۱۱٬۹۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
*شخص گناهکار توبه میکند و بازمیگردد. | *شخص گناهکار توبه میکند و بازمیگردد. | ||
*خداوند بوسیله یک نشانه یا بلا او را آگاه میکند تا به هدایت باز گردد. | *خداوند بوسیله یک نشانه یا بلا او را آگاه میکند تا به هدایت باز گردد. | ||
*شخص گناهکار شایستگی هیچیک از این دو را ندارد. خدا به جای بلا، نعمتهای ظاهری و بجای گرفتاری و تنگدستی، رفاه ظاهری به او میبخشد و این همان «عذاب استدراج» است؛ که در آیات قرآن به همین تعبیر | *شخص گناهکار شایستگی هیچیک از این دو را ندارد. خدا به جای بلا، نعمتهای ظاهری و بجای گرفتاری و تنگدستی، رفاه ظاهری به او میبخشد و این همان «عذاب استدراج» است؛ که در آیات قرآن به همین تعبیر {{قرآن|والذین کذّبوا بایاتنا سَنتدرجهم من حیث لا یعلمون}}<ref>اعراف / ۱۸۲.</ref> «کسانی که آیات ما را تکذیب کردند به زودی آنان را از آنجا که نمیدانند (و فکرش را هم نمیکنند) تدریجاً به سوی عذاب پیش میبریم». | ||
لذا انسان باید به هنگام روی آوردن نعمتهای الهی در صورت توبه نکردن مراقب باشد، که نعمت ظاهری، «عذاب استدراج» نباشد.<ref>تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ناصر، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، چاپ سیزدهم، سال ۱۳۷۰. ج ۲۴، ص ۴۱۶ و ۴۱۷.</ref> | لذا انسان باید به هنگام روی آوردن نعمتهای الهی در صورت توبه نکردن مراقب باشد، که نعمت ظاهری، «عذاب استدراج» نباشد.<ref>تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ناصر، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، چاپ سیزدهم، سال ۱۳۷۰. ج ۲۴، ص ۴۱۶ و ۴۱۷.</ref> |