ویژگی‌های منافقان در نهج‌ البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

ویژگی‌های منافقان در نهج‌ البلاغه (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۴۳

۱٬۰۷۲ بایت حذف‌شده ، ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۳

جز

اصلاح الگوی پاورقی، ابرابزار

Fabbasi

trustworthy

۲٬۷۰۱

ویرایش

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 {{پایان سوال}}
 {{پاسخ}}
-گمراهان و گمراه کنندگان؛ دگرگونی در رفتارها و همرنگ جماعت شدن؛ فرصت‌طلبی؛ خوش سخن و بدکردار؛ حسود و دردسر ساز؛ سوق دادن جامعه به ناامیدی؛ چاپلوسی؛ [[دلبستگی به دنیا|سماجت برای رسیدن به دنیا]]؛ [[فحاشی|هتاک]]؛ [[مصادیق گناه در قرآن|آلوده به گناه]]؛ دشمنی با امیرالمومنین(ع) از جمله ویژگی‌های منافقان در نگاه [[امیرالمؤمنین|امیر‌المومنین(ع)]] است.
+گمراهان و گمراه کنندگان؛ دگرگونی در رفتارها و همرنگ جماعت شدن؛ فرصت‌طلبی؛ خوش سخن و بدکردار؛ حسود و دردسر ساز؛ سوق دادن جامعه به ناامیدی؛ چاپلوسی؛ [[دلبستگی به دنیا|سماجت برای رسیدن به دنیا]]؛ [[فحاشی|هتاک]]؛ [[مصادیق گناه در قرآن|آلوده به گناه]]؛ دشمنی با امیرالمومنین(ع) از جمله ویژگی‌های منافقان در نگاه [[امیرالمؤمنین|امیرالمومنین(ع)]] است.
 [[پرونده:نهج البلاغه با ترجمه عبد المحمد آیتی.jpeg|بندانگشتی|نهج البلاغه با ترجمه عبدالمحمد آیتی]]
 '''گمراهان و گمراه کنندگان'''
-{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «اینها هم گمراهند یعنی از راه خدا منحرف شده و هدایت نیافته‌اند و هم با القای شبهه‌های باطل و سخنان نادرست دیگران را به گمراهی می‌کشانند. هم خطاکارند و هم دیگران را به خطا وامی‌دارند».<ref>نهج البلاغه، ترجمه آیتی، عبدالمحمد، خطبه ۱۸۵.</ref><ref>این خطبه درنسخه صبحی صالح نهج البلاغه خطبه ۱۹۴ می‌باشد.</ref>}}
+{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «اینها هم گمراهند یعنی از راه خدا منحرف شده و هدایت نیافته‌اند و هم با القای شبهه‌های باطل و سخنان نادرست دیگران را به گمراهی می‌کشانند. هم خطاکارند و هم دیگران را به خطا وامی‌دارند».<ref name=":0">نهج البلاغه، ترجمه آیتی، عبدالمحمد، خطبه ۱۸۵.</ref><ref>این خطبه درنسخه صبحی صالح نهج البلاغه خطبه ۱۹۴ می‌باشد.</ref>}}
 '''دگرگونی در رفتارها و همرنگ جماعت شدن'''
-{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «منافقان به رنگ‌های گوناگون در می‌آیند. به سبب مقاصد باطل و اغراض فاسدی که دارند احوال آنها پیوسته در تغییر و گفتار و رفتار آنها دستخوش دگرگونی است و با هر کس با چهره و زبانی جداگانه برخورد می‌کنند».<ref>نهج البلاغه، ترجمه آیتی، عبدالمحمد، خطبه ۱۸۵.</ref>}}
+{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «منافقان به رنگ‌های گوناگون در می‌آیند. به سبب مقاصد باطل و اغراض فاسدی که دارند احوال آنها پیوسته در تغییر و گفتار و رفتار آنها دستخوش دگرگونی است و با هر کس با چهره و زبانی جداگانه برخورد می‌کنند».<ref name=":0"/>}}
 '''فریب کاری'''
 {{نقل قول|امیرمومنان(ع): «به هر وسیله و با هر زبان در صدد فریفتن شمایند».
 «راه را برای فریب دادن مردم هموار گردانیده و طریق رهایی آنان را از تنگنای نیرنگ‌های‌شان پر پیچ و خم ساخته‌اند».
 «پنهانی به سوی مقاصد خویش گام برمی‌دارند و مانند حرکت بیماری در بدن، آرام آرام به جنبش در می‌آیند».
