حدیث پاک‌کننده و مسجد بودن زمین: تفاوت میان نسخه‌ها

[[حدیث]] '''جُعِلَتْ لِیَ الْأَرْضُ مَسْجِداً وَ طَهُوراً'''، که از [[نبی اکرم(ص)]] نقل شده، بیش از ۱۰۰ مرتبه در کتاب‌های مختلف فقهی، حدیثی، اصولی آورده شده است؛ از جمله، در کتاب‌های [[خصال]]<ref>صدوق، محمد بن علی، الخصال، تصحیح: علی اکبر غفاری، قم، جامعه مدرسین، ۱۳۶۲، ص۲۹۲، ح ۵۶.</ref> و [[امالی]]<ref>صدوق، محمد بن علی، الامالی. تحقیق: قسم الدراسیات الاسلامیه، قم، مؤسسه البعثه، چاپ اول، ۱۴۱۷هـ ق، ص۲۸۵.</ref> شیخ [[صدوق]]، [[وسائل‌الشیعه]] شیخ حر عاملی<ref>حر عاملی، محمد بن الحسن، وسائل الشیعه، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۳۷۲ هـ ش، ج۲ و ۳ و ۵، ص۹۷۰، ۳۵۰، ۳۵۱،۱۱۷، ۳۴۵.</ref> و [[بحارالانوار]] نوشتهٔ [[علامه مجلسی]]،<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، چاپ سوم، ۱۴۰۳هـ، ج۱۶ و ۷۸و ۸۰ و ۸۱و ۹۸.</ref>، با عبارات گوناگون، نقل شده است.

</ref>

از این حدیث جواز سجده بر تمام زمین، و هر آنچه از آن می‌روید، استفاده شده است؛ چه از خاک باشد و چه از سنگ. نیز، به کار بردن «مُهر» هم، که از جنس خاک باشد، داخل در مضمون حدیث شده است.{{مدرک}}

== منابع ==

{{پانویس}}