زینت آشکار در آیه ۳۱ سوره نور: تفاوت میان نسخه‌ها

زینت هم به اندام زن اطلاق می‌شود و هم به زیورآلات و آرایش. بعضی‌ها زینت آشکاری را که می‌توان نمایان ساخت، صورت و دو دست تا مچ و زیورآلات و آرایش متعلق به این دو را می‌دانند. همچون سرمه، انگشتر و خضاب و دستبند و... برخی گوشواره و خلخال و جامه‌ها را هم جزء زینت آشکار می‌دانند. برخی<ref>علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، جلد ۱۵، ص۱۱۱</ref> هم زینت را فقط محل و موضع زینت می‌دانند چرا که نگاه به خود زیورآلات اشکالی ندارد. و مفسرینی<ref>سید قطب، فی ظلال القرآن، جلد چهار، ص۲۵۱۲</ref> هم هستند که معنای زینت را نسبت به هر عصر و زمان متفاوت می‌دانند.

==متن آیه==

{{قرآن بزرگ|وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِ‌هِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُ‌وجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ‌ مِنْهَا ۖ

| ترجمه = و به زنان با ايمان بگو: «ديدگان خود را [از هر نامحرمى‌] فرو بندند و پاكدامنى ورزند و زيورهاى خود را آشكار نگردانند مگر آنچه كه طبعاً از آن پيداست.

}}<br />

== مفهوم شناسی زینت‌==

آیه ۳۱ سوره نور به شرح وظائف زنان مى‏‌پردازد؛ از جمله: فرو گرفتن چشم از نامحرم، پوشش خود در مقابل نامحرمان، آشکار نکردن زینت‌های خود بر نامحرمان.<ref>مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران ، دار الكتب الإسلاميه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص۴۳۸.</ref> در این آیه آشکار شدن برخی از زینت‌ها استثنا شده است: {{قرآن| وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا ما ظَهَرَ مِنْها|ترجمه= و نبايد زينت خود را آشكار سازند جز آن مقدار كه آشکار است.}}

مفسران در معنای زينت، دو دیدگاه دارند:

# بعضى آن را به معنى محل زينت گرفته‌‏اند(اندام زن)، زيرا آشكار كردن خود زينت مانند گوشواره، دستبند و بازوبند و ... به تنهايى مانعى ندارد.<ref>طباطبايى، محمدحسين، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه: محمد باقر موسوی همدانی، قم، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش، ج۱۵، ص۱۵۶. مغنيه، محمدجواد، التفسير الكاشف، ترجمه: موسی دانش، قم، بوستان كتاب، چاپ اول، ۱۳۷۸ش، ج۵، ص۶۷۸.</ref> زينت به اين معنى كمتر اطلاق مى‏‌شود.<ref>مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران ، دار الكتب الإسلاميه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص۴۳۸.</ref>

# بعضى ديگر آن را به معنى خود زينت آلات گرفته‏‌اند كه روى بدن قرار گرفته باشد. طبيعى است كه آشكار كردن چنين زينتى توام با آشكار كردن اندامى است كه زينت بر آن قرار دارد.<ref>امامى، عبدالنبى، فرهنگ قرآن، اخلاق حميده، قم، مطبوعات دينى، چاپ اول، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۳۲۹.</ref>

تفسیر نمونه بعد از نقل دیدگاه‌ها، مراد از زینت را همان زیور آلات می‌داند که زنان حق ندارند زينت‌هاي پنهانى را آشكار سازند هر چند اندام‌شان نمايان نشود و به اين ترتيب آشكار كردن لباس‌هاى زينتى مخصوصى را كه در زير لباس عادى يا چادر مى‏‌پوشند مجاز نيست، چرا كه قرآن از ظاهر ساختن چنين زينت‌هايى نهى كرده است.<ref>مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران ، دار الكتب الإسلاميه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص۴۳۹.</ref>

زينت زنان طبق آیه ۳۱ سوره نور دو قسم است: زینت پنهان که پوشیدن آن در مقابل نامحرم واجب است.<ref>{{قرآن|وَ لا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَ‏}}</ref> زينت آشكار که لازم نيست پوشيده شود.<ref>{{قرآن| إِلَّا ما ظَهَرَ مِنْها}}</ref>

مفسران سه دیدگاه در باره زينت آشكار دارند:

# لباس: بدن زن عورت است و پوشاندن آن لازم و فقط لباس است که دیدن آن توسط نامحرم ایرادی ندارد. ‏<ref>فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله، كنز العرفان فى فقه القرآن، تهران، مرتضوى، چاپ اول، ۱۳۷۳ش، ج۲، ص۲۲۲.</ref>

# سرمه، انگشترى و حنای بر دست. <ref>نهاوندى، محمد، نفحات الرحمن فى تفسير القرآن، قم، موسسه البعثه، مركز الطباعه و النشر، چاپ اول، ۱۳۸۶ش، ج۴، ص۴۲۹.</ref>

# صورت و كف دست‌ها: فقها در واجب بودن حجاب گفته‌اند که پوشش دست‌ها و صورت از نامحرم لازم نیست.<ref>مغنيه، محمدجواد، التفسير الكاشف، ترجمه: موسی دانش، قم، بوستان كتاب، چاپ اول، ۱۳۷۸ش، ج۵، ص۶۷۸.</ref>

زینت آشکار شامل هر سه دیدگاه می‌شود و زن می‌تواند لباس، صورت، دست‌ها و زینت‌های معمولی بر آن‌ها را از نامحرم نپوشاند. <ref>صادقى تهرانى، محمد، الفرقان فى تفسير القرآن بالقرآن و السنه، قم، فرهنگ اسلامى، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق، ج۲۱، ص۱۱۰.</ref>

==منابع==

{{پانویس}}

  | بازبینی نویسنده =