automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
#استفاده نبردن از تفسیر به حداکثر در متن ترجمه.<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، «ترجمه فارسی (خرمشاهی)»، دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، ناهید و دوستان، ۱۳۹۳ش، ص۵۵۲ و ۵۵۳.</ref> | #استفاده نبردن از تفسیر به حداکثر در متن ترجمه.<ref>خرمشاهی، بهاءالدین، «ترجمه فارسی (خرمشاهی)»، دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، به کوشش بهاءالدین خرمشاهی، ناهید و دوستان، ۱۳۹۳ش، ص۵۵۲ و ۵۵۳.</ref> | ||
[[محمدعلی کوشا]] مترجم قرآن، درباره ویژگیهای ترجمه خرمشاهی گفته است: «استواری و پختگی در نثر، قلت حجم و کثرت معنا، و معادلیابیهای نوین و خوشخوان از ویژگیهای این ترجمه است».<ref>کوشا،محمدعلی، پژوهشی در ترجمه های برتر قرآن کریم، رشت، کتاب مبین، ۱۳۸۹شش، ص۱۳۸.</ref> | [[محمدعلی کوشا]] مترجم قرآن، درباره ویژگیهای ترجمه خرمشاهی گفته است: «استواری و پختگی در نثر، قلت حجم و کثرت معنا، و معادلیابیهای نوین و خوشخوان از ویژگیهای این ترجمه است».<ref>کوشا،محمدعلی، پژوهشی در ترجمه های برتر قرآن کریم، رشت، کتاب مبین، ۱۳۸۹شش، ص۱۳۸.</ref> برخی گفتهاند اصلیترین اشکال مترجم در پانوشتها، روش و متد اوست. وی در اعتنا و اتکا به منابع و مآخذ غیرمعتبر، بدون توجه به جایگاه کتب تفسیری و مفسیرین و حتی بدون بررسی اجمالی احوالات آنها، در موارد متعددی به گزینش روایات تفسیری مهم و خطیر دست زده است. این اشکال روشی، موجب آشفتگی و بی اعتباری محتوای متون تفسیری شده است.<ref>فرج پور، مرتضی، «نقد و بررسی کتاب «قرآن کریم: ترجمه، توضیحات و واژنامه» اثر بهاءالدین خرمشاهی»، فصلنامه امامت پژوهی، شماره۲، سال ۱۳۹۲ش، ص۲۴۲ و ۲۴۳.</ref> | ||
== چاپ == | == چاپ == |