۱۱٬۹۱۳
ویرایش
نبودن شفا در عمل حرام: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
{{پایان سوال}} | {{پایان سوال}} | ||
{{پاسخ}} | {{پاسخ}} | ||
[[منابع روایی شیعه]] | '''نبودن شفا در عمل حرام''' براساس روایات متعددی است که در [[منابع روایی شیعه]] نقل شده است. | ||
* [[پیامبر(ص)]] می‌فرمایند: «در چیزهای حرام هیچ شفایی نیست». | * [[پیامبر(ص)]] می‌فرمایند: «در چیزهای حرام هیچ شفایی نیست». در روایت دیگری نقل شده شفای انسان‌ها بر چیزهایی که تحریم شده قرار ندارد.<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق، ج۵۷، ص۱۶۲.</ref> | ||
* از [[امام صادق(ع)]] در رابطه با اثر دارویی شراب پرسیدند؛ آن حضرت(ع) فرمود: «به درستی خدای عزوجل در چیزی که آن را حرام کرده، دواء و شفایی قرار نداده است.»<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۹، ص۸۶، به نقل از طبّ الائمه، ص۳۲.</ref> | * از [[امام صادق(ع)]] در رابطه با اثر دارویی شراب پرسیدند؛ آن حضرت(ع) فرمود: «به درستی خدای عزوجل در چیزی که آن را حرام کرده، دواء و شفایی قرار نداده است.»<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۹، ص۸۶، به نقل از طبّ الائمه، ص۳۲.</ref> | ||
* ابن ابی‌یعفور به امام صادق(ع) | * ابن ابی‌یعفور به امام صادق(ع) گفت که به بیماری مبتلا هست که هر وقت شدت پیدا می‌کند با نوشیدن قدری نبیذ (شراب انگور) درد ساکن می‌شود. امام(ع) به او گفت که دیگر ننوشد. امام این‌را از شیطان دانست و گفت که می‌خواهد تو را به حرام بیندازد و اگر از شراب خوردنت ناامید شود، درد برطرف می‌گردد.<ref> حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، بیروت، داراحیاء التراث العربی، چاپ چهارم، ۱۳۹۱ق، ج۱۷، ص۲۷۷.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||