اصحاب عقبه: تفاوت میان نسخه‌ها

آن افراد صورت خود را با پارچه‌ای پوشانده بوده و قابل شناسایی نبودند. پیامبر(ص) پس از عبور از گردنه، همه آنها را به نام خود و پدرانشان نام برد و حذیفه را از نقشه آنان آگاه کرد. حذیفه از رسول خدا(ص) اجازه خواست که آنها مجازات شوند؛ ولی پیامبر(ص) اجازه نداد. بنا بر برخی گزارش‌ها، حتی اجازه نداد حذیفه نام آنها را فاش کند؛ از این رو، حذیفه را از اسراری آگاه می‌دانستند که دیگران از آن با خبر نبودند.<ref>ابوزهره، محمد، خاتم پیامبران، ترجمه حسین صابری، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۳۷۳، ج۲، ص۴۳۶–۴۳۲؛ قمی، عباس، منتهی الآمال، قم، انتشارات هجرت، ۱۳۷۳، ج۱، ص۱۸۰.</ref> پس از [[رحلت پیامبر اکرم(ص)]]، هنگامی که حذیفه در [[نماز جماعت|نماز جماعتی]] شرکت نمی‌کرد، گفته می‌شد امام جماعت آن نماز، جزء منافقان است.<ref>ابوزهره، محمد، خاتم پیامبران، ترجمه حسین صابری، مشهد، آستان قدس رضوی، ۱۳۷۳، ج۲، ص۴۳۶ ؛ قمی، عباس، منتهی الآمال، قم، انتشارات هجرت، ۱۳۷۳، ج۱، ص۱۸۰.</ref>