پرش به محتوا

عصر حجر: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۸۷ بایت حذف‌شده ،  ‏۳۰ نوامبر ۲۰۲۰
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
۱. '''عصر حجر قدیم''' (پارینه یا دیرینه سنگی): در این دوره انسان برای تهیه خوراک خود به شکار می‌پرداخت. انسان این دوره با چکش سنگی و تبر دستی آشنایی داشته و یک نوع ظروف سفالین ناهموار را که به ‌طور ناقص پخته بود به کار می‌برد. نخستین تلاش‌ها برای کشاورزی در زمین‌های رسوبی انجام گرفت. در این دوره نخستین پیشرفت در فن کوزه‌گری صورت گرفت و آن پیدایش ظروف نقشدار بود.<ref>ر. ک. رومن گیرشمن، ایران از آغاز تا اسلام، ترجمه محمد معین، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، چ دوازدهم، ۱۳۷۹، ص۱۰–۱۲.</ref>  
۱. '''عصر حجر قدیم''' (پارینه یا دیرینه سنگی): در این دوره انسان برای تهیه خوراک خود به شکار می‌پرداخت. انسان این دوره با چکش سنگی و تبر دستی آشنایی داشته و یک نوع ظروف سفالین ناهموار را که به ‌طور ناقص پخته بود به کار می‌برد. نخستین تلاش‌ها برای کشاورزی در زمین‌های رسوبی انجام گرفت. در این دوره نخستین پیشرفت در فن کوزه‌گری صورت گرفت و آن پیدایش ظروف نقشدار بود.<ref>ر. ک. رومن گیرشمن، ایران از آغاز تا اسلام، ترجمه محمد معین، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، چ دوازدهم، ۱۳۷۹، ص۱۰–۱۲.</ref>  


ویل دورانت در مورد نقاشی در عصر حجر و منشأ پیدایش آن می‌گوید: «نقاشی‌های آلتامیرا، و قسمت اعظم آثار هندی که از دوران ما قبل تاریخ بر جای مانده مربوط به دوره ماگدالنی، یعنی در حدود ۱۶۰۰۰ سال قبل از میلاد است. بیشتر این نقاشی‌ها نماینده جانورانی چون گوزن، ماموت، اسب، خوک، خرس و جز آنهاست، شاید این حیوانات برای مردم آن روزگار خوراک‌هایی عالی به شمار می‌رفته و به همین جهت به آنها توجه فراوان داشته‌اند.»<ref>ویل دورانت، تاریخ تمدن، ج۱، ص۱۱۶.</ref>
ویل دورانت در مورد نقاشی در عصر حجر و منشأ پیدایش آن می‌گوید: «نقاشی‌های آلتامیرا، و قسمت اعظم آثار هندی که از دوران ما قبل تاریخ بر جای مانده مربوط به دوره ماگدالنی، یعنی در حدود ۱۶ هزار سال قبل از میلاد است».<ref>ویل دورانت، تاریخ تمدن، ج۱، ص۱۱۶.</ref>


اشبیل فوگل این عصر را در حدود ۸۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ سال قبل از میلاد دانسته و می‌گوید:
اشبیل فوگل این عصر را در حدود ۸هزار تا ۱۰ هزار سال قبل از میلاد دانسته و می‌گوید: «مردم این عصر غذای خود را از طریق شکار و ماهی‌گیری و جمع‌آوری و نه با استفاده از یک سیستم منظم تولید غذا به دست می‌آورند».<ref>اشپیل فوگل، تمدن مغرب زمین، ترجمه محمد حسین آریا، تهران: امیرکبیر، چ اول، ۱۳۸۰، ج۱، ص۲۹.</ref>
 
«مردم این عصر غذای خود را از طریق شکار و ماهی‌گیری و جمع‌آوری و نه با استفاده از یک سیستم منظم تولید غذا به دست می‌آورند. زنان در تحصیل غذا و جمع‌آوری انواع توت، دانه، غله و در همان حال ساختن ظروف و فراهم کردن لباس و سبد، سهم عمده‌ای بر عهده داشتند. گروه‌های انسانی در عصر دیرینه سنگی بیابان‌گردی می‌کردند.»<ref>اشپیل فوگل، تمدن مغرب زمین، ترجمه محمد حسین آریا، تهران: امیرکبیر، چ اول، ۱۳۸۰، ج۱، ص۲۹.</ref>


۲. '''عصر حجر جدید''' یا نوسنگی: شروع این دوره را می‌توان در فاصله هزارهٔ دهم و هزارهٔ ششم پیش از میلاد دانست<ref>دولاند لن، تاریخ جهانی پیش از تاریخ تا قرن شانزدهم، ترجمه احمد بهمنش، تهران: دانشگاه تهران، ۱۳۶۷، ج۱، ص۸.</ref> در این دوره بشر با استفاده از تجربیات خود و احساس نیاز ترقی‌های زیادی کرده دست به اختراعات گوناگونی زد. با استفاده از منابع می‌توان در مورد این دوره این گونه اظهار داشت:
۲. '''عصر حجر جدید''' یا نوسنگی: شروع این دوره را می‌توان در فاصله هزارهٔ دهم و هزارهٔ ششم پیش از میلاد دانست<ref>دولاند لن، تاریخ جهانی پیش از تاریخ تا قرن شانزدهم، ترجمه احمد بهمنش، تهران: دانشگاه تهران، ۱۳۶۷، ج۱، ص۸.</ref> در این دوره بشر با استفاده از تجربیات خود و احساس نیاز ترقی‌های زیادی کرده دست به اختراعات گوناگونی زد. با استفاده از منابع می‌توان در مورد این دوره این گونه اظهار داشت:
۱۱٬۹۱۳

ویرایش