trustworthy
۷٬۳۴۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
پس از واقعه مسجد گوهرشاد در دوران رضاخان که به بازداشت دو شبه او انجامید، به تهران رفت و قصد هجرت به نجف برای اشرف گردد. ولى سرانجام در تهران به استخدام وزارت فرهنگ (آموزش و پرورش) درآمد. مدتی برای تدریس به تبريز رفت و در دبيرستان نظام آنجا به تدريس پرداخت. در سال ۱۳۲۰ش و در پی اشغال آذربایجان توسط روسها، به تهران بازگشت و در كتابخانه ملى در سمت ریاست بخش مخطوطات رسید.<ref>محدث، «مختصری از شرححال و كتابشناسی آثار استاد فقيد سيد جلالالدين محدث ارموی»، ص۱۲.</ref> | پس از واقعه مسجد گوهرشاد در دوران رضاخان که به بازداشت دو شبه او انجامید، به تهران رفت و قصد هجرت به نجف برای اشرف گردد. ولى سرانجام در تهران به استخدام وزارت فرهنگ (آموزش و پرورش) درآمد. مدتی برای تدریس به تبريز رفت و در دبيرستان نظام آنجا به تدريس پرداخت. در سال ۱۳۲۰ش و در پی اشغال آذربایجان توسط روسها، به تهران بازگشت و در كتابخانه ملى در سمت ریاست بخش مخطوطات رسید.<ref>محدث، «مختصری از شرححال و كتابشناسی آثار استاد فقيد سيد جلالالدين محدث ارموی»، ص۱۲.</ref> | ||
از طریق سيد نصراللّه تقوی با محمد قزوينى، محقق و | محدث ارموی از طریق سيد نصراللّه تقوی با محمد قزوينى، محقق و بنیانگذار تصحیح انتقادی متون در ایران، و عباس اقبال آشتيانى دوست شد و به همکاری علمی با آنان پرداخت. محدث ارموى در سال ۱۳۲۲ش با دختر آيةاللّه سيد احمد طالقانى (پدر جلال آلاحمد) ازدواج كرد. در سال ۱۳۵۵ش، به دعوت دانشكده معقول و منقول (الهيات) به تدريس پرداخت. محدث ارموی در سال ۱۳۴۷ش بازنشسته شد. سيد جلالالدين ارموى تمام عمر را به تألیف و تصحیح کتاب پرداخت. محدث ارموی سرانجام در بامداد شنبه پنجم آبان ماه ۱۳۵۸ش درگذشت و در جوار آرامگاه شیخ ابوالفتوح رازى در حرم عبدالعظیم حسنی به خاک سپرده شد.<ref>محدث، «مختصری از شرححال و كتابشناسی آثار استاد فقيد سيد جلالالدين محدث ارموی»، ص۱۲-۱۳.</ref> | ||
==آثار== | ==آثار== |