زمان پیدایش و تدوین دعاها: تفاوت میان نسخه‌ها

مطلق دعا همراه با هبوط حضرت آدم(ع) از بهشت به زمین بوده است، آنگاه که از عمل خویش پشیمان شده و دست به دعا برداشت. {{قرآن|فَتَلَقَّي آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِماتٍ فَتابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحيمُ| سوره = بقره| آیه =۳۷| ترجمه = سپس آدم از پروردگارش کلماتی دریافت داشت (و با آنها توبه کرد) و خداوند توبه او را پذیرفت چرا که خداوند توبه‌پذیر و مهربان است.}} البته همه این دعاها، پیش از خلقت انسان در لوح محفوظ بوده، اما دسترسی عموم مردم به این گونه ادعیه از زمان پیامبرانو اوصیای آنان و مخصوصا ائمه اطهار(ع) بوده است.  

به عنوان مثال زیارت عاشورا، از امام محمد باقر(ع) نقل شده است، اما در اصل ‌کلام قدسی است، زمانی که پیامبر(ص) به معراج رفتند در آسمان چهارم، کلمات زیارت عاشورا بر قلب ایشان الهام گردید، لیکن از آن رو که هنوز واقعه عاشورا در روی زمین رخ نداده بود، تا زمان امام محمد باقر(ع) مخفی ماند و پس از این دوران در دسترس شیعیان قرار گرفت.<ref>صفاتی، زهره، شرح زیارت عاشورا.</ref> همچنین دعای کمیل از زمان حضرت خضر(ع) بوده است و منسوب به آن حضرت است. سپس به امیرالمومنین(ع) انتقال یافته و آن حضرت، این دعا را به کمیل بن زیاد نخعی که از اصحاب نزدیکشان بود، تعلیم فرمود.<ref>زمردیان، علی، شرح دعای کمیل.</ref>

 

*دشرح زیارت عاشورا، زهره صفاتی.