-«منافقان برای این که حقّ را باطل جلوه دهند و آن را در جامه تزویر خود بپوشانند شبهاتی آماده کرده‌اند و برای از میان بردن هر حقّی وسیله‌ای مهیّا کرده‌اند و برای هر دری از حیله و تزویر کلیدی ساخته‌اند».<ref>نهج البلاغه، ترجمه آیتی، عبدالمحمد، خطبه ۱۸۵.</ref>}}
+«منافقان برای این که حقّ را باطل جلوه دهند و آن را در جامه تزویر خود بپوشانند شبهاتی آماده کرده‌اند و برای از میان بردن هر حقّی وسیله‌ای مهیّا کرده‌اند و برای هر دری از حیله و تزویر کلیدی ساخته‌اند».<ref name=":0"/>}}
 '''فرصت طلبی'''
-{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «در هر فرصتی شما را هدف خود قرار داده و در هر کمینگاهی در کمین شما نشسته‌اند».<ref>نهج البلاغه، ترجمه آیتی، عبدالمحمد، خطبه ۱۸۵.</ref>}}
+{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «در هر فرصتی شما را هدف خود قرار داده و در هر کمینگاهی در کمین شما نشسته‌اند».<ref name=":0"/>}}
 '''بیمار دل و خوش ظاهر'''
-{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «دل‌های‌شان بیمار و ظاهرشان از نشانه‌های پاکیزگان است».<ref>نهج البلاغه، ترجمه آیتی، عبدالمحمد، خطبه ۱۸۵.</ref>}}
+{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «دل‌های‌شان بیمار و ظاهرشان از نشانه‌های پاکیزگان است».<ref name=":0"/>}}
 بیماری دل‌های منافقان و پاکیزگی ظاهر آنان، دردهای نفسانی است که جان آنها را فرا گرفته مانند [[حسد]]، [[کینه]]، فریب، که در نهان بر ضد مسلمانان حیله به کار می‌برند، اما در آشکار نسبت به آنان اظهار خوشرویی و دوستی و محبّت و خیرخواهی می‌کنند. این‌که انسان با زبان چیزی را پسندیده بداند و خلاف آن را در دل داشته باشد، قانون و ضابطه نفاق است.<ref>هاشمی خویی، میرزا حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، تهران، مکتبه الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۰ق، ج۱۲، ص۱۷۷.</ref>
 '''خوش سخن و بدکردار'''
-{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «سخن پردازی آنها دواست و گفتارشان شفاست. لیکن کردارشان دردی است درمان ناپذیر».<ref>نهج البلاغه، ترجمه آیتی، عبدالمحمد، خطبه ۱۸۵.</ref>}}
+{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «سخن پردازی آنها دواست و گفتارشان شفاست. لیکن کردارشان دردی است درمان ناپذیر».<ref name=":0"/>}}
 آنها مانند زاهدان و پارسایان مردمان را موعظه می‌کنند. به پرهیزگاری و فرمانبرداری خداوند دستور می‌دهند؛ امّا با گناهانی که مرتکب می‌شوند کردار آنها کردار فاسقان و گمراهان است و گناه کاری منافقان بزرگ‌ترین درد و درمان ناپذیر است.<ref>ابن أبی الحدید، عبد الحمید بن هبة الله، شرح نهج البلاغة لابن أبی الحدید، قم، کتابخانه مرعشی نجفی، چاپ اول، ۱۴۰۴ق، ج۱۰، ص۱۶۷.</ref>
@@ خط ۳۰: / خط ۳۳: @@
 '''حسود و دردسر ساز'''
-{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «اگر در زندگی کسی گشایشی بینند بر او حسد می‌ورزند و اگر کسی را در سختی و گرفتاری مشاهده کنند با سخن چینی و فتنه انگیزی بر رنج او می‌افزایند».<ref>نهج البلاغه، ترجمه آیتی، عبدالمحمد، خطبه ۱۸۵.</ref>}}
+{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «اگر در زندگی کسی گشایشی بینند بر او حسد می‌ورزند و اگر کسی را در سختی و گرفتاری مشاهده کنند با سخن چینی و فتنه انگیزی بر رنج او می‌افزایند».<ref name=":0"/>}}
