|
|
خط ۳۸: |
خط ۳۸: |
| | نسخه الکترونیکی = | | | نسخه الکترونیکی = |
| }} | | }} |
| شناسه
| | '''الاستبصار''' نوشته شیخ طوسی، از کتب حدیثی مهم و مشهور که از کتب اربعه شیعه شمرده میشود. |
|
| |
|
| == معرفی == | | == معرفی == |
خط ۴۸: |
خط ۴۸: |
|
| |
|
| == مؤلف == | | == مؤلف == |
| طوسی، محمدبن حسنبن علی، ملقّب به شیخ الطائفه، کنیه اش ابوجعفر، فقیه، محدّث و متکلم امامی قرن پنجم. طوسی. تولد:۳۸۵ق.
| | شیخ طوسی (۳۸۵-۴۶۰ق) ملقّب به شیخ الطائفه،محدّث، فقیه، اصولی، متکلّم، مفسّر و رجالی قرن پنجم است.<ref>احمدی نورآبادی، مهدی؛ رحمتی، محمدکاظم، تاریخ حدیث شیعه در سدههای چهارم تا هفتم هجری، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۸۹ش، ص۱۵۴.</ref> وی ۴۱ سال در بغداد زیست و به تألیف و تدریس و تربیت شاگردان پرداخت. او در محلهٔ شیعهنشین کرخ در بغداد سکونت داشت. مهمترین و تأثیرگذارترین استادان طوسی، شیخ مفید (متوفی ۴۱۳) و سید مرتضی (متوفی۴۳۶) بودند. شیخ طوسی آثار بسیار زیادی را در حوزههای گوناگون علوم دینی تألیف و تصنیف کرد. التبیان فی تفسیر القرآن، تهذیب الاحکام، الاستبصار فی ما اختلف من الاخبار، المبسوط، فهرست کتب الشیعة و اصولهم و أسماء المصنفین، از آثار اوست. در برخی موضوعات، شیخ طوسی پیشگام علمای شیعه است. برای نمونه، او نخستین کس در میان شیعه است که تفسیری جامع بر سراسر قرآن نگاشت و کتابی تفصیلی در اصول فقه نوشت.<ref>عمادی حائری، سیدمحمد، «طوسی»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ذیل مدخل.</ref> |
|
| |
|
| پس از سید مرتضی، زعامت شیعیان به شیخ طوسی رسید. وی ۴۱ سال در بغداد زیست و به تألیف و تدریس و تربیت شاگردان پرداخت. او در محلهٔ شیعهنشین کرخ در بغداد سکونت داشت. شیخ طوسی در ۲۲ محرّم سال ۴۶۰ در غری (نجف) درگذشت. مشایخ و استادان. مهمترین و تأثیرگذارترین استادان طوسی، شیخ مفید (متوفی ۴۱۳) و سید مرتضی (متوفی۴۳۶) در فقه و کلام بودند. شیخ طوسی آثار بسیار زیادی را در حوزههای گوناگون علوم دینی تألیف و تصنیف کرد. التبیان فی تفسیر القرآن، تهذیب الاحکام، الاستبصار فی ما اختلف من الاخبار، المبسوط، فهرست کتب الشیعة و اصولهم و أسماء المصنفین، از آثار اوست. در برخی موضوعات، شیخ طوسی پیشگام علمای شیعه است. برای نمونه، او نخستین کس در میان شیعه است که تفسیری جامع بر سراسر قرآن نگاشت (رجوع کنید به طوسی، التبیان، ج۱، ص۱؛ همو، فهرست، ص۴۵۰؛ نیز رجوع کنید به قزوینی رازی، ص۲۱۲، که به تفسیر چند جلدی او اشاره کرده ا ست) و کتابی تفصیلی در اصول فقه نوشت.<ref>عمادی حائری، سیدمحمد، «طوسی»، دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، ذیل مدخل.</ref>
| | شیخ طوسی نویسنده دو کتاب از [[کتب اربعه شیعه]] است.<ref>مطهری، مرتضی، کلیات علوم اسلامی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۸ش، ص۳۱۹.</ref> گفته شده که شیخ طوسی علاوه بر جایگاه علمی برجستهای که در تألیف آثار شیعی و تربیت شاگردان بسیار داشت، مؤسس حوزه علمیه نجف بود؛ حوزهای که به یکی از مهمترین مراکز علمی جهان تشیع تبدیل شد.<ref>فرمانیان، مهدی و مصطفی صادقی کاشانی، نگاهی به تاریخ تفکر امامیه (از آغاز تا ظهور صفویه)، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ۱۳۹۴ش، ص۵۶.</ref> |
| [[شیخ طوسی]] (۳۸۵–۴۶۰ق) فقیه، محدث، رجالی، مفسر و متکلم برجسته شیعه، مشهور به شیخ الطائفه و نویسنده دو کتاب از [[کتب اربعه شیعه]] است.<ref>مطهری، مرتضی، کلیات علوم اسلامی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۸۸ش، ص۳۱۹.</ref> گفته شده که شیخ طوسی علاوه بر جایگاه علمی برجستهای که در تألیف آثار شیعی و تربیت شاگردان بسیار داشت، مؤسس حوزه علمیه نجف بود؛ حوزهای که به یکی از مهمترین مراکز علمی جهان تشیع تبدیل شد.<ref>فرمانیان، مهدی و مصطفی صادقی کاشانی، نگاهی به تاریخ تفکر امامیه (از آغاز تا ظهور صفویه)، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ۱۳۹۴ش، ص۵۶.</ref>
| |
| | |
| محمّد بن حسن بن علی، مکنّا به ابو جعفر و معروف به شیخ طوسی و شیخ الطائفة؛ محدّث، فقیه، اصولی، متکلّم، مفسّر و رجالی. شیخ طوسی در توس زاده شد و در سال ۴۵۸[۳] یا ۴۶۰ ق، در نجف درگذشت.[۴] وی در سال ۴۰۸ از توس به بغداد هجرت کرد و تا سال ۴۵۸ در آن جا بود. اوج گرفتن درگیریهای مذهبی در بغداد، به آتش کشیدن کتابخانه و محلّ تدریس او در محلّه کرخ را در پی داشت و وی ناگزیر، به نجف رفت.<ref>احمدی نورآبادی، مهدی؛ رحمتی، محمدکاظم، تاریخ حدیث شیعه در سدههای چهارم تا هفتم هجری، قم، مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث، ۱۳۸۹ش، ص۱۵۴.</ref>
| |
|
| |
|
| == اعتبار و جایگاه کتاب == | | == اعتبار و جایگاه کتاب == |