۲٬۱۴۴
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
خداوند متعال در آیات ۱۱ الی ۱۸ سوره نور به جامعه اسلامی هشدار میدهد که اگر کسی را متهم به خلاف کردند نباید باور کنید بلکه بگویید چنین سخنانی دروغ است.<ref>قرشی، علی اکبر، تفسير أحسن الحديث، تهران، بنياد بعثت، چاپ سوم، ۱۳۷۷ش، ج۷، ص۱۸۷.</ref> | خداوند متعال در آیات ۱۱ الی ۱۸ سوره نور به جامعه اسلامی هشدار میدهد که اگر کسی را متهم به خلاف کردند نباید باور کنید بلکه بگویید چنین سخنانی دروغ است.<ref>قرشی، علی اکبر، تفسير أحسن الحديث، تهران، بنياد بعثت، چاپ سوم، ۱۳۷۷ش، ج۷، ص۱۸۷.</ref> | ||
خداوند متعال در این آیات بر مؤمنان میفرماید: | خداوند متعال در این آیات بر مؤمنان میفرماید: {{قرآن|ترجمه= ... چرا وقتی که آن را شنیدید، مؤمنین و مؤمنات بر خود حسن ظن نکردند و چرا نگفتند: این دروغ آشکار است؟! چرا بر آن گفته چهار شاهد نیاوردند و چون چهار شاهد نیاوردند، آنها نزد خدا دروغگویانند. اگر فضل و رحمت خدا در دنیا و آخرت بر شما نبود، حتماً درباره دروغی که به آن اقدام کردید، شما را عذابی بزرگ میرسید. وقتی که آن دروغ را با زبان اخذ میکردید و چیزی را که به آن علم نداشتید با دهان میگفتید و آن را آسان میپنداشتید با آنکه نزد خدا بزرگ بود. وقتی که آن را شنیدید چرا نگفتید: ما را نرسد که این سخن بگوئیم: خدایا پاکی تو، این بهتان بزرگی است... .}} | ||
== مصادیق قذف در فقه == | == مصادیق قذف در فقه == | ||
نسبت زنا و لواط در فقه اسلامی موجب حد قذف میباشد. اما نسبت به [[سحق]] و بقيه فواحش موجب حدّ قذف نمىباشد. البته امام(ع) حق تعزير | نسبت زنا و لواط در فقه اسلامی موجب حد قذف میباشد. اما نسبت به [[سحق]] و بقيه فواحش موجب حدّ قذف نمىباشد. البته امام(ع) حق تعزير نسبتدهنده به آنها را دارد. در قذف معتبر است كه به لفظ صريح يا ظاهرى باشد كه بر آن اعتماد شود. مانند قول: «تو زنا كردى» يا «تو لواط نمودى» يا «تو زناكارى» يا «لواط كنندهاى» يا «به تو لواط شده» يا «در دبر تو دخول شده» يا «اى زناكار» يا «اى لواط كننده» و مانند اينها از آنچه كه صريحا يا با ظاهر مورد اعتماد، اين معنى را ادا نمايد.<ref>خمینی، سید روح الله، ترجمه تحرير الوسيلة، قم، جامعه مدرسین، ج۴، ص۲۰۳</ref> | ||
قذف، به اقرار ثابت مىشود و بنا بر احوط معتبر است كه دو مرتبه باشد. | قذف، به اقرار ثابت مىشود و بنا بر احوط معتبر است كه دو مرتبه باشد. در اقرار کننده، [[سن بلوغ|بلوغ]] و عقل و اختيار و قصد شرط است. و نيز به شهادت دو شاهد عادل ثابت مىشود. تهمت زننده -مرد باشد يا زن- و به طور متوسط در شدت به طورى كه به زدن در زنا نرسد، زده مىشود و روى لباس عاديش زده مىشود و برهنه نمىشود و تمام تن او به غير از سر و صورت و عورت زده مىشود.<ref>خمینی، سید روح الله، ترجمه تحرير الوسيلة، قم، جامعه مدرسین، ج۴، ص۲۰۹</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} |
ویرایش