتر انتشارات اسلامي، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۲۴۷.</ref>
+* کفعمی در [[مصباح المتهجد|کتاب المصباح]]، برای این روایت سلسله سندی ذکر نکرده است.<ref>کفعمی، ابراهیم، المصباح (جنه الأمان الواقیه)، قم، دار الرضی (زاهدی)، چاپ دوم، ۱۴۰۵ق، ص۳۹۸. طباطبایی یزدی، محمد کاظم، العروه الوثقی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۲۴۷.</ref>
 با توجه به معتبر بودن سند شیخ صدوق در کتاب معانی الاخبار و کتاب علل الشرائع، سندهای دیگر این حدیث را هم می‌توان به عنوان موید این حدیث پذیرفت و معتبر و صحیح بودن نماز غفیله را ثابت کرد.
-==منابع==
+== منابع ==
-<references />
+{{پانویس|۲}}
 {{شاخه
   | شاخه اصلی = حدیث
   | شاخه فرعی۱ = مستحبات
   | شاخه فرعی۲ =
   | شاخه فرعی۳ =
 }}
 {{تکمیل مقاله
   | شناسه = شد
   | تیترها = شد
   | ویرایش =
   | لینک‌دهی = شد
   | ناوبری =
   | نمایه =
   | تغییر مسیر = شد
   | ارجاعات =
   | بازبینی =
   | تکمیل =
   | اولویت = ج
   | کیفیت = ب
 }}
 {{پایان متن}}