trustworthy
۲٬۵۹۶
ویرایش
استحباب و فضیلت سرپرستی یتیم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←تشویق به یتیم‌نوازی در روایات
(←تشویق به یتیم‌نوازی در روایات: اصلاح ارقام) |
|||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
یتیم‌نوازی یکی از سفارش‌های [[امیرالمؤمنین|امیرمومنان علی(ع)]] پس از ضربت خوردن در محراب عبادت بود: {{متن عربی|وَ اللَّهَ اللَّهَ فِي الْأَيْتَامِ فَلَا تَعِرَّ أَفْوَاهُهُمْ وَ لَا يَضِيعُوا بِحَضْرَتِكُمْ <ref>نهج البلاغه، نامه ۴۷. کلینى، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق: غفارى، على اکبر و محمد آخوندى، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۷، ص۵۱.</ref>| ترجمه=خدا را خدا را درباره یتیمان، آنان را گاهى سیر و گاهى گرسنه مگذارید، مباد که در کنار شما تباه شوند.}} | یتیم‌نوازی یکی از سفارش‌های [[امیرالمؤمنین|امیرمومنان علی(ع)]] پس از ضربت خوردن در محراب عبادت بود: {{متن عربی|وَ اللَّهَ اللَّهَ فِي الْأَيْتَامِ فَلَا تَعِرَّ أَفْوَاهُهُمْ وَ لَا يَضِيعُوا بِحَضْرَتِكُمْ <ref>نهج البلاغه، نامه ۴۷. کلینى، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق: غفارى، على اکبر و محمد آخوندى، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق، ج۷، ص۵۱.</ref>| ترجمه=خدا را خدا را درباره یتیمان، آنان را گاهى سیر و گاهى گرسنه مگذارید، مباد که در کنار شما تباه شوند.}} | ||
امیرمومنان علی | امیرمومنان علی(ع): از رسول خدا شنیدم که می‌فرمود: {{متن عربی|مَنْ عَالَ يَتِيماً حَتَّى يَسْتَغْنِيَ أَوْجَبَ اللَّهُ لَهُ الْجَنَّةَ كَمَا أَوْجَبَ لآِكِلِ مَالِ الْيَتِيمِ النَّار <ref>ابن بابويه، محمد بن على، من لا يحضره الفقيه، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1413ق، ج4، ص190.</ref> |ترجمه=هركس يتيمى را در پناه خود بگيرد تا روى پاى خود بهايستد، خداوندبهشت را بر او واجب خواهد كرد، همانطور كه دوزخ را براى خورندگان مال يتيم واجب كرده است.}} | ||
امام صادق(ع) | [[امام باقر(ع)]]: {{متن عربی|أَرْبَعٌ مَنْ كُنَّ فِيهِ بَنَى اللَّهُ لَهُ بَيْتاً فِي الْجَنَّةِ مَنْ آوَى الْيَتِيمَ وَ رَحِمَ الضَّعِيفَ وَ أَشْفَقَ عَلَى وَالِدَيْهِ وَ أَنْفَقَ عَلَيْهِمَا وَ رَفَقَ بِمَمْلُوكِهِ <ref>برقى، احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، قم، دار الکتب الاسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۷۱ ق، ج۱، ص۸، ح۲۳.</ref>|ترجمه= چهار خصلت در هر کس باشد خداوند در بهشت برايش منزلگاه بنا مي‌کند: کسي که يتيمي را سرپرستي کند، بر افراد ضعيف و ناتوان تَرَحُّم و مهرباني نمايد، به والدين خود مهر بورزد و با زيردستانش نرم‌خو و باعطوفت باشد.}} | ||
[[امام صادق(ع)]]: {{متن عربی|ما مِن عَبدٍ يَمَسحُ يَدهُ علي رأسِ يتيمٍ رحمةً لَهُ اِلاّ اَعطاهُ اللهُ بِكُلِّ شَعرةٍ نوراً يَومَ القِيامةِ<ref>بابويه، محمد بن على، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، قم، دار الشریف الرضی للنشر، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق، ص۱۹۹.</ref>| ترجمه= هر کس بر سر يتيمي دست ترحم و عطوفت بِکِشد خداوند به تعداد هر مويي، نوري در قيامت به او عطا خواهد فرمود.}} | |||
== مطالعه بیشتر == | == مطالعه بیشتر == | ||