۶٬۸۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
== ویژگیها == | == ویژگیها == | ||
شیخ صدوق کتاب من لایحضره الفقیه را در سال ۳۶۸ق در سفر خود به خراسان در شهر بلخ نگاشته است. در منطقهای به نام ایلاق، بزرگی با اشاره به کتاب محمد بن زکریا رازی با نام من لایحضره الطبیب (کسی که به طبیب دسترسی ندارد) از شیخ صدوق میخواهد که کتابی درباره موضوعات مختلف فقه شیعه بنویسد و نام آن را من لایحضره الفقیه بگذارد تا در وقت عدم دسترسی به فقیه به آن مراجعه شود.<ref>صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۲-۳.</ref> | |||
شیخ صدوق برای کتاب من لایحضره الفقیه چهار ویژگی برشمرده است: | |||
* اینکه مطالب کتاب فتواهای فقهی او هست؛ | |||
* اینکه روایات این کتاب از نظر صدوق صحیح است؛ | |||
* اینکه صدوق محتوای کتاب خود را حجت میان خود و پروردگارش دانسته است؛ | |||
* اینکه تمام روایات این کتاب از کتابهای مرجع و قابل اعتماد گرفته شده است.<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۱، ص۳.</ref> | |||
== نقدها == | == نقدها == |
ویرایش