 حسد از بدترین و خبیث‌ترین اخلاق‌ها شمرده شده است: {{قرآن|أَمْ یَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَیٰ مَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِه|سوره=نساء|آیه=۵۴|ترجمه=[آنان] به خاطر آنچه خدا از فضلش به آنان عطا کرده، حسد می‌ورزند.}} [[پیامبر اسلام(ص)]] بر اساس این آیه، حسودان را دشمنان نعمت خدا معرفی کرده است.<ref>فیض کاشانی، محجه البیضاء، انتشارات اسلامی جامعه مدرسین، ج۵، ص۳۲۷.</ref>
 '''سوق دادن جامعه به ناامیدی'''
-{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «اگر کسی امید چیزی را داشته باشد مقتضای طبع آنها این است که او را نومید گردانند، زیرا روش منافق دروغگو، همواره بر این است که دور را نزدیک و نزدیک را دور نشان دهد».<ref>نهج البلاغه، ترجمه آیتی، عبدالمحمد، خطبه ۱۸۵.</ref>}}
+{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «اگر کسی امید چیزی را داشته باشد مقتضای طبع آنها این است که او را نومید گردانند، زیرا روش منافق دروغگو، همواره بر این است که دور را نزدیک و نزدیک را دور نشان دهد».<ref name=":0"/>
 '''مردمی جلوه دادن خود'''
-{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «در هر غم و اندوهی اشک‌ها می‌ریزند».<ref>نهج البلاغه، ترجمه آیتی، عبدالمحمد، خطبه ۱۸۵.</ref>}}
+{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «در هر غم و اندوهی اشک‌ها می‌ریزند».<ref name=":0"/>}}
 منافقان برای دست یافتن به مقاصد و اغراض خود در برابر گریه و اندوه دیگران، به دروغ اظهار غمگینی می‌کنند و اشک می‌ریزند در حالی که آنان دشمن غمدیدگانند.<ref>هاشمی خویی، میرزا حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، تهران، مکتبه الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۰ق، ج۱۲، ص۱۷۹.</ref>
 '''چاپلوسی و سماجت برای رسیدن به دنیا'''
-{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «مدح و ستایش را به یکدیگر وام می‌دهند و پاداش خود را انتظار دارند؛ یعنی هر یک از آنها همکار خود را می‌ستاید تا او نیز به ستایش وی اقدام کند و در برابر کار خود از او انتظار پاداش دارد. و اگر از کسی درخواستی داشته باشند برای این که او درخواست آنها را انجام دهد اصرار می‌ورزند و پافشاری می‌کنند».<ref>نهج البلاغه، ترجمه آیتی، عبدالمحمد، خطبه ۱۸۵.</ref>}}
+{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «مدح و ستایش را به یکدیگر وام می‌دهند و پاداش خود را انتظار دارند؛ یعنی هر یک از آنها همکار خود را می‌ستاید تا او نیز به ستایش وی اقدام کند و در برابر کار خود از او انتظار پاداش دارد. و اگر از کسی درخواستی داشته باشند برای این که او درخواست آنها را انجام دهد اصرار می‌ورزند و پافشاری می‌کنند».<ref name=":0"/>}}
 فرد خودخواه برای جلب منافع، [[عزت نفس]] خود را از دست داده و به [[چاپلوسی]] می‌پردازد. او در صورتی که احتمال دهد می‌تواند از کسی به وسیله چاپلوسی منافعی را کسب کند، به تملق او می‌پردازد.<ref>اکبری، محمود، خود و ناخود، قم، مؤسسه فرهنگی سماء، ۱۳۸۱ش، ص۹۳.</ref>
 '''هتاک'''
