automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
در اهمیت و ضرورت سیاست افزایش جمعیت برای کشورهای مختلف از جمله کشور ایران تردیدی وجود ندارد و سیاستهای فرزندآوری تنها معطوف به اقشار آسیبپذیر جامعه نبوده و مؤثر و کارآمد بودن این سیاستها در گرو به کار گرفتن سیاستهای حمایتی و تشویقی است و اقشار آسیبپذیر در این زمینه باید مورد حمایت ویژه قرار بگیرند. | |||
ضرورت غیرقابل انکار سیاست افزایش جمعیت | |||
معضل کاهش جمعیت، به عنوان یک معضل اجتماعی دنیای امروز را تهدید میکند و کشورهای پیشرفته و توسعه یافته جهان بیشتر با آن دست به گریبان هستند. از این جهت سیاست افزایش جمعیت، سیاستی پذیرفته شده در میان کشورها بوده و اهمیت و جایگاه جمعیت و نیروی انسانی در قدرت و استحکام یک کشور قابل انکار نیست و کشورهایی که با کاهش نرخ باروری روبرو هستند، تلاش میکنند با اقدامات و سیاستهای مختلف تشویقی و حمایتی، این نرخ را افزایش دهند. | |||
الف. سیاست جمعیتی و تحقق فرزند آوری، نیازمند فرهنگ سازی، آگاهی بخشی به افراد جامعه، تبیین ضرورت و اهمیت آن و در نظر گرفتن سیاستهای تشویقی و حمایتی و فراهم نمودن زمینهها و شرایط آن است و با صرف مطالبه و خواست یک کشور یا صدور بخشنامه، دستور و توصیه و مانند آن تحقق پیدا نخواهد کرد. از این رو هرگونه برنامهریزی در این خصوص، نیازمند ارایه راهکارهای منطقی و مشخص و تعریف سیاستها و اقدامات تشویقی و حمایتی است. هر کشوری که به دنبال افزایش نرخ جمعیت و فرزند آوری است باید بسترهای مناسب آن را نیز فراهم نماید تا خانوادهها و جوانان تشویق به فرزندآوری شوند. از این جهت نباید تصور کرد که در کشور ما تنها به مسئله فرزندآوری و مسئولیت خانوادهها و مردم توجه شده و حاکمیت هیچ وظیفه و مسئولیتی در قبال آن ندارد. ابلاغ سیاستهای کلی جمعیت از سوی مقام معظم رهبری با این هدف صورت گردید. ایشان در این ابلاغیه چنین مرقوم فرمودند: «با عنایت به اهمیّت مقوله جمعیّت در اقتدار ملّی و با توجه به پویندگی، بالندگی و جوانی جمعیّت کنونی کشور به عنوان یک فرصت و امتیاز و در جهت جبران کاهش نرخ رشد جمعیّت و نرخ باروری در سالهای گذشته، سیاستهای کلی جمعیّت ابلاغ میگردد. با در نظر داشتن نقش ایجابی عامل جمعیّت در پیشرفت کشور لازم است برنامهریزیهای جامع برای رشد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور متناسب با سیاستهای جمعیّتی انجام گیرد. همچنین ضروری است با هماهنگی و تقسیم کار بین ارکان نظام و دستگاههای ذیربط در این زمینه، اقدامات لازم با دقّت، سرعت و قوّت صورت گیرد و نتایج رصد مستمر اجرای سیاستها گزارش شود.» | |||
الف. سیاست جمعیتی و تحقق فرزند آوری، نیازمند فرهنگ سازی، آگاهی بخشی به افراد جامعه، تبیین ضرورت و اهمیت آن و در نظر گرفتن سیاستهای تشویقی و حمایتی و فراهم نمودن زمینهها و شرایط آن است و با صرف مطالبه و خواست یک کشور یا صدور بخشنامه، دستور و توصیه و مانند آن تحقق پیدا نخواهد کرد. از این رو | |||
== سیاستهای کلی جمعیت == | |||
# ارتقاء پویایی، بالندگی و جوانی جمعیّت با افزایش نرخ باروری به بیش از سطح جانشینی. | # ارتقاء پویایی، بالندگی و جوانی جمعیّت با افزایش نرخ باروری به بیش از سطح جانشینی. | ||
# رفع موانع ازدواج، تسهیل و ترویج تشکیل خانواده و افزایش فرزند، کاهش سن ازدواج و حمایت از زوجهای جوان و توانمندسازی آنان در تأمین هزینههای زندگی و تربیت نسل صالح و کارآمد. | # رفع موانع ازدواج، تسهیل و ترویج تشکیل خانواده و افزایش فرزند، کاهش سن ازدواج و حمایت از زوجهای جوان و توانمندسازی آنان در تأمین هزینههای زندگی و تربیت نسل صالح و کارآمد. | ||
خط ۳۶: | خط ۲۹: | ||
# تشویق ایرانیان خارج از کشور برای حضور و سرمایهگذاری، و بهرهگیری از ظرفیتها و تواناییهای آنان. | # تشویق ایرانیان خارج از کشور برای حضور و سرمایهگذاری، و بهرهگیری از ظرفیتها و تواناییهای آنان. | ||
# تقویت مؤلفههای هویتبخش ملی (ایرانی، اسلامی، انقلابی) و ارتقاء وفاق و همگرایی اجتماعی در پهنه سرزمینی بویژه در میان مرزنشینان؛ و ایرانیان خارج از کشور. | # تقویت مؤلفههای هویتبخش ملی (ایرانی، اسلامی، انقلابی) و ارتقاء وفاق و همگرایی اجتماعی در پهنه سرزمینی بویژه در میان مرزنشینان؛ و ایرانیان خارج از کشور. | ||
# رصد مستمر سیاستهای جمعیّتی در ابعاد کمّی و کیفی با ایجاد سازوکار مناسب و تدوین شاخصهای بومی توسعه انسانی و انجام پژوهشهای جمعیّتی و توسعه انسانی.<ref>ابلاغ سیاستهای کلی «جمعیت»؛ farsi.khamenei.ir/news-content?id=۲۶۴۴؛ تاریخ انتشار۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۳</ref> | |||
کاهش نرخ جمعیت در کشور تهدید و خطری برای آینده همه کشور است و آسیب آن بسیار بیشتر از آسیب احتمالی است که متوجه این اقشار خواهد شد و به استناد آن منطقی نیست اصل ضرورت و اهمیت سیاست افزایش جمعیت را زیر سؤال برد و تهدیدها و خطرات کاهش نرخ جمعیت را نادیده گرفت، این سیاستها باید به صورت جدی در دستور کار مسئولان قرار بگیرد و طرحهای حمایتی و تشویقی لازم دنبال شود و نسبت به وضعیت اقشار آسیبپذیر توجه بیشتری صورت بگیرد. | |||
نتیجهگیری | نتیجهگیری |