منشور روحانیت امام خمینی: تفاوت میان نسخه‌ها

منشور روحانیت [[امام خمینی]] یکی از مهم‌ترین سندهای برجا مانده از او دانسته شده که درباره جایگاه روحانیت حقیقی و انقلابی و نقش آنان در پیروزی انقلاب اسلامی و پیش‌برد آن صحبت می‌کند. در برابر این طیف از روحانیت، امام خمینی سخن از جبهه مقابل، که در کسوت روحانیت‌اند، به میان می‌آورد؛ روحانیان متحجر و روحانیان نفوذی‌ در حوزه که می‌توانند ضربه شدیدی به [[انقلاب اسلامی]] بزنند.<ref>رادی، محسن، «[https://iict.ac.ir/1400/12/mrohani/ منشور روحانیت یکی از مهم‌ترین سندهای برجا مانده از امام راحل است]»، تارنمای پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، تاریخ درج مطلب: ۳ اسفند ۱۴۰۰ش، تاریخ بازدید: ۹ مهر ۱۴۰۲ش.</ref> برخی پیام اصلی منشور روحانیت امام خمینی را خود مفهوم روحانیت و جایگاه آن در فرایند انقلاب اسلامی می‌دانند و اینکه بقا و زوال انقلاب اسلامی به نهاد روحانیت و [[حوزه‌های علمیه]] بستگی دارد.<ref>رادی، «[https://iict.ac.ir/1400/12/mrohani/ منشور روحانیت یکی از مهم‌ترین سندهای برجا مانده از امام راحل است]».</ref>

منشور روحانیت را چکیده تحلیل و دیدگاه امام خمینی درباره روحانیت و حوزه‌ها و نیز حاوی فهرست دغدغه‌ها و نگرانی‌های ایشان درباره این قشر مؤثر جامعه دانسته‌اند. به همین دلیل، عنوان «منشور روحانیت» را نامی گویا برای این پیام دانسته‌اند. گفته شده که امام خمینی در این پیام آخرین توصیه‌ها و هشدارها را به نسل‌های آینده حوزه‌ها و [[روحانیت]] ابلاغ می‌کند و حاصل تجربیات طولانی و دشوار خود را در برابر گرایش‌ها و لایه‌های انحرافی، وابسته، متحجر و مقدس‌نمای حوزه‌ها در اختیار آنان قرار می‌دهد.<ref>«[https://mobahesat.ir/2429 روحانیت اصیل و آفات آن از نگاه امام خمینی]»، تارنمای مباحثات، تاریخ درج مطلب: ۳ اسفند ۱۳۹۹ش، تاریخ بازدید: ۹ مهر ۱۴۰۲ش.</ref>

منشور روحانیت در اواخر عمر [[امام خمینی]]، در سوم اسفندماه ۱۳۶۷ش، چند ماه پس از پایان جنگ تحمیلی و چهار ماه قبل از رحلت امام خمینی صادر شده است.<ref>موگویی، جواد، خون دل، تهران، انتشارات شهید کاظمی، ۱۳۹۸ش، ص۹.</ref>

* برشمردن آسیب‌ها و چالش‌ها [[حوزه‌های علمیه]]؛<ref>«[https://mobahesat.ir/2429 روحانیت اصیل و آفات آن از نگاه امام خمینی]».</ref>