-{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «اگر کسی را سرزنش کنند عیب‌های او را آشکار و از این طریق او را شرمنده و سرافکنده می‌سازند و بسا این که عیب‌های او را در حضور کسی به او می‌گویند که دوست نمی‌دارد وی در جریان آنها قرار گیرد».<ref>نهج البلاغه، ترجمه آیتی، عبدالمحمد، خطبه ۱۸۵.</ref>}}
+{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «اگر کسی را سرزنش کنند عیب‌های او را آشکار و از این طریق او را شرمنده و سرافکنده می‌سازند و بسا این که عیب‌های او را در حضور کسی به او می‌گویند که دوست نمی‌دارد وی در جریان آنها قرار گیرد».<ref name=":0"/>}}
 '''ستمگری در حکومت'''
-{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «اگر یکی از آنها حکمرانی و فرمانروایی یابد، در بیدادگری و شکم خوارگی زیاده روی می‌کند و در شهوترانی و بهره‌گیری از خوشی‌های دنیا پا از حدّ فراتر می‌گذارد».<ref>نهج البلاغه، ترجمه آیتی، عبدالمحمد، خطبه ۱۸۵.</ref>}}
+{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «اگر یکی از آنها حکمرانی و فرمانروایی یابد، در بیدادگری و شکم خوارگی زیاده روی می‌کند و در شهوترانی و بهره‌گیری از خوشی‌های دنیا پا از حدّ فراتر می‌گذارد».<ref name=":0"/>}}
-امیرمومنان(ع) منافقان را [[یاران شیطان|یاران و پیروان شیطانند]] می‌داند که خداوند می‌فرماید: {{قرآن||ترجمه=شیطان بر آنان مسلّط شده و یاد خدا را از خاطر آنها برده است. آنان حزب شیطانند! بدانید حزب شیطان زیانکارانند|سوره= مجادله|آیه=۱۹}}<ref>نهج البلاغه، ترجمه آیتی، عبدالمحمد، خطبه ۱۸۵.</ref>
+امیرمومنان(ع) منافقان را [[یاران شیطان|یاران و پیروان شیطانند]] می‌داند که خداوند می‌فرماید: {{قرآن||ترجمه=شیطان بر آنان مسلّط شده و یاد خدا را از خاطر آنها برده است. آنان حزب شیطانند! بدانید حزب شیطان زیانکارانند|سوره= مجادله|آیه=۱۹}}<ref name=":0"/>
 '''گنه‌کاران'''
-{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «منافقان گناه می‌کارند و کِشته خویش به آب غرور آبیاری می‌کنند و هلاکت درو و برداشت می‌کنند».<ref>نهج البلاغه، ترجمه: آیتی، عبدالمحمد، خطبه۲</ref>}}
+{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «منافقان گناه می‌کارند و کِشته خویش به آب غرور آبیاری می‌کنند و هلاکت درو و برداشت می‌کنند».<ref name=":0"/>}}
 '''دشمنی با امیرمومنان علی(ع)'''
-{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «اگر با شمشیرم بر بینی مؤمن بزنم که دشمن من شود، با من دشمنی نخواهد کرد و اگر تمام دنیا را به منافق ببخشم تا مرا دوست بدارد، دوست من نخواهد شد و این بدان جهت است که قضای الهی جاری شد و بر زبان [[پیامبر امی|پیامبر امّی(ص)]] گذشت که فرمود: ای علی! مؤمن تو را دشمن نگیرد و منافق تو را دوست نخواهد داشت».<ref>نهج البلاغه، ترجمه: آیتی، عبدالمحمد، حکمت ۴۲.</ref>}}
+{{نقل قول|امیرمومنان(ع): «اگر با شمشیرم بر بینی مؤمن بزنم که دشمن من شود، با من دشمنی نخواهد کرد و اگر تمام دنیا را به منافق ببخشم تا مرا دوست بدارد، دوست من نخواهد شد و این بدان جهت است که قضای الهی جاری شد و بر زبان [[پیامبر امی|پیامبر امّی(ص)]] گذشت که فرمود: ای علی! مؤمن تو را دشمن نگیرد و منافق تو را دوست نخواهد داشت».<ref name=":0"/>}}
 == منابع ==
@@ خط ۸۲: / خط ۸۵: @@
   | بازبینی =
   | تکمیل =
-  | اولویت =
+  | اولویت = ج
-  | کیفیت =
+  | کیفیت = ج
 }}
 {{پایان متن}}