۲٬۱۶۳
ویرایش
(←پناه بردن به خدا: اصلاح ارقام) |
|||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
=== پناه بردن به خدا === | === پناه بردن به خدا === | ||
پناه بردن به [[خدا]] عامل دیگری است که موجب امنیت معنوی در انسان میشود؛ زیرا یکی از خصوصیتهای انسان این است که وقتی شرّی متوجه او میشود، او را به هراس انداخته و سبب احساس ضعف و ترس او میشود. در چنین حالتی انسان نیازمند پناهگاهی است که با پناه بردن به او آرامش پیدا کرده و احساس امنیت نماید. این پناهگاه باید صلاحیتهایی را دارا باشد، توانایی دفع آن شرّ را داشته باشد و بتواند انسان را حفظ کرده و پناه دهد. طبق [[آیات قرآن]] بهترین پناه برای انسان، خدا است، خداوند آفریننده انسان است و تمام کارها و تدبیر امور انسان در دست او است. اوست که میتواند تمام احتیاجات انسان را برطرف کرده و بدیها را از انسان دفع کند.<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسه اعلمی، ج۲۰، | پناه بردن به [[خدا]] عامل دیگری است که موجب امنیت معنوی در انسان میشود؛ زیرا یکی از خصوصیتهای انسان این است که وقتی شرّی متوجه او میشود، او را به هراس انداخته و سبب احساس ضعف و ترس او میشود. در چنین حالتی انسان نیازمند پناهگاهی است که با پناه بردن به او آرامش پیدا کرده و احساس امنیت نماید. این پناهگاه باید صلاحیتهایی را دارا باشد، توانایی دفع آن شرّ را داشته باشد و بتواند انسان را حفظ کرده و پناه دهد. طبق [[آیات قرآن]] بهترین پناه برای انسان، خدا است، خداوند آفریننده انسان است و تمام کارها و تدبیر امور انسان در دست او است. اوست که میتواند تمام احتیاجات انسان را برطرف کرده و بدیها را از انسان دفع کند.<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسه اعلمی، ج۲۰، ص۳۹۵.</ref> | ||
پناه بردن به خداوند یکی از اموزههای قرآنی است: {{قرآن|قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ| ترجمه= بگو پناه میبرم به پروردگار مردم|سوره = ناس| آیه =۱}} خداوند قدرتی گسترده دارد و میتواند به کسی که تقاضای پناهندگی کند، پناه بدهد. {{قرآن|«مَلِکِ النَّاسِ| ترجمه= مالک و حاکم مردم.|سوره = ناس| آیه= ۲}} اگر در اثر تقوا و ترس از خدا برای انسان دغدغهها و نگرانیهایی پیدا شود، (مثل ترس از جهنم) پناه بردن به خدا موجب آرامش و امنیت معنوی میگردد. لازمه معبودیت پناه بردن به خداوند از روی اخلاص است؛ بهگونهای که کسی را نخواند و به کسی امید نداشته باشد و در حوائجش به کسی غیر از او مراجعه نکند.<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسه اعلمی، ج۲۰، ص۴۵۸.</ref> | پناه بردن به خداوند یکی از اموزههای قرآنی است: {{قرآن|قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ| ترجمه= بگو پناه میبرم به پروردگار مردم|سوره = ناس| آیه =۱}} خداوند قدرتی گسترده دارد و میتواند به کسی که تقاضای پناهندگی کند، پناه بدهد. {{قرآن|«مَلِکِ النَّاسِ| ترجمه= مالک و حاکم مردم.|سوره = ناس| آیه= ۲}} اگر در اثر تقوا و ترس از خدا برای انسان دغدغهها و نگرانیهایی پیدا شود، (مثل ترس از جهنم) پناه بردن به خدا موجب آرامش و امنیت معنوی میگردد. لازمه معبودیت پناه بردن به خداوند از روی اخلاص است؛ بهگونهای که کسی را نخواند و به کسی امید نداشته باشد و در حوائجش به کسی غیر از او مراجعه نکند.<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسه اعلمی، ج۲۰، ص۴۵۸.</ref> |
ویرایش