trustworthy
۲٬۵۶۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
نشانه دیگری که خدا برای بندگان رحمان بیان فرموده، عبادت و شب زندهداری است: {{قرآن|وَ الَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَ قِياما|ترجمه= و کسانی که در حال سجده و قیام برای پروردگارشان شبزندهداری میکنند.|سوره= فرقان|آیه=۶۴}} | نشانه دیگری که خدا برای بندگان رحمان بیان فرموده، عبادت و شب زندهداری است: {{قرآن|وَ الَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَ قِياما|ترجمه= و کسانی که در حال سجده و قیام برای پروردگارشان شبزندهداری میکنند.|سوره= فرقان|آیه=۶۴}} | ||
نکته دیگر این آیه، [[اخلاص]] در عبادت است: {{قرآن|يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ}} این شـب | نکته دیگر این آیه، [[اخلاص]] در عبادت است: {{قرآن|يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ}} این [[شبزندهداری در قرآن|شـب زندهداری]]، خالص برای خدا است؛ عبادتها وقتی ارزشمندند که خلوص در آنها باشد. زمانی که مردم در خواب فرو رفتهاند، جائي براي [[ریا در عبادت|ريا]] نيست و در این زمان، از خواب خوش گذشتن و به خوش تر از آن رو آوردن؛ يعني قيام و قعود براي خدا و ذکر خدا، نشانه خالص شدن است.<ref>مكارم شيرازى، ناصر، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلاميه، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش، ج۱۵، ص۱۵۰.</ref> [[امیرالمؤمنین|امیرمومنان علی(ع)]] در خطبۀ [[اوصاف اهل تقوا در قرآن|متّقین]] میفرماید: {{متن عربی|أَمَّا اللَّيْلَ فَصَافُّونَ أَقْدَامَهُمْ <ref>شريف رضي، محمد بن حسين، نهج البلاغة (صبحي صالح)، قم، هجرت، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۳۰۴، خطبه۱۹۳.</ref> |ترجمه= در شب برای عبادت قیام میکنند و همواره بر پا میایستند.}} | ||
=== ۴. درخواست رهایی از عذاب جهنم === | === ۴. درخواست رهایی از عذاب جهنم === |