automoderated، ناظمان (CommentStreams)، trustworthy
۱۶٬۰۱۱
ویرایش
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
A.rezapour (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
علما پاسخهای مفیدی در این زمینه مطرح کردهاند که به بعضی آنها اشاره میشود: | علما پاسخهای مفیدی در این زمینه مطرح کردهاند که به بعضی آنها اشاره میشود: | ||
۱. قرائن و شواهد عقلی کافی وجود دارد بر این که پیامبر همان گونه که در بیداری از گزند سهو و نسیان مصون است، از هرگونه کارهای غیر معصومانه و استیلای غیر معصومانه خواب نیز محفوظ است. البته خواب و بیداری بدن، نقص و کمال نیست؛ ولی خواب روح نقص است و از آنجا که معصوم در حالت خوابِ بدنی نیز شاهد اعمال امّت خود است تا در روز رستاخیر نسبت به آنها شهادت دهد، چنانچه قرآن فرمود: {{قرآن|و جئنا بک علی هولاء شهیداً}}<ref>نساء/ ۴۱.</ref> از کمال عدم تسلّط خواب بر روحش بهرهمند است؛ و خواب چشم و سکون بدن، نه نقص است و نه منافی احاطه وجودی روح انسان کامل بر عالم و آدم. پیامبر اکرم(ص) شهید شهدا و گواه گواهان است؛ بنابراین بر همه اعمال مردم احاطه وجودی دارد؛ پس همان گونه که فرشتگان از گزند سهو و نسیان و خواب در امانند، معلّم آنها، انسان کامل، نیز از امور یاد شده مصون است و هیچ گونه غفلتی بدو دست نمیدهد. | |||
به علاوه این که کسی که بیصبرانه منتظر دخول وقت فریضه نماز بوده است، راحت روح او اذان نماز است و در حال نماز توجّه تام به ساحت حق تعالی دارد، آیا چنین فردی را میتوان گفت، مقهور خواب شود و نماز او قضا گردد و آیا در نماز ممکن است او را سهو دست بدهد! هرگز چنین چیزی ممکن نیست.<ref>جوادی آملی، عبدالله، تفسیر موضوعی قرآن کریم، قم، نشر مرکز اسراء، ۱۳۷۶ ش، ج۹، ص۴۸.</ref> | به علاوه این که کسی که بیصبرانه منتظر دخول وقت فریضه نماز بوده است، راحت روح او اذان نماز است و در حال نماز توجّه تام به ساحت حق تعالی دارد، آیا چنین فردی را میتوان گفت، مقهور خواب شود و نماز او قضا گردد و آیا در نماز ممکن است او را سهو دست بدهد! هرگز چنین چیزی ممکن نیست.<ref>جوادی آملی، عبدالله، تفسیر موضوعی قرآن کریم، قم، نشر مرکز اسراء، ۱۳۷۶ ش، ج۹، ص۴۸.</ref> |